Muguet schreef op donderdag 16 maart 2006, 22:57:


Omdat hun paard aan alle vier de hoeven een hoefbeenfractuur heeft natuurlijk!

Groeten,
Frans

Christel Provaas schreef op vrijdag 17 maart 2006, 9:59:


Ja, maar Anton zei dat hij hoefijzers gebruikt bij dressuurpaarden die nu eenmaal niet zoveel beweging krijgen. Dus dat argument aangaande "slijtage" of "de harde weg" valt af.


Je kan ook gewichten aan de benen hangen, dan krijg je hetzelfde. Wordt bij ijslanders ook wel gedaan, als het gewicht van de ijzers nog niet genoeg is.


Nee hoor, die hebben niet vaker dan anders hoefijzers. 80 tot 160 Km over een bospad is niet bijzonder, daar hoef je geen speciale maatregelen voor te treffen.


Ten eerste heeft een paard in de meeste gevallen niet eens last van zo'n scheur, is het de mens die zich er druk over maakt. Ten tweede: als je de hoefwand gewoon gelijk houdt aan de zool geneest de hoefwand vanzelf weer, want hij wordt niet zo extreem belast als bij het traditioneel bekappen.


Dat is een argument dat wel heel erg zoek is. Stel dat ik zeg "houten klompen zijn niet goed voor je voeten". En dat iemand dan als "argument" aan komt met: "Ja maar, als je je voet gebroken hebt doen ze er gips om, dus iets hards om je voeten is niet altijd slecht".... Dat is toch geen zinnig argument?


Ik denk niet dat we dat doen. Ik denk alleen dat die gebroken hoefbotten dermate zeldzaam zijn dat we niet direct op de welkomstpagina al moeten vermelden dat hoefijzers in data ene geval wellicht wel nuttig kunnen zijn. Kijk om je heen: Van al die (rondom) beslagen paarden, hoeveel hebben daarvan een gebroken hoefbeen?

Afgezien daarvan kan het best zo zijn dat die fixatie ook hier niet nodig is. Fixatie wordt doorgaans toegepast bij botten die anders echt langs elkaar zouden schuiven. Bij bijvoorbeeld breuken van ribben, tenen, etc. is fixatie niet perse nodig en geneest het zo ook wel. Een hoefbeen heeft nowhere-to-go en is al min of meer gefixeerd door de hoefwand.

Groeten,
Frans

Huertecilla schreef op vrijdag 17 maart 2006, 10:33:


Er zit wat in, maar als je het op die manier wilt zien dan is het hele paardenhouden sowieso niet paardgericht. Paarden zijn gespecialiseerd om lange afstanden te lopen en hun kostje her en der bij elkaar te zoeken. Jouw paarden komen welliswaar uit jouw geografische gebied, maar de omstandigheden waarin ze moeten leven wijkt fors af van hun genetisch vastgelegde specialisatie.
En voor de rest is het maar net de vraag wat je met je paarden doet. Huskies kunnen prima gehouden worden in warmere landen, als je het maar niet in je hoofd haalt om op een hete zomermiddag ze in te spannen voor een slee of kar.

Groeten,
Frans

Die lijst verdwijnt nu, op de pagina staat een oproep voor bekappers om zich op de nieuwe lijst in te schrijven.

De nieuwe lijst is een apart onderdeel van de advertentiepagina, speciaal voor natuurlijk bekappers. Je kan daar, op de gebruikelijke wijze, bij iedere bekapper reacties opschrijven die in het venster onderin in beeld komen. De Bekappers zelf kunnen ook meer vertellen en laten zien, tot en met foto's aan toe!

Hopelijk is iedereen blij met deze nieuwe opzet.

Groeten,
Frans

van lennep schreef op dinsdag 4 april 2006, 11:45:


Ik geloof er allemaal geen snars van. Levers en nieren zijn favoriete organen bij zowat alle kwakzalvers; roep er een kwakzalver bij en hij begint gelijk te kakelen over overbelaste levers en nieren.

Voor zover ik weet zijn de belangrijkste functies van lever en nieren gewoon prima meetbaar op de reguliere wijze. Levers en nieren zijn geen hocus-pocus organen met allerlei onbekende functionaliteiten; we weten wat de lever en nieren moeten doen, en kunnen goed op reguliere wijze meten of ze datgene wat ze moeten doen ook daadwerkelijk goed doen.

Echte leverproblemen laten zich ook niet behandelen met een kruidenmengseltje. Het leven van nier- en leverpatienten is dan ook pas verbeterd in kwaliteit en kwantiteit sinds de opkomst van de reguliere geneeskunde.

Laat het Leen Taal gebeuren een waarschuwing zijn. Met name figuren die een eigen test hebben bedacht zijn verdacht:
Ik kan aan de hand van een zelfverzonnen test beweren dat jouw paard ziek is, hem mijn zelfverzonnen medicijn geven, en vervolgens met mijn zelfverzonnen test beweren dat je paard opgeknapt is. Geen speld tussen te krijgen. Maar wel onzinnig natuurlijk, maar tegelijkertijd heel prettig om de kas te spekken.

Als je niet voor de gek gehouden wilt worden laat je een test uitvoeren door een onafhankelijk iets of iemand, geeft het vermeende medicijn, en laat vervolgens weer die test uitvoeren. Als de uitslag van de test niet verandert is het medicijn sowieso niet werkzaam. Maar een zelfverzonnen test laten uitvoeren door de verstrekker van het medicijn zelf is vragen om oplichterij.

Groeten,
Frans

jacqueline postmes schreef op woensdag 5 april 2006, 9:54:


Een van de functies van de lever is om oude rode bloedcellen op te ruimen. Leverfalen uit zich dan ook snel in het niet goed meer opruimen van de rode bloedcellen.
De kenmerken zijn:
Ophoping van kleurstoffen uit de rode bloedcellen, vaak te zien als een gelige verkleuring van alle weefsels. Omdat geel ook voorkomt in de huid is het lastig te zien, het beste kun je het dan ook zien bij weefsels die wit horen te zijn, zoals bijvoorbeeld het oogwit.
Tegelijkertijd wordt de ontlasting lichter van kleur, soms zelfs wit. Het zijn de rode bloedcellen die de kenmerkende bruine kleur aan de ontlasting geven, en worden die door de lever niet meer eruit gefilterd dan komen ze ook niet in de ontlasting terecht.

Groeten,
Frans

Tineke Nolet-Verdel schreef op woensdag 5 april 2006, 18:11:


Ik zie inderdaad dat er een probleem is. Het heeft iets te maken met de aanhalingstekens die in het onderwerp staan; iets kan daarmee blijkbaar niet overweg. Ik zal er even naar kijken.

Groeten,
Frans

Rosemarie Jansen schreef op donderdag 6 april 2006, 12:22:


Niemand kan je daar met zekerheid over antwoorden. Want als de one-rein-stop werkte, zat er blijkbaar toch een rem op. Je vraag is eigenlijk: heeft iemand ooit ervaren dat de one-rein-stop NIET werkte?

Onze ervaring is dat onze paarden vroeger nog wel eens op hol sloegen. Jack, ex-draver, was gewoon sowieso niet te houden op bit.
Sinds we de ORS hanteren en op halsters rijden zijn we nooit meer op hol geslagen. Wel hebben we panieksituaties meegemaakt (trekker die de sproeiinstallatie uitklapte en aanzette precies op het moment dat we voorbij reden, een keer een ongezien hert dat op 1 meter afstand toch maar besloot de schuilplaats te verlaten en ineens te voorschijn sprong en daarna in de sloot kukelde en met enorm veel geplons en beweging de kuierlatten nam, etc. etc.) In al die gevallen vlogen de paarden er vandoor, maar door de ORS werd het direct gevolgd door een sliding stop, een draai van 180 graden, en daarna bevroren op de plek stil blijven staan. Ik ben er van overtuigd dat het met een normale twee-teugel stop niks had uitgehaald en we full-speed naar huis waren gesneld.

Of bij het paard van de buurvrouw van HC. Dat paard pleegde, ondanks scharenbit, nogal eens op hol te slaan (HC kan er vast wel meer over vertellen). Ik ging er op rijden, en met halster en ORS was dit paard blijkbaar wel te houden, want we kwamen terug in een tempo dat IK had bepaald.

Allemaal geen doorslaggevend bewijs. Maar misschien wel een indicatie dat je met de ORS minstens even veilig, en waarschijnlijk veiliger, kan rijden dan zonder. De ORS staat ook de normale manier van stoppen niet in de weg, dus waarom zonder?

Groeten,
Frans

IreneEvita schreef op maandag 10 april 2006, 18:09:


Het lijkt mij dat dit geen probleem is. Het magnesium dat wij gebruiken is een chelaat, en wordt door het lichaam niet als magnesium maar als aminozuur opgenomen. Pas nadat het is opgenomen raakt het magnesium los van het aminozuur. Op deze manier heeft het magnesiumchelaat minder last van concurerende mineralen dan "gewoon" magnesium. Hoe dan ook blijft het een goed streven om concurerende mineralen wat aan de lage kant te houden, maar het is niet zo dat het magnesium geen zin heeft als er toch calcium wordt verstrekt.

Groeten,
Frans

Spirithorses schreef op dinsdag 11 april 2006, 10:46:


Nee, dat kun je niet. Er zijn namelijk drie Rhino-varianten, en alleen tegen de meest onschuldige kan je enten. Tegen de variant die voor verwerping zorgt is geen enting beschikbaar...

Groeten,
Frans

Moniek schreef op dinsdag 11 april 2006, 12:05:


Het is een eiwit van een varken, en het lijkt sprekend op het eiwit waarvan het buitenste laagje van een bevrucht eitje is gemaakt.
De truuk is: Je spuit het in, en het lichaam herkent het eiwit als een "vreemd" eiwit en gaat er antistoffen tegen maken.
Wanneer er in een later stadium een bevrucht eitje ontstaat, dan zal het afweersysteem denken "hee, daar heb je er weer zo een" en zullen die antistoffen het eitje aanvallen.

Zolang je die antistoffen hebt zal een bevrucht eitje zich nooit kunnen innestelen. En dat duurt ongeveer een jaar.

Groeten,
Frans