Nick Altena schreef op donderdag 8 november 2007, 4:10:


denk eraan dat je de goede messen erop hebt zitten, anders hap je meer vel weg dan haar!! Schapen messen zijn bv ook niet bestemd om angora geiten te scheren, je houdt een zéér bloederig resultaat over! Foto na het werk???

Christel Provaas schreef op donderdag 8 november 2007, 9:36:


Hai Wil, welkom "thuis"!! Ben ook erg benieuwd hoe het jullie zo bevalt in het nog verdere land, lekkere temperaturen, ben er jalours op (hoewel het hier nou zàlig rijdweer wordt, géén vliegen meer!!) Foto's binnenkort???? Veel plezier en ook sterkte !

Nick Altena schreef op donderdag 8 november 2007, 14:02:


Schapen hebben van nature veel vet in de wol (lanoline??) en dat hebben geiten nauwelijks, bij hun moet ik ook regematig het mes domplelen in de diesel!!! Dat smeert erg goed en vreemd genoeg, irriteert het niet. Er bestaat ook speciale olie voor de messen. Je moet het ook allemaal perfect aandraaien, een slag meer of minder kan een hoop in het scheervermogen schelen..........ben blij dat ik nog maar vier angora's hoef te scheren en geen dertig meer!!Oef. Ben erg benieuwd naar het resultaat op de ijsco, punkijssie!!

Anita Cats schreef op zaterdag 10 november 2007, 16:54:


mooie foto's Anita, mààr (en dit kun je verwachten) waarom rijd je met bit en dan ook nog eens zo ingesnoerd én constant met contact? Ben je bang dat je geen controle hebt als je de teugels laat vieren? Ze is toch nog vrij jong ook, hoe meer vrijheid ze heeft, hoe rustiger ze altijd zal zijn, en hoe meer vertrouwen ook! Ze kijkt wel redelijk vrolijk uit haar ogen, scheelt een hoop dat je een hond bij je hebt en iemand die al die prachtfoto's maakt! Is één beugel trouwens korter dan de ander of is het gezichtsbedrog? Pracht omgeving!

Anita Cats schreef op zaterdag 10 november 2007, 21:04:


Met ingesnoerd bedoelde ik de sperriem (dat heet toch zo?) En geen spanning op de teugels, nou, alleen op foto 5 is het even los, ik zou haar persoonlijk méér vrijheid geven...........niet een "beetje" laten vieren, maar de teugels aan de gesp vasthouden, wedden dat het hoofd lekker naar beneden gaat? Ik denk dat het een superpaardje is, ze kijkt héél vrolijk en rustig uit haar ogen, durf haar los te laten!En nog ff over die beugel, wissel je niet van kant met opstijgen?? Altijd aan dezelfde kant? Verder wens ik je succes met je mooi, jonge paardje, jullie zullen vast veel plezier hebben samen! (is een gemeende opmerking, géén steek onder water!)

Nathalie Lagasse schreef op zondag 11 november 2007, 17:52:


Goed uitgelegd Nathalie, zo heb ik het mijn groentje destijds ook allemaal geleerd, hij had wel ooit iemand op z'n rug gehad (hoe precies weet ik niet) maar hij wist niks, was echt groen. Het parelli programma heeft ons een heleboel geleerd en het ging prachtig in kleine stapjes, sloeg je iets over, dan klopte de volgende stap gewoon niet, er ontbrak iets. Die van mij heeft dus ook nooit een bit ingehad, heb het altijd ondingen gevonden maar de doorslag om zonder te gaan rijden was een ouder engels volbloed, behoorlijk pittig, die ik eens op een buitenrit, zowel z'n bit als het parelli halster om had gedaan. Op de terugweg werd ie wel erg "barnsweet" en begon vaart te maken.....;eerste reactie was de teugels opnemen (met dat bit eraan!) maar ik voelde hoe hij zich schrap zette en klaar was om het op een lopen te zetten, fractie van een seconde denkwerk, los die teugels en de andere teugels van het parelli halster in het midden gepakt, alles los dus.........paard meteen, allà minute, kalm, nek ontspannen lang en rustig doorlopen. Heb hem nooit meer met bit gereden! Zelfs een onbekend paard, haal ik het bit eruit en rijd op een halster of sidepull, is altijd veiliger!