Piet schreef op zondag 11 november 2007, 21:34:


ja ik weet niet goed hoe ik het moet uitleggen, maar ik heb de indruk dat ik mijn hulpen veel correcter geef of dat ze veel exacter toekomen bij mijn paard met een bitje dan met een bitloos hoofdstel. Daarom wil ik liever op deze manier door oefenen tot het gehele hoofdstel overbodig wordt.
Ik heb nochtans echt wel een hele tijd bitloos gereden hoor. Mijn d-pony heb ik zelfs eerst bitloos opgeleerd, maar ik ben daar achteraf dan toch op teruggekomen en ik vind dat ze nu beter loopt eerlijk gezegd... Ze was vroeger nooit licht in de hand en liep heel erg op de voorhand. Met 2 vingertjes met een bitje rijden leek mij dan een betere keuze dan veel te vaak druk op de neus te moeten zetten omdat ze der maar op los bleef beuken.

Ik rij trouwens zo dat wanneer ze zichzelf ook maar enigzins begint te dragen, ze geen teugeldruk voelt. Wendingen rijden (of zijgangen ed.) doe ik door de teugel tegen de hals aan te leggen. Mijn handbewegingen zijn dezelfde als hoe je ze zou doen met een neckrope en overgangen enz gebeuren op mn zit. Het hoofdstel dient dus gewoon om haar weer even op 4 benen te helpen als ze de balans kwijt is en dat voel ik dus veel beter aan met een bit dan met een bitloze optoming... Fingerspitsengefül (of hoe schrijf je dat?)...

Moeilijk uit te leggen... en heel persoonlijk denk ik... Ik heb nochtans van kind af veel zonder zadel en gewoon met een halstertje rondgecrossed met mijn pony (die pony kan inderdaad nog steeds bitloos gereden worden zonder enig probleem), maar bij mijn grote pony wil het 'echte werk' (en dan heb ik het gewoon over zichzelf dragen) me gewoon niet lukken zonder een bitje...

Esther schreef op zondag 11 november 2007, 23:35:


A, 1995 ,maar ongeveer een jaartje later reed ik regelmatig zonder zadel en bit op verzorgponies rond en nog een jaartje later kregen ik en mn stiefzus een pony... Zonder zadel en met een halster rijden is natuurlijk veel leuker...maar om te werken zadelde ik ze wel op een reed ik met bit...

Een paar jaar later zijn mijn pa en zijn vriendin uit mekaar gegaan en de pony ging met de vriendin mee. Ik kocht toen mijn eerste eigen ponietje... Die hield ik op stal, maar al snel kocht ik er mijn paard bij en gingen ze samen op de wei (maar ze kwamen nog wel bij slecht weer op stal)... mijn paard was vierkant beslagen (achteraan met ronde ijzers) toen ik hem kocht, ik heb de ijzers eraf laten halen en liet hem enkel in de zomermaanden vooraan beslaan omdat we dan wel eens lange tochten maakten (sja zonder ijzers kan je toch niet rijden he.... heel de buurt was vierkant beslagen!) Na een hoop afgetrapte ijzers en kwetsuren veroorzaakt door de ijzers, zijn ze er definitief vanonder gegaan.

Op advies van de smid ben ik mijn ponietje toen zelf gaan bekappen omdat er bij haar enkel de randjes recht te vijlen waren. Zo kwam ik uiteindelijk bij nb terecht en weer een jaar of 2 later besloot ik de hoeven van allebei zelf te doen...
Intussen had ik ook een schuilhok op de weide gezet zodat ik geen stallen meer nodig had...

Intussen staan ze met 3 gezellig heel het jaar door zonder dekens of ijzers op de wei

Nick Altena schreef op vrijdag 16 november 2007, 2:45:


Hu, wat grappig dat jullie dat allemaal zo moeilijk vinden. Bij mij ging het vanzelf eigenlijk
Je kan zo ook bovenop je hoofd klopjes geven met 1 hand en rondjes draaien voor je buik met de andere hand. Da's ook een leuke...