Sinds een jaar ben ik geinteresseerd in de klassieke rijkunst. En ja Eddy, als je Branderup hoort uitleggen en als je hem zelf ziet rijden, dat is top. Met een hand, niets wiebelt, geen irritatie aan het paard, puur op gewicht rijden. Wat een verschil als je dan zijn leerlingen in het YouTube-filmpje ziet. Ik vind dat jij je nog voorzichtig uitdrukt Eddy. Het rijden had helemaal niets met klassieke rijkunst te maken. De paarden deden gewoon monsterlijk goed hun best om het goed te doen. De ruiters zaten allemaal in stoelzit, met wiebelende benen te stuiteren. Opgetrokken hakken, geen rustig aangesloten armen. Gewiebel en getrek met de handen. Uiteraard begrijp ik dat het 'leerlingen' zijn. Maar als zelfs een squire nog in stoelzit op haar paard rijdt
Het valt me tegen dat onvoldoende aandacht aan de zit gegeven wordt. En een correcte zit is heel belangrijk!

Volgens de klassieke rijkunst moet niet alleen het paard gegymnastiseerd worden. Ook de ruiter moet aan zijn zit werken opdat de hulpen op een correcte manier gegeven kunnen worden. Het is millimeterwerk. We weten allemaal hoe gevoelig een paard is.

In de winter van 2008 heb ik een weekend Branderup bijgewoond. Vanaf toen was ik verkocht. En ga dan maar eens zoeken naar een instructeur. Daarbij zijn er ook nog verschillende 'stromingen' binnen de klassieke rijkunst. Bijv. de legerete van Philippe Karl en zo ook Branderup. Hij noemt het ook 'academische' rijkunst. Dat gaat nog wat verder dan de klassieke. Hij is wat extremer. Prima hoor, zolang het paardvriendelijk blijft.

Natuurlijk was te verwachten dat bit- en spoorgebruik op dit forum aan de kaak zou worden gesteld. Terecht hoor! Maar het zijn toch echt de handen en benen van de ruiter die deze attributen tot martelwerktuigen maken. Nou, ik heb zogenaamde NH-aanhangers aan de teugels of leidtouw zien hengsten. Schandalig gewoon. De paarden probeerden gewoon met hun hoofd de pijnlijke inwerkingen te ontwijken. Bitloos is absoluut niet het synoniem van pijnloos. En dan maar roepen dat bitloos zo paardvriendelijk is. Zo zwart/wit is het niet.

In 2 maanden tijd zie ik mijn paard groeien. Ze beweegt anders. Iedere maand de osteopaat vanwege rugproblemen is verleden tijd. Ze groeit ook psychisch daardoor. Gaat nooit meer onderuit. En vanaf juni ga ik met een gerust hart een sterk paard berijden. Onze clicker- en nh-spellen zijn uitgebreid met gymnastiseren met kaptoom en aan de longe. En ze vindt alles even leuk.

Eddy, ik wens je veel plezier.

Oke, bitloos lederen hoofdstel ... helemaal mee eens. Niet te vergelijken. Maar ik bedoelde een touwhalster. Daarin was ik niet duidelijk. Sorry. Heel scherpe inwerking hoor. Ook een hackemore. Rampzalig gewoon toen ik dat zag. Daar ben ik destijds behoorlijk van geschrokken.

Tijdens dat weekend vertelde Branderup dat een van zijn Zweedse leerlingen dezelfde hogeschool oefeningen doet met haar paard als hij, met een groot verschil ... zij rijdt ze met halsring. Dat is nog eens wat om naar toe te werken.