eddy DRUPPEL schreef op woensdag 28 juni 2006, 23:15:

Geef ze de link van mijn site maar. Daar is die voor.

Mijn opstelling is een bewuste keuze Eddy. Begripvol uitleggen heeft tot niets geleid. Stelen dat een onfitte vetklep niet op een paard hoort doet vonken overspringen. Wellicht een licht opgaan. Mij zal het een worst zijn of ik aardig gevonden wordt. Als het licht maar aangaat.

De bitloos-goeroes kruipen vanzelf, en vast snel nu er een markt is, uit het struikgewas.
Of het bitloos zal leiden tot een vallend muntje van weerstandsloos weet ik niet. De stap naar bitloos is klein, de stap naar het loslaten van controle een reuzenstap. Dat moet tussen de oren van de ruiter plaatsvinden.

@leren bit. Dat is bedacht door Dhr.Meroth. Dat heb ik hier ook liggen. Ooit aangeschaft om de met dwang beleerde Sancha om te schakelen. Als het nieuw is, blijft het vrij lang erg scherp op de randen. Het is me niet duidelijk of het uiteindelijk vriendelijker is en de vraag was voor mij niet relevant, want ik wil gewoon niets in de mond.
Wat het leer als materiaal betreft heb IK er geen probleem mee doch er zijn aardig wat puristen die het principieel verkeerd vinden een stuk huid in de snuit van het paard te hangen. Maar ja, is het als roofdier zijnde op de rug van een paard klimmen minder vreemd? Belangrijker is het in mijn ogen dat er niets in de mond zit.

Al met al hoop ik dat de bitloze mode niet leidt tot ongevallen door ruiters die de verkeerde optoming bij hun manier van rijden (vaardigheid)kiezen want dit leidt snel tot het veroordelen van het bitloze op zich. DIT is de reden voor het openen van dit topic.

HC

@Sandratien.
Persoonlijk kan ik nul respect opbrengen voor iemand die willens wetens het paard tekort doet door gebrek aan zelfdiscipline.
Dat ik daar geen respect voor heb is jouw probleem echter niet. De enige die er mee zit is jouw paard en DAAR zou jij mee moeten zitten.
Maar ja, wat schreef HorsemanPro ook alweer? Liever argumenteren tot je er dood bij neervalt dan erkennen dat je door jouw toedoen jouw paard tekort doet.
Verder is dit off-topic, want het gaat over de valkuilen van bitloos.

@PIen.
Lach jij om het wijzen naar een ander? Lach je omdat iemand probeert naar MIJ te wijzen (ipv het spiegelbeeld te accepteren)? Of lach je juist om de leegheid en domheid van die non-vergelijking?

HC

Spirithorses schreef op donderdag 29 juni 2006, 11:49:


Dat hangt er maar van af Pien.
IK kies ervoor te rijden zoals ik op mijn website onderbouw, maar ik realiseer me ook dat de modale ruiter zo niet zal gaan, rijden, niet zal KUNNEN gaan rijden. Die modale ruiter zal daarom beter WEL met een voor de stijl geschikte bitloze optoming rijden. Dat het bit er niet meer in zit is dan al heel wat. Daar ben Ik dan helemaal tevreden mee, want dat is voor de modale ruiterij volgens mij het maximaal haalbare.

Het is net als de manier van houden. Ik denk dat wat wij hier doen bijna optimaal is, dat jij en F&I ook HEEL ver komen, doch ik weet ook dat dit voor zeg 90% van de eigenaren in NL niet haalbaar is. Daarvoor is zo een AKTIV-stal (of hoe het ook heet) al HEEL wat.

Dat misschien wel 95% van de ruiters beter geen paard zou hebben is geen criterium. Ze hebben die wel. Naast het aangeven van wat het ideaal-model is, is het niet productief alleen daarnaar te streven.
Met betrekking tot bitloos rijden zie ik daar een groot potentieel probleem waar niemand en geen paard wat mee opschiet.

HC

Gewicht is een gewichtige zaak en blijkbaar een gevoelig punt terwijl het erg eenvoudig is.

Elke kilo op een paard is een belasting. Een harde grens is de ruim 100 gram per cm² die zacht weefsel kan dragen zonder snel duurzame schade op te lopen.
Een variabeler grens is wat de ruggengraat kan dragen. Daar is geen harde waarde voor doch wel is helder dat hoe minder hoe beter is.

Of je nu 60 of 80 kilo weegt, als je 10 kilo meer weegt dan jouw ideaalgewicht, dan is dat 10 kilo meer dan nodig is. Die kilo leg jij extra op jouw paard en de reden is het belang wat jij hecht aan het welzijn van jouw paard en dat van jezelf.

Wat fitheid en lenigheid betreft is het niet anders. Hoe leniger en fitter je bent hoe makkelijker je het jezelf maakt om vaardig en zo min mogelijk belastend op jouw paard te rijden.
Overgewicht is niet hetzelfde als onfit of minder lenig, doch het helpt niet.
Wederom bepaal je zelf hoe graag je dit wil.
Vaardigheid staat op zich ook los van overgewicht en fitheid doch je maakt het jezelf niet makkelijker met overgewicht.

Ook de veiligheid wordt beinvloed door overgewicht en fitheid, lenigheid. Dat lijkt me evident.

Evident is natuurlijk dat niet iedereen hetzelfde in elkaar zit. Niet in aanlag en niet in persoonlijke achtergrond. het zal de een wellicht vanzelf afgaan en de ander moeilijk. Verandert dit echter iets aan het gegeven voor jouw paard?

Peroonlijk heb ik een waslijst aan lichamelijke beperkingen opgelopen in vorige levens. Dat zijn redenen waarom sommige dingen me meer moeite kosten, doch geen excuus.

HC

Wel of geen wedstrijden rijden is blijkbaar een lastig punt. Het vervelende is dat wederom emotionele argumenten de boel vertroebelen.
Ruiters die het op zich goed bedoelen en ZELF vinden dat ze met wedstijdambities het welzijn hun paard compromitteren reageren het meest agressief. Daarom in deze niet over wedstrijden.

Op zich is het deelnemen aan een wedstrijd uiteraard wel een toetsing van vaardigheid en HOEFT niet perse ten koste van een paard te gaan.

Buiten de wedstrijdsport is een goed voorbeeld over het verschil tussen vaardigheid ontwikkelen en toetsen en persoonlijke ambtie nastreven.
Er zijn nogal wat historische evenmenten en daarin ook middeleeuwse ridderspelen.
Het nabootsen van een steekspel of een tournooi is een persoonlijke eerzaak.
Het nabootsen van jachtspelen en gevechtsoefeningen is het ontwikkelen en toetsen van vaardigheden.

Om effectief te kunnen boogschieten bijvoorbeeld heb je een onafhankelijk zit nodig en bij een demo daarin wordt het paard niet overbelast. Idem tentpegging.
Een jousting-competitie echter is wel potentieel zeer belastend en risico-vol voor het paard terwjl het feitelijk dezelfde vaardigheden als het voor een paard onschuldig ringsteken betreft.

Deelname aan een sport om jouw vaardigheden en die samen met jouw paard te ontwikkelen en toetsen is niet perse ethisch onverantwoord en kan zelfs een heerlijke motivatie voor beiden zijn.

Is dit een beetje helder?

HC