e m kraak schreef op zaterdag 20 februari 2016, 0:45:


Nou, 2 van de 4 hebben inderdaad zo'n historie. En ja, in het begin hebben we onze senior (met een écht 24/24 stalverleden) echt moeten intomen op eetgebied. Ik denk dat dat zelfs meer dan een jaar geduurd heeft (toen hadden we nog nooit van slowfeeders gehoord). En dat heeft zich stilaan gestabiliseerd. Hij eet nu zeer verstandig .

Onze jonge ruin kwam uit de opfok (en ik denk dat daar altijd van die grote ruiven gestaan hebben) en heeft maar 2 maand op stal gestaan, en dat is inderdaad de rustigste eter, alsof het hem niet echt interesseert en weet dat er altijd eten in de buurt is.
Onze ukkiepuk is bij ons geboren dus altijd slowfeeders gewoon geweest en heeft dus ook goede tafelmanieren, én! een hééééél gezonde eetlust. Die gaat altijd eerst voor het losse hooi in de bak, terwijl de anderen vaak gewoon aan een net beginnen.

En uiteraard lijkt na een tijdje het andere net steeds lekkerder.

Hanne Bosch schreef op zaterdag 20 februari 2016, 15:14:


Kan je geen hooinet in de stal bevestigen op de één of andere manier???

Arabesk schreef op dinsdag 23 februari 2016, 17:44:


Ik heb ooit dit endurance schema eens gevolgd, gewoon omdat ik eens te paard naar het werk van mijn man wilde (40 à 45 km). En ik maakte me toch wel zorgen of het niet te veel was (voor het paard, maar zeker ook voor mij!!! )
Netjes gevolgd tot week 10, niet verder geraakt: was heel zwaar, kruipt heel veel tijd in.

Gevolg: rit gedaan, de pech om heel veel kiezelpaden te hebben (voor de Belgen: Genker kiezel) en een paard dat dat op den duur niet meer zag zitten en zelfs in staking ging op de kiezel tussen 2 weides met prikkeldraden... dus delen te voet...
Uiteindelijk grote baan gekozen (was mijn plannetje ook kwijt en de weg ook, pre-smartphonetijdperk)
En toen mevrouw uiteindelijk in de verte de trailer in de gaten kreeg (we hebben een nogal origineel exemplaar), vertrok ze in volle galop er naar toe... Ik was moe, zij blijkbaar niet .
En toen mocht ze ook nog de industriehal gaan inspecteren.

Ik moet wel toegeven dat ze er toen fantastisch goed uitzag.

Hallo,

De chelaatvorm van magnesium zou het best opneembaar zijn voor paarden.
Geldt dit ook voor mensen? En zo ja, waarom vind je dit dan zo weinig/niet in de handel? Als de arts magnesium voorschrijft is dit vaak de oxide-vorm. Voor mensen is de dosis veel kleiner, dus zoveel verschil zal de prijs dan niet maken???

En als je het chelaat in huis (stal) hebt, kan je dan niet beter je tong daarin steken?

Myriam schreef op vrijdag 29 juli 2016, 21:42:


Hier idem! Ik kon het niet beter omschrijvern.

Tja, als ze dan negatief testen, dan ben je zeker dat ze het niet hebben.
(ik heb het laten testen omdat er toch een bloedtest moest gedaan worden.