Wij zouden onze paarden stro bij hun hooi willen geven. Wanneer ze thuis in de paddock staan, bedelen ze de ganse dag. Onbeperkt hooi geven kan echt niet want dan worden ze moddervet. De jaarling mag dat wel maar dat maakt de twee anderen chagrijnig. Met stro erbij hebben ze dan wat meer te knabbelen.

Wie heeft hier ervaring mee en moet dat speciaal stro zijn?

Groeten,
Marianne

Als onze paarden eten, jaagt Indy iedereen weg. Als het niet snel genoeg gaat volgt er een trap of een knauw. Maar als we hen in de paddock laten rondjes lopen, begint Apache alles te regelen. Hij houdt het graag rustig en hij blokt Indy volledig af en begint dan te vertragen tot in stap. Hij is dan veilig voor de carrotstick want die zou eventueel alleen Indy kunnen raken. Indy gaat hem niet voorbij want dan bijt hij ook!
Buiten moet het voor hem ook niet te snel dus loopt hij Indy voortdurend voor de voeten wanneer die voorbij wil komen.

Hoe zit dat nu met die rangorde?

Groeten,
Marianne

Kan een paard met je voeten spelen of doet hij alles voor je als je het maar duidelijk genoeg vraagt? En wat verstaat men dan onder "duidelijk" vragen?
Apache speelt volgens mij wel met mijn voeten. (Ik heb hem daarom niet minder graag.) Als ik hem wil laten inbuigen à la Parelli gaat hij gewoon in zijn touwhalster doorhangen, met zijn ogen dicht. Laat ik hem naar mijn hand targetten dan blijft hij wel een minuut helemaal vrij volledig ingebogen staan. Als ik hem vrij rondjes laat lopen wil hij maar naar één kant van hand veranderen. Gebrek aan respekt ? Ik kan wel met hem naar buiten zonder leidtouw alleen met een carrotstick en hij loopt niet van me weg achter de anderen aan die in draf vertrekken.

Het eigenlijke probleem is dat ik hem niet "licht" krijg. Ik zou met hem zonder bit buiten willen maar dat gaat niet. Niet dat hij niet stopt, hij vertrekt gewoon niet. Ik kan zijn hoofd niet uit het gras krijgen. Ik sleur mijn schouders gewoon kapot. In de paddock lukt het me ook niet want dan "vechten" we een uur aan een stuk. Na elke bocht duikt hij dan naar het midden. Ik laat hem dan een rondje draaien en zet hem terug op de hoefslag en hop, na de volgende bocht lapt hij het terug. Idem voor wijken voor druk van de benen.
Stoppen doet hij heel gemakkelijk op stem.

Graag raad!

Marianne

van lennep schreef op dinsdag 22 augustus 2006, 11:01:


Wij hebben onze paardjes nu ruim een jaar. We hebben ze nooit moeten "vangen' in de wei. Ze bleven staan maar ze kwamen niet altijd even graag mee. Ook niet nadat we begonnen waren met Parelli. Nu we met clickeren zijn begonnen, komen ze gewoon aangelopen. We moeten zelfs de wei niet meer op, ze komen gewoon naar de poort gelopen. En we hebben echt niet altijd een beloning bij. En op die wei is het supergezellig, ze staan er met 9 andere paarden. Zelfs Indy die continu hengstig is door de hengst ernaast komt graag mee. Dit geeft ons wel een super goed gevoel.

Groeten, Marianne

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 25 augustus 2006, 20:24:


Ja dat is hem. Apache is eigenlijk een heel braaf, rustig paard. Tot nu toe heb ik maar een ding gevonden waar hij echt bang van is en dat zijn varkens. Voor de rest vindt hij eigenlijk alles OK. Ik heb enkele maanden les genomen van een meisje (Parelli level 2). Op een moment heeft zij me gezegd dat ze niet dacht met Apache verder te kunnen komen met Parelli.
Hij was een heel gesloten paard. Zij probeerde het ook met clickeren. Apache ging toen een dutje doen, een meter voor haar neus.

We zijn toen gestopt met de lessen en ik ben me gaan" bezinnen". Wat wil ik nu eigenlijk? Een ander paard? Eigenlijk niet. Ik ben toen maar gewoon een beetje met hem gaan rijden, rustig, zonder stress.

Ik vind Parelli echt goed maar met Apache moest ik naar fase 20 of 40 voor een reaktie en ik vind dat maar niks. Hij begon ook altijd te zuchten als hij me zag aankomen. Wow, tof baasje!

Ik ben dan terug beginnen lezen in het boek van Inge Teblick en we zijn dan beginnen clickeren en ja, het "licht ging aan". Apache vindt clickeren, en mij daarbij, heel interessant. Een nieuwe oefening begrijpt hij binnen de minuut.

Maar ik maak wel een verschil tussen grondoefeningen en rijden. Ik clicker niet meer bij het rijden want hij begon mijn voeten te targetten.

Ik hoop dat je aan mijn uitleg wat hebt.
Apache is een bonte Normandische Cob, een koudbloed dus.

Groeten, Marianne