De voorbenen veren alleen in de ondervoet die dus heel kwetsbaar is. Een achterbeen is veel buigzamer en vangt die dus beter de schokken op. Het achterbeen is eigenlijk te vergelijken met een springveer. Het heup- en kniegewricht zijn het sterkst van het paard omdat die botten sterk en groot zijn en omgeven worden door krachtige spieren. Dat is dus wat je traint met de dressuur om die gewrichten buigzamer te maken. Doe je dat niet zullen paarden de schokken gaan opvangen met de sprong en dan krijg je problemen.

Omdat de kruiswervels niet beweegelijk zijn heeft het inderdaad geen aandeel in de lengtebuiging, maar wel degelijk in de verzameling. Het staat in verbinding met de achterbenen via het kruisbeen/darmgewricht. Hier vindt dan ook de bekkenkanteling plaats bij het verzamelen en de schwung die ontstaat in de achterhand wordt hier overgebracht op wervelkolom.

Dus als het zoals jij zegt geen functie heeft, zou je geen verzameld paard kunnen krijgen en zou de schwung maar gedeeltelijk ontstaan.

Een paard is van nature links of rechtshandig, net zoals wij mensen. Als je een paard dan maar z`n gang laat gaan, wordt hij vaak steeds stijver aan de andere kant waardoor hij dus links of rechts meer spanning krijgt en de spieren aan een kant korter worden. Als je daar dus ook niks aan doet wordt het steeds moeilijker voor een paard om met een ontspannen rug te lopen. Daarom is rechtrichten ook zo belangrijk.

En van die trillingen in de ruggenwervels, als het goed is worden de meetste schokken juist door het heup- en kniegewricht opgevangen. Doordat de achterbenen zo buigzaam zijn lijkt het me niet dat er trillingen in de ruggenwervels ontstaan. Je hebt ook nog een grote sterke spier over de ruggenwervels heen lopen. Je moet niet vergeten om ook naar de bespiering te kijken, die speelt ook een belangrijke rol hierbij. De hamstrings zorgen ervoor dat het kniegewricht goed kan buigen. De quadriceps zorgen ervoor dat het heupgewricht goed kan buigen en de bilspieren vergemakkelijken het dragen van het gewicht, waardoor dus die kwetsbare onderbenen ontzien kunnen worden. Als je dit goed traint ben je uiteindelijk in staat om de achterhand het ene moment stuwend te laten werken en dan weer dragend. Daardoor krijg je dat het paard heel beheersd gaat lopen.

Het is zoveel informatie allemaal, ik heb er wel een deel van even moeten opzoeken omdat ik het niet meer helemaal uit mn hoofd wist

Ja de voorhand is ervoor gemaakt om het paard in de natuurlijke houding te dragen. Maar het paard is van nature niet gemaakt om een mens te dragen. Ookal is het maar 50 kilo wat ie draagt, als wij mensen 10 kilo verkeerd dragen gaat het ook mis. Ikzelf ben het perfecte voorbeeld van iemand die verkeerd loopt en heb daardoor ook klachten. Ik heb opnieuw moeten leren lopen om het makkelijker te maken. Doe ik mijn oefeningen een tijd niet ga ik weer heel slecht lopen.

clarissa ruijgrok schreef op dinsdag 21 september 2010, 0:37:


Goed gezegd, ik ben het met je eens.
Het hangt ook allemaal samen. Als een paard niet gegymnasticeerd is kan hij ook niet nageefelijk zijn. Als een paard scheef is, is het al moeilijker om nageefelijk te zijn. Wil het paard nageefelijk zijn zal hij zijn rug lang moeten kunnen maken, dat is moeilijker als de rugspier aan een kant snel gespannen is en aan de andere kant niet.

Vaak zie je al als je aan de lengtebuiging bent aan het werken en aan bijvoorbeeld de schouderbinnenwaarts dat je paard gaat ontspannen en vanzelf al nageefelijk wordt.

Je krijgt dan inderdaad het gevoel dat het paard zich helemaal openstelt voor je en dat alles heel licht aanvoelt. Dat vind ik altijd zo`n geweldig gevoel.

Is er iemand die weet of er een vertaling naar het engels of nederlands is van dit boek? Ik kan alleen maar de duitse versie vinden en ik ben niet zo goed in duits

Spirithorses schreef op zaterdag 25 september 2010, 21:01:


Haha ja zal ze leuk vinden om een dressuurboek te vertalen van 77 blz

Arina Bezemer schreef op maandag 27 september 2010, 15:36:


Ja die heb ik al. Ik ben erover aan het denken om de instructeursopleiding te doen, maar dan moet je het boek van Bent Branderup lezen en die kan ik alleen maar in het duits vinden. Dus ik vroeg me af of er helemaal geen vertaling van is.