marjolijn schreef op dinsdag, 9 augustus 2005, 17:19:


************************
Ik kan het niet vinden . Bedoelde je iets wat aan mij gestuurd zou zijn?
Ilona ?

Nick Altena schreef op dinsdag, 9 augustus 2005, 20:38:


*********************
Nick jij hebt nog nooit 1 grapje van mij gesnapt hoor, sorry. Ik denk dat je daar misschien wat te serieus voor bent, of we hebben gewoon een ander soort humor.

Kijk, er stond "lol" tussen en een vette knipoog op het eind. En ALS ik iemand op de hak wou nemen met die laatste zin, dan was dat in de eerste plaats mezelf omdat ik toch weer aan't proberen ben geraakt iets uit te discussieren en dat dat weer niet lukte.

Moet ik nu al beginnen met jouw berichten niet te lezen of moet ik nog even wachten (kijk, weer een knipoog).

Ilona Kooistra schreef op maandag, 8 augustus 2005, 13:04:

*******
Sorry maar waar is het onderzoek dan? Ze kan wel allerlei dingen zeggen en logisch vinden, maar ik wil graag weten of er paarden alleen met gras zijn gevoerd, en dat dan hun gestel van voor 10 jaar vergeleken is met hun gestel van na 5 of 10 jaar. Daarbij ging het specifiek om gras en hooi ZONDER kruiden, dus gewoon gras-gras, weilandengras. Want het ging er juist om dat ze die kruiden o.a. nodig hebben om aan hun vitamines en mineralen te komen.

In de mensenwereld heb je ook genoeg van dit soort verhalen (een gevarieerde voeding bevat voldoende vitamines is de bekendste), desalniettemin komt het aan de lopende band voor dat mensen die normaal gezond eten met tekorten rondlopen. Daar zijn ook meer redenen voor dan alleen de voeding.

Even terzijde: zij heeft het trouwens over gezonde paarden. Ik had het over alle paarden.

Nog even terzijde: Als je paard gezond is en een redelijk gangbaar rantsoen heeft zijn voedingssupplementen overbodig. Wat bedoelt zij met een "redelijk gangbaar rantsoen"? Het normale menu van gras/hooi met wat krachtvoer, of alleen gras/hooi? Nogal een verschil want aan krachtvoer zijn vitamines toegevoegd.

Misschien dat dat onderzoek wat ik bedoel best wel in je boek staat maar het staat niet in je post.

Frans Veldman schreef op woensdag, 10 augustus 2005, 11:23:


**********************
Nee, ik denk dat we hier inderdaad niet zoveel mee opschieten.
Jij blijft inderdaad maar roepen dat ze die vitamines zelf kunnen aanmaken. Ten eerste zijn het dan geen vitamines meer, maar dat even terzijde. Ten tweede, om iets aan te maken zijn ook stoffen, co-enzymen, mineralen voor nodig. Jij gaat er ook vanuit dat elk paard altijd genoeg van die stoffen kan aanmaken. Ik ga ervanuit dat dat niet altijd zo zal zijn, omdat er altijd een beperkende factor is, of een externe factor (een infectie bijvoorbeeld, of milieuvervuiling) die de balans kan verstoren.

Het geeft trouwens niet dat we wat dit betreft niet bij elkaar komen. Dit is een discussie die ook regulier/alternatief op humaan gebied continu gevoerd wordt, en daar komt men d'r ook niet uit, omdat er zowel argumenten voor als tegen zijn.

Wat betreft WELKE vitamines en mineralen e.d. een paard tekort zou komen, daar ben ik al eens op ingegaan. In eerste instantie selenium, maar ook zink en magnesium komen in aanmerking. Maar dit hangt logischerwijs geheel af van het paard in kwestie, waarmee het in aanraking komt, zijn conditie, zijn dieet, de mate van training en zijn lichamelijke capaciteit om al z'n spullies goed om te zetten.

Overigens viel de toon in je tegenreactie best mee .

Ilona Kooistra schreef op woensdag, 10 augustus 2005, 13:21:

**************************

Dat weet ik. Maar wat ik erg graag zou willen weten of het onderzoek zoals ik dat bedoelde inderdaad gedaan is. Want in dit specifieke geval hecht ik daar zeker waarde aan.

Collane schreef op zondag, 14 augustus 2005, 8:33:

*****************

Ik ga even overleggen met m'n lief; wij kunnen nog wel een poes plaatsen. Nou weet ik niet of dat tot de mogelijkheden behoort maar als het wel kan, dan scheelt het in elk geval 1.

Natasja Cornelissen schreef op zondag, 14 augustus 2005, 9:55:

*********
Ja, snap ik.
Maar getekend had ik dus al ik dacht alleen 1 stap verder (als ze hopelijk niet terug hoeven).

Nathalie Lagasse schreef op woensdag, 10 augustus 2005, 10:49:

********
****************************

Ik ben hier eens mee aan de slag gegaan. Heb een dubbele longe gebruikt trouwens (ik weet niet of dat de bedoeling was, zo niet dan hoor ik het graag nog even).

Wat me op viel was dat hij linksom heel makkelijk strekt en ontspant, meteen al eigenlijk. Rechtsom valt hij inderdaad meer naar binnen. Ik ben toen eerst rechte lijnen gaan doen, want hij loopt dan inderdaad wat scheef. Wat je zei heb ik dan geprobeerd, telkens corrigeren. Op een gegeven moment ging hij rechtsom ook beter rechtuit en ging beter strekken en rustiger lopen. Maar ik merk heel goed dat ik rechtsom zelf een stuk onhandiger ben, dat zal in't hele verhaal ook meespelen.

Ook bij het rijden heb ik daar eens meer op gelet. Na een tijdje kon ik het effect eigenlijk al wel merken, en voelde ik zelf ook beter in hoeverre ik zelf nog scheef zit.

Ik vind dit wel leuk om een tijdje mee bezig te gaan, ook al doe ik het nu in stap en nauwelijks in draf (weinig spectaculair dus, maar hij heeft net een hoefzweer gehad, wil hem dus nog niet te veel belasten).

Best interessant !

Nathalie Lagasse schreef op zondag, 14 augustus 2005, 20:20:
**********************
Dan ga ik dat ook nog eens proberen. Dubbele lounge ben ik zelf nog niet zo handig in, en dat stoort nu vooral op de rechterhand een beetje.

**************************
Kweet niet of ik echt een parellimeisje ben hoor hahaha.
Ik gebruik gewoon bijna nooit touwen.

*************************
Ga maar eens bareback zitten, stap een rechte lijn. En dan voelen welke bil je meer of minder spant. Er is altijd wel 1 bil meer of minder gespannen. Die gebruik je volgens mij a.h.w. om een scheefheid bij voorbaat al te corrigeren. Als je dan vervolgens probeert om beide billen gelijk te houden, ZONDER dat je verder iets doet (teugels zo los mogelijk, benen zo los mogelijk) merk je dat je paard naar 1 kant toevalt. Dan heb je volgens mij de vinger op de zere bil ... uhhh, plek.

**********************
Ja, ik vind stappen een tijdje ook prima. Het gaat mij meer om beter te kunnen voelen of ik wel of niet in balans zit. Torop strekt in alle gangen wel, maar ik zie wel dat de linkerhand duidelijk zijn voorkeur heeft, en ik voel ook dat dat uit m'n eigen billen komt. Linksom strekt hij dus ook graag en veel, rechtsom veel minder. Nou let ik er eigenlijk altijd wel redelijk op dat ik niet al te scheef zit maar ik vind het wel een goed plan om hier nog eens extra aandacht aan te besteden. Nooit verkeerd lijkt me.

Als je nog meer tips of oefeningen hebt, altijd welkom! Wel okee om daar eens wat extra aandacht aan te besteden.

Even een paar dingen aanstippen als het mag

Wat dat HKO verhaal aangaat, ik kan me er wat bij voorstellen maar daar laat ik me verder niet over uit. Weten jullie vast veel meer van.

Wat deze discussie betreft, ik vind dit eerlijk gezegd behoorlijk l*llig naar “important” toe, die hier blijkbaar alleen maar komt met de beste bedoelingen.

Important schreef op maandag, 15 augustus 2005, 11:12:



Dit is een goed voorbeeld van wat ik doorgaans bedoel met als ik het over de nare toon heb die hier soms heerst. Waarom nou weer zweverig? Wat is er aan dressuur en rechtrichten zweveriger dan de overtuiging (Parelli) dat het beter voor je paard is om beurtelings links en rechts op te stijgen omdat hij anders SCHEEF wordt???

Waarom zou het een hier wel besproken mogen worden en het andere niet? Snap ik niks van.

Ø mogelijkheden: Buigen of vallen.

Dit neem ik meteen aan, heb ik dus bij mijn eigen paard ook net zien gebeuren toen ik de oefeningen deed. En hij loopt op het oog (op een rechte lijn) gewoon recht, tis geen superscheef paard. Toch kan hij blijkbaar ook wel wat rechtrichten gebruiken.

Ø ook mijn interesse voor natuurlijk bekappen.
En wat MIJ althans betreft is dat ook zeer welkom. Ik heb het allemaal met interesse gelezen en ben er nu zelf ook weer eens mee aan de slag gegaan. Niet alleen met rechtrichten maar ook met beurtelings links-rechts opstijgen (wat ik uit luiigheid overwegend toch links deed). Het is gewoon goed als sommige zaken bij herhaling eens aan bod komen, zodat je je realiseert, hee, dat doet mijn paard ook, daar moet ik weer eens mee aan de slag.



Ook weer zo´n lekker toontje. Dan verander je je visie toch NIET. Maar dat hoeft toch niet in te houden dat iemand ANDERS die hier leest z´n visie niet kan veranderen? Dan kan het toch nog steeds nuttig en interessant zijn? Misschien kun je verzoeken om het naar PN te doen ipv HN, maar dan nog , iedereen mag toch gewoon z´n eigen mening hebben. En waarom zou rechtrichten niet onder NH kunnen vallen als links-rechts opstijgen dat wel doet.



Dat is niet helemaal waar. Ik vind het nog steeds bijzonder interessant (dat is ook de reden da´k het nu zelf weer met extra inzet heb opgepakt met Torop), maar reageer niet meer omdat het ongelooflijk star wordt allemaal. Ik lees het allemaal WEL. En ben er van overtuigd dat meer mensen dat hebben. Ik heb ook geprobeerd om er wat nuance in te krijgen ... nou, heb er nu nog spijt van!!! Eerst krijg ik jou met WEER hetzelfde, dan krijg ik een discussie OVER de discussie (word ik ongelooflijk moe van). Waarom nou niet gewoon er de positieve punten uit pakken en die ter harte te nemen, maar nee, het BLIJFT maar Nee en Ja tegen elkaar. En dat leidt inderdaad tot eindeloze herhalingen. Waar dat aan ligt? Waarschijnlijk omdat jullie beide gelijk hebben: en hoefverzorging is een factor, maar dressuur en een recht lopend paard ook.

Tamara Spruit schreef op dinsdag, 16 augustus 2005, 9:22:

*********************

Ik heb inmiddels onze jaarling Belgische geleerd om redelijk rustig en netjes d´r hoeven op te tillen. Het was geen gemakkelijke opgave, moet ik zeggen, maar tis gelukt!

Wat ik gedaan heb, was in elk geval paard stevig genoeg vastzetten (bij een jaarlinger lukt het nog echt niet om dat los te doen)

Eerst heb ik Neel eraan gewend, dat ze d´r been optilt als ik dat vraag. Simpelweg om het been vragen en daarbij steeds meer druk uitoefenen tot ze het optilde. Bij Neel moest ik dan soms wel flink in de zwilwrat knijpen, of tikjes met een stokje op haar been geven. Neel had zoiets van `mwoh, wat jij doet kan mij echnie boeien`. Zodra ze het been optilde (op wat voor manier dan ook), was´t goed (loslaten, meteen belonen). Ben toen dus niet verder gegaan, tot ze dat goed begreep, dat aanwijzen "optillen" betekende. Je kunt dit ook heel leuk clickeren. Maar ik was te druk met die maaiende voorhoeven te ontwijken. Neel was nog niezo handig met die stelten van haar, en zodra ze doorhad dat het om been optillen ging, ging ze enthousiast met een maaiende beweging dat been optillen als een Spaanse pas ..... RUN for your life! Maar´t was goed bedoeld hoor toen!

Toen het eenmaal eraan toe was, dat ik het been ging vasthouden, heb ik een stevig touw genomen, en dat om de kootholte geslagen (eerst rustig aan het touw wennen). Toen combinatie maken "aanwijzen=optillen" en met het touw het been omhoog houden. Je kunt zo veel steviger vasthouden. Wat ik toen gedaan heb, is het been zo lang vasthouden, tot ze ophield met wegtrekken. Dat was wel even lastig, maar als ze goed vaststaan en het touw goed vast om het been zit, kun je aardig wat kracht zetten en goed vasthouden. Zodra ze ophield met wegtrekken, been ZELF voor haar neerzetten (niet uit je handen laten trekken) en uitbundig belonen. Zo leerde ze wel goed, dat ze nooit met wegtrekken haar been mocht gaan neerzetten, maar dat ze het pas mocht neerzetten als ze d´r rustig bij stond. Dit was de moeilijkste periode, want ze is vreselijk sterk en kon vreselijk hard aan dat been sjorren, dus dat was wel een kwestie van hardnekkig vasthouden tot ze ophield met aan dat been trekken. Heeft even geduurd. M´n rug ging daar niet op vooruit toen . Duurde een paar weken.

Toen ze eenmaal begreep dat ze RUSTIG moest blijven staan als ik haar been optilde, en niet mocht trekken, heb ik dat gewoon uitgebouwd (langer vasthouden, zodra ze wat gaat trekken, steviger vasthouden, als ze weer rustig is, meteen weer neerzetten en belonen). Ze is nu (na ca. paar maanden) zover, dat ze zelf haar hoeven best goed omhoog houdt zonder dat ze op je leunt en dat je rustig zonder zweetdruppels haar hoeven kunt uitkrabben en evt bekappen. Belgen schijnen niet zo handig te bekappen te zijn (ik snap nu heel goed waarom!!!), ze worden vaak in zo´n bekapstal gezet. Maar met Neel ben ik nu al erg tevreden. Het is nu goed te doen. Heb geen touw meer nodig. Ze begrijpt ook dat ze ze voor je moet optillen, dus zoekt zelf al actief mee naar de beste houding om te gaan staan als ik naar haar been wijs.

De volgende stap is dat ik haar los wil kunnen laten staan. Maar zo ver is het nog niet. Dan heeft zij nog iets van `ja doeg, dan loop ik toch gewoon weg ....`. Ben er nu wel mee bezig, en gaat ook zeker wel lukken, maar ja´t kind is nog maar 16 maand of zo, het hoef ook niet allemaal tegelijk.

Tis wel even volhouden bij een paard dat helemaal niet van plan is om mee te werken (zoals Neel toen) .... .

Heb je hier wat aan?

Tamara Spruit schreef op dinsdag, 16 augustus 2005, 9:59:


*************************
Ik snap het probleem. Neel deed dat dus ook, ging ze eerst met ´r volle gewicht op je hangen ... zo onder het mom van `och als je´m toch vasthebt, kan ik je ook wel als steuntje gebruiken ...?`. En dan ging ze achter gewoon op rust staan!

Het was lastig om dat goed op te lossen, ik heb haar uiteindelijk toch maar een aantal keren door die knie laten zakken, tot ze dus op haar knie lag. En dan bleef ik dus maar "nee" zeggen. Maar ik vond ook wel dat een deel in de oplossing lag om haar duidelijk te maken dat ze ZELF dat been moest optillen, m.a.w. het begin vond ik het belangrijkste. Want om dat been op te tillen, moeten ze eerst gaan nadenken, hoe ga ik staan om dat te kunnen doen??? Dan beginnen ze dus in elk geval met goed te STAAN, als ze ZELF optillen, ipv dat jij dat been omhoog gaat sjorren.

Als je dat optillen goed beloont, en ze snappen dat dan kun je gaan uitbouwen.

Dat leunen doet ze nu nog wel eens hoor. Dan geef ik geen weerstand, m.a.w. ze kan niet op mij leunen want ik zet me niet schrap tegen haar gewicht, ik laat haar gewoon meteen door dat been zakken en zeg "nee!". Nu begrijpt ze dat wel, dan zie je haar corrigeren, en die achterhoef weer goed neerzetten zodat ze weer stevig genoeg staat.

Tis soms best lastig hoor.

Het probleem met het vastzetten. Tsjaaa, da´s weer een verhaal apart. Het lijkt mij niet te doen om met een paard dat niet wil mee werken, losstaand te oefenen. Dan moet je dus OF eerst dat probleem oplossen, OF er iemand bij laten helpen. Anders kom je daar nooit uit.

Ik heb als er iemand in de buurt stond, weleens gevraagd om bij Neel´s hoofd te gaan staan, en dan zodra ik "goed zo" riep, meteen een brokje te geven, als een soort extra bevestiging. Dus ik heb af en toe ook wel es een hulpje gebruikt om het haar wat vlotter te leren.