Nick Altena schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 2:16:

Mbt stableizer en praam: het vergelijk op de site is mbt de wérking; het vrijkomen van endorfines door drukplekken, níet het gebruik. Dat laatste is echt van jou afkomstig.


Nu doe je het wéér Nick. Stap dan toch eens voor een buitenrit op dat paard van je vrouw met alléén een halsring. Bedenk creatief wat je wil; vanaf de rug van het paard kun je dit zeker verkeerd gebruiken, maar absoluut niet mísbruiken.
Tis weer net als met een imiddels lange lijst van punten waarover jij een 'eigen visie' hebt: doé het toch eens! Anderssssssssssst.......

'La ultima prueba es el hecho.'

jose schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 10:13:


Ok, grote en fundamentele waterscheiding dus:
Nick, José Monique zien het nut van een praam als kalmeringsmiddel voor smid, tandarts, veearts en zelfs wassen.
Ik, Pien, Isabel (o.a.) zien opvoeding als een oplossing hiervoor en een praam als nóódoplossing in situaties waarin álles geoorloofd is.
Aan het verschil ligt een veelomvattend en veelzeggend benaderingsverschil ten grondslag. Het al eerder genoemde verschil tussen dwang en motivatie. Natuurlijk zullen eerstgenoemden het daar niet mee eens zijn maar.... waarom dán die praam als het met voorbereiding en geduld ook kan? Omdat het in die sitiaties op dát moment 'moet'? Dat bedoel ik dus.

Sabrina Adams schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 13:06:


Mijn hengst had Frans toen die hier op vakantie was al in zijn onderarm 'te pakken' lang voor er sprake was van fysieke druk.
De genoemde Inge Teblick biedt veel mogelijke oplossingen en een heel goed is : zet het op en WÁCHT!!! Bouw de druk NIET op. Geef jouw veulen de gegenheid te wijken voor oncomfortabel vóór de toemende druk verzet oproept.
Wat vervelend is dat ze al succeservaringen heeft met joú voor verzet te laten wijken.
Je hebt nu twéé uitdagingen:
1. Stop de het laten wijken van jou voor haar druk
2. Leer zelf hoe haar te laten wijken voor jouw druk
Hou nu even op, koop en lees het boek van Inge. Laat dat bezinken en ga dan verder. ER IS GEEN HAAST.

jo schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 13:28:


Deed ie ook bij de boerin; zou je José, Monique, Ina nu eens moeten horen

Even een waar gebeurd verhaal ter overdenking;
Een BullMasstiff-reu van mij nuttigde zo'n hardglazen pickwick theekopje omdat daar een ei in was geplitst. Gelíjk een halve ontbijtkoek gevoerd en meneer heeft alles keurig de uitgang gewezen.
Hierna was geen glazen theekop meer veilig voor hem; dat ging fluks en krakend naar binnen waarop meneer naar de voorraadkast rénde en bloedrood kwijlend op zijn koek ging wachten.
Je krijgt wat je beloont. Ook in principe vervelende, zelfs pijnlijke dingen. Je dacht toch niet dat we zo'n theekopje op een andere manier naar binnen hadden kunnen krijgen als we dat gewíld zouden hebben?!

Piet schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 14:30:


Wat ik schrijf staat er correct, maar ik verduidelijk het graag: geef je paard de gelegenheid te wijken vóór je de druk opbouwt en zo weerstand uitlokt.
Die druk kan al héél snel te groot zijn. Bij hengstlief ging Frans íets te snel met zijn lichaamstaal duidelijker 'spreken' en fléts.... liet Capricho Fráns wijken