Sieta schreef op donderdag 30 april 2009, 20:46:
> Hoi Esther,
>
> Weet je wat ík denk
Ik denk dat jij moet gaan beslissen wat
> maar een paar uurtjes op mag en gráág wat langer zou blijven
> staan. Maar dan weet je dus ook wat de reden is, en dat dat dus
> niet zoveel met jou te maken heeft.
>
> Als ik dan het loswerken omgooi in jouw plaats mijn plaats, dan spettert het er ineens vanaf. Dat vindt ze dan wel weer leuk. Ze staat al vol spanning te wachten tot ik kom en dan sjeest ze er vandoor, prachtig vindt ze het. Als ik van daaruit dan weer de positie in het midden van de cirkel inneem en weer rustig meeloop, dan komt diezelfde kop weer.
> Als ik er een longeerlijn aan doe.. dan is die kop er ineens niet meer. Precies hetzelfed principe maar dan met en lijntje. Ga ik op de nieuwe volle wei longeren, denk ik ineens bij mezelf.. jeetje franc dat is flauw, moet ze over die volle wei rennen terwijl ze eigenlijk het liefst wil grazen. Dus we maakten er een spelletje van. Ik gaf haar een seintje dat ze mocht grazen, draaide me dan van haar weg, en vervolgens weer naar haar toe om haar te vragen te lopen. Vond ze práchtig, in volle galop over die wei heen. Ze heeft nog nooit zo hard gewerkt aan de longe, haha.
>
> Ik ben er klaar mee in ieder geval, met al die regeltjes. Ook met alle 'kijk ze niet in de ogen als je gaat
trailerladen' tips, alsof dat paard weet wat wij nu weer hebben bedacht. Je moet het uitstralen, dat je weet waar je mee bezig bent. Of je dan wel kijkt of niet kijkt of een clicker hebt of een carrotstick of een groen of een paars petje...
Hi FranCa,
Denk je dat het onduidelijk voor een paard is als ik probeer ten alle tijden confrontaties uit de weg ga?
Misschien heb je gelijk hoor , en ben ik juist op dat soort momenten niet duidelijk genoeg.
Misschien moet ik op zoon moment eens even met de vuist op tafel slaan , even niets tolereren , en hopa! gewoon nu even doen wat ik vraag!
Dat is wat ik tot nu toe nog nooit gedaan heb , want dat vraagt teveel druk vind ik.
Gewoon een keer hardop zeggen , en nu is het genoeg!
...ik weet het niet...
Denk je dat dit de essentie van het probleem is?Of mis ik de essentie van jouw verhaal nu weer?
Gewoon opschrijven hoor wat je denkt!
Maar wat ik tot nu toe wel bereikt heb is me ook wel wat waard.
Ik hoef met wat ik ook doe met de paarden , voeten weken , bekappen , manen en staart uitkammen , dierenarts met entingen , wondbehandeling ,etc etc , ze nooit vast te zetten.
Tekla heeft nog nooit met haar voet in een emmer met water gestaan. Ik moest laatst de mokkorstjes losweken , en ze stond in de bak.
Gewoon met emmer met bethadinesopje naar haar toegelopen , en ze bleef keurig staan , liep niet weg , en vond het gewoon even lekker dat ik zat te pulken.
Dit soort dingen vind ik alweer heel normaal , terwijl er dan mensen zijn die met grote ogen zitten te kijken en zich afvragen of ik het paard niet even vast moet zetten , of minstens een halster om moet doen.
Maar het is maar net wat voorn waarde je zelf hieraan geeft denk ik.
Ik vind het wel stoer eigenlijk
Gr Esther
Warboel
