Nick Altena schreef op donderdag 21 september 2006, 19:15:
> Wil schreef op donderdag 21 september 2006, 18:29:
> 
>> Nick Altena schreef op donderdag 21 september 2006, 18:08: 

> Het eindigt niet....je blijft er mee doorgaan en je ziet er
 > steeds weer opnieuw het nut en de voordelen van in....
 > 
 > Nick
Ik heb het ze  verteld  Nick,  ze  weten  ervan, maar  ik  ga  het  lekker niet  vertellen op dit forum. Een keer door  het  stof  is  genoeg he? :)
Elk  mens  maakt fouten, uit  onkunde, uit  stomme  ongeconcentreerdheid. Laksigheid  soms
Gelukkig  kun je  alles  herstellen met  clikkeren  en komt  het  weer  goed.
Clikkeren is zo wederzijds leren.
 Wat  me  nu  ook weer  opviel  is  dat  Esther  en Wil,  twee doorgewinterde  paardendames, vooral  Wil  die  al vanaf  kind  op  een paard  zit, zo  oprecht  verbaasd  waren,  dat  het  samenwerken zoveel concentratie van trainer  en paard  vergt en de  ongelooflijke snelheid  van leren. Dat  je  geestelijk  soms  hard  moet hollen om je  paard een  stap  voor  te  blijven en  hoe ontzettend krachtig   de  voerbeloning  is.
En hoewel alle paarden leerden en werkten  om  de ye s te  horen en daarmee  hun beloning  te  verdienen,  zag  je ook het  verschil  in   paard/pony. De ene  kalm, flegmatiek, de  ander heftiger met minder  geduld  en nog weer een ander verschrikkelijk  snel en slim.
Ook  heb  ik  veel aandacht  besteed  aan  het  beleefd worden van het  paard en hoop ik  aangetoond,  dat wanneer  het  fout  gaat en je  paard  wordt  opdringerig en brutaal,  dat  dit  praktisch  altijd aan  de  trainer  ligt,
die  de  buitengewoon simpele uitgangsposities  en handelingen  niet  kent  of  niet  goed  toepast.
Piet
natuurlijk Natuurlijk!