HannahFroukje schreef op dinsdag, 6 september 2005, 0:06:


Wat ik me er van kan herinneren is er nooit door iemand gezegd er moet nog meer af, wel is er steeds geadviseerd haal er iemand bij.
Zelf gaf ze iedereen honderden adviezen hoe het zou moeten.
Ze is zelf gaan bekappen omdat dat paard hoefzweren had. Ik vond het vreemd dat ze binnen een maand al schreef "de zool trekt al mooi hol," dat kan gewoon niet binnen een maand. Het paard had ook rooige vlekken op de hoef, ik heb toen gevraagd of het pisvlekken waren, en hoe dat paard woonde, daar kwam geen reactie op, een maand later ongeveer bleek dat het paard altijd op stal stond. Toen is er ook nog gepraat over de basisvoorwaarden, bewegen, bewegen en nog eens bewegen.
Het rare is dat ze juist heel enthousiast was, en gewoon niet af te remmen, alles ging zo geweldig en zo goed. Dat is in een dag omgedraaid, ik denk dat ze toen echt te ver is gegaan met een model in de hoef snijden, paard kon toen niet meer normaal lopen. Het was geen langzaam proces bij dat paard. Uiteindelijk vind ik het echt vreselijk zielig voor het paard. Maar ben wel blij dat zij in ieder geval nu met haar vingers van die hoeven afblijft.
Volgens mij was de strasserdame wel gediplomeerd trouwens, of al bijna, die is er maar een keer bij geweest, die zou iedere week komen, zo erg was het al toen ze werd ingeschakeld. De Strassermevrouw kreeg ook ten onrechte de schuld, die werd pas ingeschakeld toen het al te laat was.

Esther

HannahFroukje schreef op dinsdag, 6 september 2005, 6:32:


Door dit gruwel verhaal lijkt het nu alsof het niet mogelijk zou zijn voor mensen om zelf hun paarden te bekappen zonder dat er een ervaren bekapper klaar staat om in te grijpen.
Als je uitgaat van redelijke, gezonde hoeven of voeten waar de ijzers door een smid van afgehaald zijn kan je dat na het volgen van de cursus uitstekend zelf. Natuurlijk kan het geen kwaad en kan het zelfs goed zijn je werk in het begin te laten controleren door een natuurlijk bekap vakmens. Maar wanneer dan alles goed gaat, je paard loopt goed, kortom er zijn geen problemen, kan uiteindelijk niemand het beter dan degene die elke week of om de twee weken even de hoeven nakijkt en het teveel aan groei eraf raspt.
Door te kijken naar je paard en nuances uit te proberen doet de eigenaar een schat aan ervaring voor wat betreft het eigen paard op.

Piet
natuurlijk Natuurlijk!

Piet schreef op dinsdag, 6 september 2005, 8:22:
********************
Zo heb ik het niet opgevat hoor.

Ik ben zelf nog alleen maar een beetje aan het vijlen. Heeft weinig om het lijf. Maar ook dan is't wel beter om je te realiseren dat ALS je je paard zelf gaat bekappen, en hij misschien eens een keer niet lekker loopt, dat je niet meteen moet concluderen dat je er te weinig afgehaald hebt. Maar dat het ook kan zijn dat je even te veel weggehaald hebt.

Maar hier ging het blijkbaar om een paard wat in het begin behoorlijk hoge verzenen e.d. had, tenminste dat begrijp ik uit wat ik las.

************************
Dat bedoel ik. Kan nooit kwaad. Zeker niet in het begin.

HannahFroukje schreef op dinsdag, 6 september 2005, 0:06:


Wat ze op haar website vermeld nl, dat haar geadviseerd is er nog meer af te halen, is een halve waarheid. Met posting 872 heb ik haar een ander advies gegeven wat ze kennelijk naast zich neer heeft gelegd.
Groet
Hans

Nick Altena schreef op maandag, 5 september 2005, 22:57:


"Rigoreus dus", die twee woorden, zo gemakkelijk om die in een adem met Strasser te noemen...
Nick, heb jij het boek van Strasser wel eens gelezen?
Zo ja, dan weet je dat Strasser NIET voor rigoreus staat als er niks ernstigs aan de hand is met een hoef. Alleen wanneer er toch al grote problemen zijn bepleit ze een rigoreuze aanpak want dan maakt het toch geen zak uit. Integendeel, het paard heeft dan de kans dat de ellende sneller achter de rug is (jeweetwel, zacht heelmeesters maken stinkende wonden). Strasser zegt dat als er geen aanleiding is tot 'rigoreus' ingrijpen dat je dat dan ook niet moet doen, ga voor de geleidelijke weg!
Zo nee, lees het dan twee keer. De eerste keer met je bevooroordeelde bril op en de tweede keer met een open mind (zo is het mij vergaan). Je zult dan een heel wat genuanceerder beeld krijgen over de Strasser-methode.

Groeten,
Dorien

Dorien66 schreef op dinsdag, 6 september 2005, 12:06:


Ik heb het boek van Strasser wèl gelezen, en kom toch tot de conclusie, dat vaak in de zool en straal wordt gesneden. Dit vind ik behoorlijk rigoreus tov. natuurlijk bekappen. Als je die foto's van de website van Ivanhoe kijkt, en dan met name de laatste foto, vóór de ijzers er weer onderkwamen, kan ik niet anders dan constateren dat hier zéér rigoreus in is gesneden. Misschien was het nodig, bij die hoeven, op dat moment, dat weet ik niet. Maar na het lezen van het boek van Dr Strasser ben ik in ieder geval tot de conclusie gekomen, dat ik er liever voor kies om volgens de regels van natuurlijk bekappen te werk te gaan en niet volgens Strasser, het is mij ook te rigoreus.... Dat heeft niks met vooroordelen te maken, maar met persoonlijke keuze.

Dorien66 schreef op dinsdag, 6 september 2005, 12:06:


De "methode Strasser" is ontstaan vanuit een DA praktijk met klinisch nogal zware gevallen, en naar mijn indruk pas de laatste tijd genuanceerder geworden naarmate het toepassingsgebied werd verbreed.
Mevr. Strasser had/heeft voor haar "zware" behandelingen een heel aanvullend complex van faciliteiten beschikbaar. Dit kán klinisch, maar lijkt me totaal geen werk voor de gewone paardenhouder die het basispatroon van hoeven en onderhoud wil/moet leren.
En daarmee is denk ik een flink stuk van zowel de aanknopingspunten als de verschillen t.o.v. het "natural" hoefonderhoud te verklaren. Nmm een bottleneck blijft het frequent zelf controleren en zo nodig "klein onderhoud" door de verzorger zelf. Natuurlijk bekappen blijft een farce, een etiket ook maar, zolang er geleund wordt op de "professional" die relatief weinig frequent eens langskomt en dan centimeters wand e.d. moet verwijderen omdat er in tussentijd niets aan gedaan wordt (dit geldt uiteraard voor alle "methoden"). En zoals Hans v. K. laatst opperde: als je paard voldoende passende beweging krijgt heb je niet eens werk aan die hoeven! Da's alwéér "omgevingsomstandigheden"!

Groeten, Egon

trea hoex schreef op dinsdag, 6 september 2005, 12:37:


Juist Trea, verwoord zoals ook ik het had willen doen.
Ook ik ben wel degelijk op de hoogte hoe men bij Strasser denkt en handeld.
Ik heb me echt niet alleen beperkt in mijn kennis tot de methode zoals hier omschreven op deze site.
En ja....het wordt eentonig maar daar is i dan weer....die eigenwijze onvanger bepaalt.....(mezelf bedoelend in dit geval).
Het is mij dus ook te rigoreus, de zool hol snijden is mij al te ver om maar een voorbeeld te noemen. Iets wat toch heel veel gedaan wordt, ook bij minder probleem paarden als deze.

Bij dit paard waren de problemen blijkbaar dusdanig dat er dus nmm. wel rigoreus is in gegrepen, maar voor die tijd was dat ook door haar zelf al gedaan....
En ik scheer echt niet alles over ene kam maar zo geleidelijk als het bij deze HN methode gaat is niet te vergelijken met de Strasser methode....misschien en hopelijk het uiteindelijke resultaat wel....

De reden waarom ik voor de uiterst geleidelijke methode heb gekozen is omdat ik vind dat een dier zo min mogelijk pijn of last moet hebben van onze ingrepen.....korte (weken soms?) hevige pijn is nmm. erger dan langdurige mindere pijn....

Voorbeeld...ik heb rechts een gekneusde rib...dat is een langdurige (weken?) lange lastige pijn.
Ik heb nu ook links een klap long en das een behoorlijk hevige pijn (korte als het goed is) die ik niet graag die weken zou willen hebben wat mijn gekneusde rib gaat duren.
Met die gekneusde rib is door mij nml. een hoop nog te doen.
Had ik de pijn zoals bij mijn klaplong dezelfde periode dan deed ik helemaal niks meer.
En jullie nu maar hopen dat ik dit ook maanden krijg he :) dan zijn jullie voorlopig van die lange berichten af
Ps...dit is een geintje...voor daar weer commentaar op komt..

Nick