Anja Seijn schreef op dinsdag 17 november 2009, 22:25:
> Een weekend begin november, om exact te zijn 7 en 8 november
> 2009.
> In een eerder topic had ik Eddy al eens gevraagd of hij mij
> Ik zal héél eerlijk zijn. Ik heb dat weekend dingen gedaan die ik nog nooit gedaan heb. Ik heb me geen moment onveilig gevoeld, geen moment onzeker en voelde me welkom. Je krijgt eerlijke feedback over je rijstijl, je verbeterpunten en een oprecht advies.
> Zondag hebben wij meegedaan met de trektocht. Hier rijdt Eddy nooit in mee. Zonder een vervelende opmerking naar Outbackriding te willen plaatsen, het zijn hele lieve en aardige mensen, maar trektochten … nee niet mijn ding. Je gaat met mensen die soms nog nooit op een paard gezeten hebben drie uur naar buiten onder begeleiding, hele goede begeleiding. De groep splitst zich op een gegeven moment, mensen die een galopje willen gaan in de ene groep, mensen die het niet kunnen of willen gaan in een ander groepje … José en ik gingen in het groepje van het galopje. Dat hebben wij één keer gedaan en zijn toen vlug naar het andere groepje gegaan. Paarden lopen te dicht op elkaar, mensen houden geen rekening met elkaar, kortom ik vond het een chaos en niet prettig, terwijl ik ook nog eens op hetzelfde paard zat als de dag er voor! Na de drinkpauze heb ik dan ook besloten dat het genoeg was … als ik op een paard wil zitten, kan ik dat thuis ook. Daarnaast zat ik inmiddels aan mijn lichamelijk max qua paardrij uren en ik begon het in de billen te voelen. Ik snap nu de tip van Michiel … fietsbroekje aan …
> Ik vond het een geweldig weekend. Ik heb in mijn zoektocht naar les/trainers e.d. zoveel bekende namen en stallen gezien en gesproken, maar het gevoel wat deze man je kan geven, ben ik nog niet tegen gekomen! Ik ga lessen bij Eddy periodiek een hele dag (2 uur ’s morgens, 2 uur ’s middags) en als het allemaal een beetje mee wilt zitten, dan gaat Jeen maart/april volgend jaar op vakantie naar België. Ik zie mezelf al helemaal rijden met mijn Fries door die prachtige Belgische bossen! Ut perd van Zorro krijgt er een geduchte concurrent bij, namelijk mijn knol!
> Geen sprookje dus, maar de real deal!
Heel leuk om te lezen Anja, en zo kom je iedere keer weer een stapje verder.
In een groep rijden, met mensen die je niet kent, is weleens lastig ja.
Ook niet mijn favo ding. Of je moet een paar hele betrouwbare kopruiters hebben waar geen enkel paard voorbij komt.
Crisis....
) Mijn hoedband is weleens geknapt... ook een steile helling op, alleen was ik even vergeten dat ik op een hittepetit Quarter zat...
Dan weet je meteen waar zo'n reet voor gemaakt is... speed dus.
Een helling opgalloperen is gewoon fijn om te doen en de ideale manier om het te leren hoor!
Mocht je hellingproof genoeg zijn heb ik hier nog een paar hele leuke in de aanbieding
)
Groet,
Wil.
Warboel
