Martina schreef op woensdag 27 oktober 2010, 9:07:
> Een hond is net als een paard een "kudde/roedel" dier. Daarin moet ie
> z'n plek weten. Weinig honden zijn geboren leiders. De stress die het
> oplevert geen duidelijke baas te hebben is vaak erg groot en heeft
> allerlei (zelf)destructief gedrag als gevolg. Dus nee, paradijs is het
> zeker niet zo'n hond aan z'n lot over te laten. Zo'n dier heeft rustig,
> duidelijk leiderschap nodig die 'm vertelt wattie moet doen (dag in dag
> uit). Hij moet de plek in de wereld/kudde/roedel weten. Ergens achteraan
> jagen is maar een onderdeel van z'n leven. En als ie dat ook nog es
> overdreven doet zonder supervisie is dat alleen maar een lijdensweg, geen
> paradijs.
> Zo, ik ga met de hond fietsen
Je zit er echt wel naast in dit geval.
Deze hond stond uitstekend onder appél.
In zijn jonge jaren zijn ze er ook aardig veel mee naar de hondenschool geweest.
Je kon hem ook heel makkelijk af roepen, mocht je dat nodig vinden.
Hij deed het niet uit frustratie of opwinding. Het was eigenlijk een hele kalme beheerste hond. Maar hij moest wel continu iets te doen hebben of kunnen rondlopen en overal zijn neus tussen steken. Hij deed het eerder alsof het zijn 'job' was om zijn bazen en de pensionklanten te 'helpen' met die paarden. Hij was gewoon altijd overal aanwezig waar er mensen waren (en dus ook paarden, wat logisch is op een paardenbedrijf).
En op een bedrijf met voornamelijk jonge paarden en een stuk of 20 pensionklanten en veel paarden van buitenaf op LRV-trainingen,... ging het dan wel eens mis.
Niet elk paard is ervan gediend om een hond als schaduw te hebben en je kan zo'n beest niet 24/24 elke minuut van de dag in de gaten houden.
Ik liet hem trouwens ook altijd begaan met mijn paard. Die zou immers nooit naar hem uitgehaald hebben. En die hond vond dat duidelijk leuk. Als ik ging wandelen dan volgde hij ook vaak een heel eind. (Als't te ver was, keerde hij onderweg wel terug naar huis)
Alleen als ik in de piste reed, vroeg ik hem om in een hoek te gaan liggen. En dat deed hij dan, of hij ging iets anders, interessanter doen.
Nee, mocht ik een hond zijn. Ik zou het ook wel weten.
Dan was ik 10 keer liever die hond ipv eentje die de hele dag alleen in een tuintje van 10 op 10 op zijn baasje mag wachten, tot die s'avonds na het werk even tijd heeft.
Meer nog, mocht ik zelf een hond niet kunnen houden in gelijkaardige omstandigheden, dan zou ik zelfs helemaal geen hond nemen.
Warboel
