Ik heb tot nu toe alleen nog met mijn paard in ons weiland gereden. Haar maatje is nog te jong om op te rijden en als ze hem niet in de buurt kan zien of horen gaat ze enorm roepen en wordt ze erg onrustig. Ik durf dus niet met haar alleen ergens anders te gaan rijden.
Nou zat ik te denken om hem een soort van "op sleeptouw "mee te laten lopen. Met een touw aan zijn halster. Natuurlijk wel in eerste instantie in het weiland en dan later als dat goed zou gaan aan de andere kant van de dijk op een lang pad waar geen verkeer komt.
Ik heb hier helemaal geen ervaring mee en het is ook maar een bedenksel van mijzelf.
Ik hoop dat iemand van het forum met veel meer ervaring dan ik mij op weg kan helpen.
De paarden hebben veel vertrouwen in mij en ik ben ook een onderdeel van hun kudde. Ik zoek een manier om veilig met hun plezier te kunnen hebben in een andere omgeving.
Het kleintje is bijna twee en is erg rustig van aard, maar ik wil hem nog niet gaan berijden. Het is niet haar eigen veulen, maar het is wel HAAR Kruimeltje!

Ik heb veel respect voor alle kennis die veel mensen op dit forum hebben en hoop veel goede dingen van jullie te leren.
Is er niet iemand die in de buurt van Vianen woont, jullie wonen allemaal zo ver weg?

Groetjes, Marjan

marjan de Haas schreef op zaterdag 13 januari 2007, 14:35:


Of heeft iemand tips hoe ik toch met haar ALLEEN op pad kan gaan ????

HannahFroukje schreef op dinsdag 30 januari 2007, 12:30:


Zowel mijn volwassen merrie ( Lisa ) als Kruimeltje zijn trekpaarden.
Ik heb dat verschil in zwaarte dus niet.
Om met Lisa alleen op pad te gaan moet ik de dijk ( weg ) oversteken en op het moment dat ik moet gaan oversteken kan zij Kruimel niet meer zien en wordt ze onrustig. Ik vind dit een eng moment.
Als we eenmaal aan de andere kant van de dijk zijn, is de omgeving redelijk veilig. Er komt op dat pad geen verkeer.

Hoe zou ik dat weggaan kunnen oefenen?
Als ik Kruimel op stal zet, buiten haar gezichtsveld en ik rijd met haar in onze wei, dan wordt ze al onrustig.

Mijn trekpaarden hebben mooie sokken, maar door al dat natte weer droogt het niet goed. Ze staan buiten op zand en hebben een grote inloopstal met kale betonvloer.
Nu heeft een van mijn paarden ( natte ) mok. Ik was begonnen met schoonmaken met betadine, maar het lijkt erger te worden. Er zijn nu twee kaale plekken ontstaan wat al open wondjes zijn.
Een kennis van mij zei dat ik het met aardappel meel in moest smeren, maar dat lijkt mij een vieze bende worden.
Ik heb ook een spuitbusje ACEDERM waarmee ik kleine wondjes behandel.
Wat moet ik doen ?????

Alvast bedankt namens mijn paard.

Ik heb het filmpje niet bekeken, maar ik weet zeker dat het voor mij te akelig is om naar te kijken. Die lui sporen niet als het om dieren gaat (walvissen, haaien vinnen eraf snijden en de haai levend terug gooien om te laten verdrinken, etc.) Ik ben duiker en lees vaak over dit soort ellende.

Goeie zet om via dit forum te laten tekenen.

Ik ben nooit zo handig in het opzetten van petities maar ik zou ook graag willen tekenen tegen het amputeren (blokstaarten) van trekpaarden.
Ik heb twee trekpaarden mèt staart, expres, want die staarten zitten er niet voor niets aan.
In Nederland is het wel verboden, maar je wil niet weten hoeveel er even naar Frankrijk rijden om hun paard "mooi" te laten maken.

Ga zo door

groetjes, Marjan

aaahhh,
kijk, van zo'n stukje op het forum word ik dus ook blij.
Momenteel heb ik veel gezeik op mijn werk, maar als ik dan thuis kom bij mijn honden en mijn paarden, dan kan ik weer lachen.

groetjes,
Marjan

ingrid van der post schreef op maandag 19 februari 2007, 17:52:

Dit hoeft helemaal niet zo eng te zijn, bij mensen wordt dit ook gedaan.
Bij sommige vrouwen gaat de baarmoedermond veel te vroeg open ( ontsluiting) en dan kan de bevalling op gang komen. Is dit maanden te vroeg, dan kun je dus het kindje verliezen.
Er wordt dan een ligament (bandje) door de baarmoedermond "genaaid", zodat die niet open kan gaan. Dit bandje wordt natuurlijk voor de geboorte weer weg gehaald.
Ik kan me voorstellen dat iemand het veulen ook niet wil verliezen, ongeacht hoe duur merrie of veulen ook zal zijn. Mijn trekpaarden waren ook niet duur, maar zijn voor mij wel onbetaalbaar!!!!!
Het lijkt mij dat je deze merrie beter niet nog een keer kunt laten dekken, om evt. problemen te voorkomen.
Ik ga in eerste instantie altijd uit van het goede in de mens en ik hoop dat dit hier ook van toepassing is. Een gewenst veulen.

Groetjes Marjan

Omdat mijn trekpaarden nog steeds niet het drassige land in kunnen, heb ik een buitenplaats gemaakt met zand. Ze kunnen nu de grote inloopstal uit om toch buiten te lopen en te kijken en in het zand te rollen. Het is helaas wel te klein om echt te kunnen rennen. Ik hoop dat het land nu snel gaat opdrogen, want ik wil ze weer lekker zijn rennen!

Omdat ze dus nu steeds bij de stal staan, kan ik ze heel veel aandacht geven en borstelen/knuffelen.
Ik heb twee hele lekkere plekjes ontdekt bij mijn merrie; haar "keel" van onder de kaak tot bij haar borst. Ze doet haar hoofd dan helemaal omhoog, ze lijkt dan wel een giraffe en zij vind dit heeerlijk.
Ook vlak achter haar voorpoten, de oksel waar de singel ook loopt vind ze een heeeerlijk plekje. Dan gaat haar hoofd helemaal naar de grond en trekt ze een raar lipje.
Als onze jonge ruin ook wil, snauwd ze hem weg, want dan zijn wij even bezig.
Als ik gebukt sta om lager te krabbelen, gaat ze MIJN rug krauwen. Dit is fantastisch, soms iets te hard, maar ja, ze is ook een groot en lomp trekpaard.
Ik heb de paarden nu bijna een jaar en vind onze band onvoorstelbaar heerlijk.
Ik zet de paarden nooit vast tijdens het borstelen, dan kunnen ze zelf kiezen of ze verder willen gaan. Het wordt ook vaak een triotje.
Weten jullie nog meer heerlijke plekjes?
Iedereen veel knuffel plezier, groetjes Marjan