Frans Veldman schreef op dinsdag, 13 juli 2004, 17:04:
> Frans Veldman schreef op dinsdag, 13 juli 2004, 16:59:
>
>> Ehhh.... Iemand van jullie al eens gehoord over
wijken-voor-druk >> ??? Het staat hier allemaal op de site en een paard dat echt
>> goed geleerd heeft te
wijken voor druk gaat niet hangen. Zodra
>> het touw strak komt te staan geeft ie onmiddellijk mee... Lijkt
>> me vrij logisch toch?
>
*********
Pff. Mijn paard heeft ook geleerd om te
wijken voor druk. En dat kan hij dus ook op allerlei manieren achteruit, vooruit, hoofd omlaag, aan de staart achteruit, aan een touw naar je toetrekken, met je hand naar je toetrekken. En inderdaad ook het touw om het been en meetrekken. Je zou toch zeggen dat hij dat dan heus wel snapt en ik pas de release ook consequent toe.
Maar bij het vaststaan speelt er blijkbaar toch iets anders mee, en is hij duidelijk niet van plan om te gaan wijken voor die druk. Ben natuurlijk met je eens dat als je het driehonderd miljoen keer zou oefenen dat hij het dan ongetwijfeld zou leren om ook onder die omstandigheid te leren
wijken voor druk. Maar het blijft wel een balans natuurlijk: HOE groot is de paniek en HOE goed zit dat
wijken voor druk erin. Bij mijn paard is blijkbaar de ongerustheid (want paniek is het niet altijd echt) groot en zal het nog heel lang duren voordat hij ook onder die omstandigheid zal gaan wijken voor die druk. Ik vind dat niet een
wijken-voor-druk kwestie maar op dat moment een vertrouwenskwestie.
>>
Wijken-voor-druk aan je paard leren dus, en daarna kun je ze
> zelfs aan een voorpoot vastbinden of rondleiden (zoals ik ook
> ergens op een video heb gedemonstreerd). En inderdaad ben je
> daar dan ook weer dankbaar voor als je paard eens met een been
> in een rol prikkeldraad stapt...
>
> Soms vraag ik me wel eens af of de informatie die op deze site
> staat eigenlijk wel overkomt... Zucht...
**********
Zie boven. Ik wil niet rot overkomen, maar ik vind het haast een beetje mechanisch overkomen zo van: je-doet-dit en dan doet-elk-paard-dat. Maar niet elk paard is hetzelfde. De principes wel. Maar de uitvoering niet altijd. Ik mis een beetje de nuance snap je? Een paard is geen drollenautomaat toch? Bovendien heb je soms met een paard te maken dat al zoveel negatieve ervaringen heeft dat het moeilijker wordt. Ook dan werkt het
wijken voor druk. Maar ook dan zullen m.i. sommige dingen moeilijker zijn dan een paard wat iets bij voorbaat al vol vertrouwen tegemoet treedt.
Dit hangt met het volgende samen naar mijn idee: je gaat er ook vanuit dat iedereen z'n paard hetzelfde zou willen leren. Maar is dat wel zo? Ik denk eigenlijk van niet. Ik heb er zelf b.v. moeite mee om m'n paard volautomatische reflexen te leren. Ik wil dat liever niet. Iemand anders snapt dat misschien niet en vindt dat misschien ook ongelooflijk dom. Maar het staat mij gewoon tegen. Dat heeft z'n consequenties en die accepteer ik ook. Maar dat houdt nog steeds in dat wat ik doe nog steeds onder natural horsemanship valt (mijns inziens dan). Ik wil vooral dat m'n paard blijft nadenken en samenwerken met mij. Niet dat hij volautomatisch, zonder nadenken reageert op prikkels in z'n omgeving. Dat past niet bij hem en dat past ook niet bij mij.