Frans Veldman schreef op dinsdag, 13 juli 2004, 16:59:


Hmmm is dat niet de methode die ik heb uitgelegd?? Ik nam bij Bret de druk weg zodra ze even een stapje de goede richting uit deed
Na een keer of 3 snapte ze het idee. Ik zie niet veel in hangen aan een touw. Ik geloof niet zo in discomfort, maar wel in de beloning van druk wegnemen. Misschien bedoelen we hetzelfde???

groeten Esther

Na de draad over het vastzetten zonder hangen vraag ik me af wat er nu wordt verstaan onder discomfort.
Zelf denk ik dat een paard enkel vertrouwen krijgt door respect en vertrouwen, niet door discomfort. Het vastzetten vind ik er een goed voorbeeld van.
Er zijn gewoon heel veel situaties denkbaar waarom een paard in paniek raakt. Of gewoon iets niet snapt!!!! Met name het snappen of niet snappen is volgens mij iets waar je beter op in kunt gaan met respect. Ikzelf heb van discomfort begrepen dat je het voor een paard onaangenaam maakt omdat jezelf iets ziet als ongewenst gedrag. Zelf doe ik altijd stappie terug, vandaag niet, ach dan morgen wel. Werkt goed is mijn ervaring. Heb erg het gevoel dat het waarom hier wordt over geslagen. Het voorbeeld vastzetten en dan maar een touwtje hoog of touwtje laag, elastiekje, strotouwtje enz. lost het denk ik niet op. Ook het trailerladen niet, als je zorgt dat er overal onrust is behalve in de trailer is het volgens mij niet het vertrouwen om er wel in te gaan, maar de rust van he he ze laten me met rust. Misschien zie ik het verkeerd hoor. We hebben zelf een paard waar je dus echt niet moet gaan zorgen dat ze moet, je moet het echt vragen, zodra ze moet is het foute boel. We leren haar wel dingen met voer, maar ook tafelmanieren, zodra ze opdringerig wordt moet ze stappie terug.
Hoe zien jullie discomfort??? Naar mijn mening is het juist een positieve ervaring die het paard, en jezelf wat leert, niet de dwang of een boek.

Groeten Esther

Nick Altena schreef op dinsdag, 13 juli 2004, 23:32:


stukje gelezen, maar ik zie wijken voor druk niet als discomfort.
Wel als het op een harde manier moet. Zelf zie ik rust als comfort, maar ik denk wel dat je vanuit rust veel meer gedaan krijgt. Een voorbeeld is Björk wel denk ik, zodra je die iets wilt laten doen wat ze niet begrijpt wordt ze heel druk. Dan stoppen we ermee, en proberen het de volgende keer weer, vaak snapt ze het dan wel ineens. Als zij druk wordt neemt ze toch niets op en gaat enkel in verzet. We kunnen dan wel proberen door te gaan, maar dan wordt ze enkel maar drukker. Dat is discomfort voor ons
Wel stoppen we enkel met een oefening die wel goed gaat, dus niet omdat ze in verzet gaat, maar met een spelletje dat ze wel snapt. Is het discomfort fase 4 ofzo??? Het is namelijk wel zo dat ze kan wijken voor druk, maar daar hoef je vaak enkel maar voor te kijken. Is wel handig trouwens als ze zo druk wordt, als je naar haar kont kijkt komt ze naar binnen en staat weer rustig stil.

Groeten Esther

Piet schreef op donderdag, 15 juli 2004, 20:39:


Hoi Piet,

Het komt vast wel weer dat tuig, misschien gewoon ergens eens nonchelant laten slingeren als ie vrij loopt?? Ooit durfde Brella niet langs een haspel met een tuinslang die op haar gras stond in de wei, Falka heeft haar een keer opgehaald, en toen moest ze het zelf uitzoeken. Brella springen en uitdagen Maar die haspel kwam maar niet van zijn plek.
Was een van de eerste kennismakingen met de grote boze wereld, en het heeft even geduurd voor ze door had dat die haspel niet wilde spelen met haar. Het komt wel weer hoor met Shiny, ik zou het even laten rusten denk ik, en hem zelf in vrijheid kennis laten maken met dat ding zonder dat ie het op zijn rug krijgt. Je hebt tijd zat!!

Groeten Esther

Marion Aalberts schreef op vrijdag, 16 juli 2004, 9:53:


Als je paard de hele dag de mogelijkheid heeft om te bewegen lijkt het mij niet noodzakelijk. Als je eens geen zin hebt moet je het gewoon niet doen. Tegen je zin iets gaan doen met een paard, dat lijkt me veel nuttelozer dan een verplicht rondje.

Groeten Esther

Isabel van der Made schreef op vrijdag, 16 juli 2004, 17:02:


He wat leuk Isabel, ik help je vertalen voor de dames. Do not walk on high heels. Ik spreek geweldig Engels
Maar zonder gekheid, erg leuk dat de dames er over na gaan denken!!!!

Groeten Esther

Paul schreef op vrijdag, 16 juli 2004, 23:17:


Paul zou er ook eens iets positiefs afkunnen???
Of vind je jezelf echt zo bijzonder?? O ja jij kan in een roundpen, geweldig!!!!
Ik zou het op prijs stellen dat je mensen in hun waarde zou kunnen laten. Misschien erg moeilijk voor je. Er is hier iemand die een verslag geeft van wat ze ziet, en ik krijg een beetje het gevoel dat je dat niet erg op prijs stelt. Ga op bokt ofzo kijken, of houd je klep.

Ik vind je niet zo erg aardig.

Esther

Paul schreef op zaterdag, 17 juli 2004, 12:11:


Ik zal een keer proberen uit leggen wat me stoort. Ten eerste is er niets mis met kritisch denken, maar waar wel wat mee mis is, dat is minachting.
Iemand neemt de moeite om een verslag van iets te schrijven wat ze als bijzonder ervaart, en om iemand dan moedwillig naar benenden te halen, gewoon om te kwetsen, daar vind ik wel wat mee mis. Als jij het niet bijzonder vind dat is ok, maar het is wel prettig als je iemand wel in zijn waarde laat. En nu is het ineens jullie vinden iets bijzonder.

Esther

Weet iemand wanneer je een bordje neer mag zetten verboden voor ruiters??
Na de ruilverkaveling is bij ons het schelpenpad openbaar geworden, toegankelijk voor wandelaars en fietsers. Brommers en autoos zijn verboden.
In principe kunnen we ons eigen erf niet af, nu doen de naaste buren niet moeilijk, maar er is een route waar er wel moeilijk wordt gedaan, maar de openbaarheid ligt nu bij de gemeente. Via dat stukje zou ik kunnen rijden zonder de weg waar autoos rijden, want dat vind IK weer eng, mijn paard geeneens denk ik, maar ik zie de autoos niet, en kan de afstand niet schatten op geluid alleen. Particulieren kunnen het verbieden denk ik, de meeste grond is van Staatsbosbeheer, en er is mij verteld dat Staatsbosbeheer inmiddels particulier is. Zucht. Misschien kan een gemeente het ook verbieden, ik weet het niet, in de rechten van overpad staat wel beschreven recht van reed, dat betekent met paard en wagen, maar dat geld natuurlijk enkel om naar de weg te kunnen komen. Ik ben eerlijk gezegd wel bereid om er een proefproces over te gaan beginnen, maar heb wat hulp nodig.

Groeten Esther

Huertecilla schreef op zondag, 18 juli 2004, 19:25:


Ja er staat een bordje, dat staat er al lang, dat was dus nog van voor de openbaarheid. Het pad waarom het gaat is een pad van kilometers lang. Dus niet alleen ons recht van overpad. De bezwarenprocedure hebben we doorlopen en gewonnen, anders was het een pad geworden waar ook autoos door mochten en was het onteigend. Het eigendom is bij de bewoners gebleven, maar het onderhoud is nu bij de gemeente, en de openbaarheid is gewaarborgd. De openbaarheid is een strook van 80 cm. breed. De verkeersfunctie was beschreven in de wegenlegger, maar oude rechten vervallen en nieuwe zijn gevestigd. Vroeger was het dus recht van overpad, nu is het openbaar. En wat is openbaar? Als de oude rechten recht van gang en reed waren, zo heet het nu eenmaal, kunnen er dan ruiters worden geweigerd?? Ik snap dat je over een smal pad waar ook wandelaars en fietsers niet in razende galop moet passeren, maar je aan de snelheid van het verkeer aan moet passen. Ik snap ook dat als het ontzettend nat is beter niet het pad moet vertrappen.

Groeten Esther

Huertecilla schreef op zondag, 18 juli 2004, 21:13:


Nee het is niet ter sprake geweest helaas. Misschien is er nog wel een mogelijkheid de ruilverkaveling is nog niet afgerond, en er zijn veel mensen die niet hun erf afkunnen met hun paard. In het natuurgebied zelf is er ook nog niets geregeld. Toen niet omdat het er niet was, en daar nooit iets was geregeld, en nu niet omdat we dus niet wakker genoeg waren of zijn.

groeten Esther

Huertecilla schreef op maandag, 19 juli 2004, 8:59:


Eigenlijk is de vraagstelling nu gewoon mag je op een openbare weg een verbod voor paarden opleggen? Vroeger was het geen openbare weg nu wel.
En idd die informatieplicht is er wel, maar staat hier dus NIET in de gratis huis aan huisbladen. Daarvoor moet je een abonnement nemen op de lokale krant.
We zijn wel goed voor onze rechten opgekomen anders was alles onteigend, zonder vergoeding, maar zijn dus niet wakker genoeg geweest om te vragen hoe de mensen met paard hun erf af moeten komen. We hebben in ieder geval wel autoos kunnen weren. Vroeger was het pad niet openbaar, maar had wel een openbaar karakter, nu is het pad wel openbaar. En ik vraag me nu af, gezien de veranderde sitauatie of er nog wel recht is te ontlenen uit de oude situatie, dat is die recht van reed. Misschien toch maar juridische hulp zoeken, maar het had kunnen zijn dat iemand dat wist, en daarmee had ik naar de gemeente kunnen gaan.

groeten Esther

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 19 juli 2004, 19:37:


Hoi Ingrid,

Ik heb het niet eerder meegemaakt zoals je vertelt, zolang een paard WEL mest, zou ik me niet zo ernstig zorgen maken, als een paard NIET mest juist dan zal ik me zorgen maken. Zandkoliek heb ik geen ervaring mee. Misschien heeft iemand anders wel een idee hierover??
Als je twee weken geleden hebt ontwormd kan de dhiarree niet meer van de wormkuur komen lijkt me. Het zand vind ik iets minder in de mest, hoe test jij dat? Hoe schraal staat ze? Ik neem aan dat je haar wel lijnzaad geeft? Ik denk dat wandelen in dit geval best eens heel goed kan zijn.
Sterkte met Isabella.
En als je echt ongerust bent, altijd de DA bellen, beter voor Jan met de korte achternaam als te laat. Ik ben geen dierenarts.

Groeten Esther

Hans van Keeken schreef op maandag, 19 juli 2004, 20:23:


Hans ik vind het interresant wat je schrijft over wondjes in de darmen. Zijn dat de wormeitjes die overleven in het darmslijmvlies?
Ik weet dat de rode wormpjes zich nestelen in de darm, maar heb altijd begrepen dat juist wat in het slijmvlies van de darm zit, dus de niet uitgekomen wormpjes niet wordt meegenomen door de wormkuur, maar later uitkomen. Daarom juist om de zes weken ontwormen. Ik vind de cyclus van de wormen heel interessant, en ik hoop ook dat er meer mensen zijn die weten hoe het precies gaat. Als er eenmaal een besmetting is, hoe ga je er mee om?? Een wormbesmetting kun je denk ik niet voorkomen in ons postzegellandje. Maar een wormkuur is natuurlijk ook vergif. IK ontworm trouwens zelf iedere 6 weken. En doe ook aan overdosering. Onderdosering schijnt ook wormen resistent te maken. Maar nogmaals ik ben geen dierenarts, maar vraag me wel af of ik het helemaal goed doe, en of je middelen af moet wisselen, of juist weer niet.

Groeten Esther