josien schreef op vrijdag 11 mei 2007, 9:36:


dag piet,

mijn zadel nakijken is een goed plan. Rugproblemen verder zijn er nit. Ze is pas naar fysio geweest 3x. Alles in orde.
Ik vermoed dus ook dat het angst is. Ze reageert erg gestrest. Ik realiseer me ook dat dit niet snel op te lossen is. Maar het niet rijden tot dit probleem opgelost is is voor mij geen optie. Het heeft me een jaar geduurd voordat ze een mooie aanleuning aannam. Erg gevoelig in de mond.Veearts heeft kiezen nagekeken en alles in orde. Nieuw beter passend bit gehaald enz..Wil alles wat ik daar heb opgebouwd niet verliezen. Er is desondanks veel vertrouwen tussen mij en het paard. Ze doet alles voor me.
Ik begrijp haar reactie dus ook niet tijdens het opstijgen. Vandaar mijn vermoeden dat er vroeger dingen zijn gedaan die ze nooit meer vergeet.
groetjes jose

jose provily schreef op zaterdag 12 mei 2007, 9:04:


Bitloos rijden al geprobeerd ? Dat zal pas "iets" zijn dat zij nooit meer vergeet , wedden ook dat je je "stilstaanprobleem" sneller oplost zo ?

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 12 mei 2007, 13:41:


Probeer eens maar aan één kant de teugel iets vast te houden (zoals Eddy ook al zei) en een pluk manen ipv teugels gelijkmatig kort houden. Wanneer ze dan begint te lopen, blijf je rustig in de stijgbeugel hangen, met je meeste gewicht aan haar manen en kun je haar met die ene teugel rondjes laten lopen. Ze merkt dan dat ze niet verder komt, stopt (hopelijk) en dan stap je meteen uit de beugel, brààààf! Opnieuw, steeds hetzelfde.
Succes ermee!
Caatje

Caatje schreef op zaterdag 12 mei 2007, 19:03:


Ik gebruik voortaan steeds een opstapblok, in de vorm van een kratje dat op de korte kant staat. Mijn merrie stapt nu niet meer weg. Ik vermoed dat ze dat deed om haar balans te corrigeren. Maar dat deed ze wel heel rustig. Verder doe ik weleens een kleine meditatie met gesloten ogen, gewoon, om haar te leren dat we niet altijd meteen vertrekken, en voor mij een stukje lichaamsbewustzijn.
Misschien is er in dit geval wel meer aan de hand, maar een opstapblok kan helpen. Ik moest mijn paard eerst leren parkeren bij het blok, terwijl ik erop stond, dat is dan het voorwerk waar je soms best wel even mee bezig bent.
Een opstapblok spaart trouwens ook je zadel.
Veel succes!

Mijn opstapblok is de houten picknickbank die op het erf staat: Foxy vond het al heerlijk om daarbij te staan als we daar koffie zitten te drinken: hanglip, hoofd laag en soezelen terwijl we na het opzadelen nog even een bakje koffie doen voor we wegrijden (mijn meditatiemoment....)

Als je naast een paard staat met enige afstand terwijl iemand anders opstapt en goed kijkt naar de beweging in de rug waarmee een paard de 'zit-klap' opvangt kan je je wel iets voorstellen bij het weglopen tijdens het opstappen!

Ik zou idd proberen om de sfeer rondom het opstappen TOTAAL te veranderen: je focus op DAT moment van wegdraven proberen weg te nemen (moeilijkst wat er is)

Succes, groeten Bianca