van lennep schreef op donderdag 18 februari 2010, 10:03:
> Ik geloof je hoor , maar ik snap het niet....
> Hierin ben ik zeker geneigd om met Eddy mee te gaan.
> Ik kan het niet wetenschappelijk onderbouwen , het is meer het gevoel dat
> je de band die je hebt met je paard , door een praam op de proef stelt.
>
> Gr Esther
Vind ik ook.
Blackske vroeger had zoveel afschuw van een
DA dat hij zelfs nog maar begon te flippen als hij een spuitje moest krijgen (heeft ooit bijna een
DA gecastreerd, ahum). Voor zoiets zei ik toen dat de praam preventief gebruikt kon worden, uiteindelijk was dit dan in een wip en een gauw gedaan en was er dan ook minder stress (hoop ik). Maar in zijn laatste jaren werd hij braver en braver bij de DA, de praam was dan ook niet meer nodig. Ik heb hem bij een aantal kolieken ook zelf ingespoten omdat hij bij mij veel relaxter was dan bij de DA.
Bij mijn andere paarden is de praam er sinds ze hier zijn nog niet op geweest, ik blijf het een marteltuig vinden.
Voor te bekappen, waardoor de praam er best even op moet dan, vind ik het geen oplossing. Trouwens, hoe zit het dan met de bloedtoevoer?
Ik vind het zelfs raar dat de praam hier niet als iets ergs wordt voorgesteld eigenlijk
Warboel
