Ik steek mijn nek maar weer eens uit….
Naar aanleiding van het artikel in de bit over bitten breidt het
bitloos willen rijden zich onder de vlag van het paardvriendelijk gevonden willen worden zich als een olievlek uit.
Op zich is het niet met een bit rijden een goed streven doch er ligt voor deze trend wel een aantal klemmen en voetangels klaar.
In principe kun je namelijk drie manieren van rijden onderscheiden.
- Met direct teugelkontakt aan wat
Parelli een fase4-mogelijkheid noemt.
- Met indirect teugelkontakt aan die fase4-mogelijkheid en
- Zonder begrenzing met fase4
Binnen de eerste twee manieren van rijden kun je vrij makkelijk overschakelen van bit naar
bitloos doch het is evident dat die bitloze optoming dan wel de begrenzende fase4-mogelijkheid dient te hebben in de perceptie van het paard.
De derde manier van rijden is niet zonder meer haalbaar. Zie daarvoor mijn site.
Veel bitloze optomingen vragen om indirect teugelkontakt en dat vraagt omscholing van ruiter en paard.
De meeste bitloze optomingen hebben bij direct teugelkontakt een minder heldere links-rechts differentiatie en dat is een grote valkuil die tot verwarring en verzet bij het paard kan leiden. De ruiter dient GOED omgeschoold te worden om de hulpen voor het paard helder te geven.
De optoming van Dr.Cook kent geen fase4-begrenzing.
Deze optoming kent wel een voorbeeldige links-rechts differentiatie en ook perfecte mogelijkheden voor hele en halve ophouding. Als klap op de vuurpijl is het naadloos aan de teugel te rijden.
De valkuil is echter het ontbreken van de begrenzing.
Als het paard niet geleerd heeft weerstandsloos te WILLEN luisteren is het bij de meeste paarden een kwestie van tijd voor de ruiter een figuurlijke dikke vinger krijgt.
Binnen de rijbak zal het doorgans goed gaan omdat het paard niet dom is en zich realiseert dat de bak een letterlijke begrenzing heeft.
Moraal van dit verhaal.
Zonder bit is top,
doch let wel op!
HC