van lennep schreef op donderdag 1 maart 2007, 1:44:


Sluit me hierbij aan , van harte en wens je vele redelijk droge winters !
Piet

Ans Jondral schreef op donderdag 1 maart 2007, 2:01:


Conraad is heel sterk met het dubbele longe werk!

Piret

Christel Provaas schreef op donderdag 1 maart 2007, 9:26:


Van harte gefeliciteerd Christel, fijne dag!

Piet

"k was gisteravond bijna aan de Franse grens om bij Nele naar de vorderingen met haar paard te kijken.
Nou klinkt dat ver, maar van hier naar Utrecht is verder
Ik ga daar niet verder over schrijven want het is het verhaal van Eva en Nele
Maar iets anders is dat er in die stallen ook een hengst stond. Prachtig zwart beest, net Fury van tv van vroeger voor de belegen lezers :) , 4 jaar oud.
Eigenaresse, meisje van rond de 20.
Ze besloot dat hij even gelongeerd moest worden en alom zag en voelde je de nervositeit toenemen. Want hij was al 2 dagen niet uit z'n stal geweest! De stapmolen mocht niet gebruikt worden omdat het te nat was. En nu was de bak leeg.......
Ik werd dringend gevraagd of ik even aan de andere kant van de gang wou gaan staan, omdat wanneer ze hem niet kon houden.......
Dus ketting om de neus en door de gang, met een hoop vocaal geweld, DENK EROM HE!!. PAS OP HOOR!!! DAT JE BRAAF BENT HE!!!!
Gepaard gaand aan rukken aan het leidtouw bij een paard wat al keurig meeliep met een laag hoofd (om het rukken aan de ketting tegen te gaan natuurlijk) en wat geen voet verkeerd zette.
Toen de bak in, ruk! de longe uit haar handen en hop hengst stond met zijn neus in de lucht bij een ventilatieopening waar hij "vreemde merries" rook.
Heeeeeeeel voorzichtig, want oei! weer de losse longe gepakt en met veel schreeuwen weer longeren. Dat ging zo 3 keer. Toen was ze het beu en moest "Fury" weer terug naar stal. Maar ja, dat moet je wel durven he. Dus allerlei hulp gevraagd vanuit de bak,"wil jij hem voor me in z'n stal zetten?"
Er kwam uiteindelijk een jongen die zei, mja , dat wil ik wel doen, hij nam het leidtouw met het monster eraan uit haar klamme handjes en leidde hem terug naar stal terwijl hij als een lammetje naast hem liep.

Ik heb me er niet mee bemoeid, ik had dat min of meer beloofd en ik was geintrigeerd, verbrouwereerd, dat ik dit voor mijn ogen allemaal zag gebeuren. Ik bedoel, ik ben ooit een keer in een manege wezen kijken en heb dat verder altijd proberen te vermijden. Zulk dierenmisbruik en mishandeling zie ik niet elke dag.
Ik stelde mezelf de vraag, "wat moet je hier in godsnaam met een hengst", Waarom laat je hem hengst in deze omstandigheden, terwijl je er doodsbang van bent, afijn nog honderd andere vragen.
2 vragen heb ik wel gesteld, maar van een veel neutraler soort, Waarom mag een paard niet rollen in de bak en waarom mogen ze in principe niet los, alleen aan de lijn gelongeerd worden.
Antwoord? Geen ander dan: "mag niet want dan gaat de bak kapot"
Ik hoop Nele, dat je eigen wei "morgen" klaar is en dat jouw prachtig paard dan weer paard mag zijn.

Piet

e m kraak schreef op donderdag 1 maart 2007, 14:06:


Ik denk dat je me toch niet helemaal begrepen hebt.
Lees mijn verhaaltje nog eens?

Piet

Anita schreef op donderdag 1 maart 2007, 18:00:


Maar dan ook meteen weer jammer dat er niet de kennis is om hoefbevangenheid niet meer als een dodelijk iets te zien

Piet

Nils Vellinga schreef op donderdag 1 maart 2007, 20:32:


Omdat ik iets van de situatie weet: Nele heeft een halster dat ze vastgespt via de zijkant van het hoofd, dus de oren worden daar niet in betrokken.
Ik denk niet dat ze het erg vindt als ik er iets meer over vertel.
Omdat het een probleem is wat voor ieder herkenbaar is en er heel veel paarden met soortgelijke moeilijkheden moeten zijn, of het nu aan het hoofd is of ergens anders.
Una heeft een trauma opgelopen door een neus en oor(!) praam.
Het is dus niet dat ze zomaar wat bang is voor iets bij en aan haar oren. Het is gewoon een serieus probleem. Waarschijnlijk te vergelijken met het paard van Esther bij wie stukken uit de oren geknipt zijn.
Het beroerde is dat je niet weet hoe diep het zit. En wat er nog meer verscholen zit in Una. Ze heeft nog meer typische dingen. Minder lastig, en belangrijk, maar toch...

Ik heb echt goede hoop dat, wanneer er stapje voor stapje aan vertrouwen gewerkt wordt, ze straks graag heeft dat haar hoofd met wat dan ook wordt aangeraakt , omdat daar de klik is en de beloning valt te verdienen en ook het hoofdstel geen probleem meer zal zijn.
Piet
.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 1 maart 2007, 22:46:


Ik voel er meer voor om het probleem bij de wortel aan te pakken. Het zien van het hoofdstel is hoofd hoog en felle ontwijk reactie. Dat moet opgelost worden.

Piet

Margot van Lare schreef op vrijdag 2 maart 2007, 9:12:


Hoi Margot, het verhaal van Carlos is van 2005. Inmiddels is ie 45 dus.
Hij loopt nog steeds perfect.en van wat ik toen dacht dat zijn voeten niet meer mooi zouden worden klopte niks, hij heeft mooie strakke voorvoeten, niet te zien of te merken dat hij ooit bevangen is geweest.
Het aardige is ook dat ik nog nooit een millimeter van zijn zool afgehaald heb. Zo zie je dat dat ook werkt.
Inmiddels heb ik dat natuurlijk bij veel paarden gezien.
Ik denk dat we hiermee bewijzen dat hoe oud een paard ook is, hoefbevangenheid op zich nooit een doodsoorzaak is.
De uitdrukking: "hoefbevangenheid is al een been bij de slager" is gelukkig achterhaald .

Piet