Isabel van der Made schreef op dinsdag, 3 augustus 2004, 14:37:
> --Kan je ff met me meelopen de wei in, want die gemene merrie
> blokkeert de boel.
> --Wil pepermuntje (jaszak)
> vond zichzelf heel geestig.
>
> Zo, dat was het dan weer.
> Isabel
G e w e l d i g , Isabel, zoals je dit alles weergeeft, ik herken er zo veel in.... Ik ben het met je eens dat veel communiceren vooral lijkt te gaan over wel / niet behaaglijk zijn.
Bij mijn paarden, en met name BD komt daar ook nog eens een heel scala aan non-verbale communicatie bij, varierend van de doorgang van de wei hypnotiseren ('moet open, - ik wil er door...'), tot aan "met geirriteerd opgetrokken neusje lopen als ik iets van haar vraag waarmee ze het op dat moment niet eens is....
Daarnaast is er iets nieuws bij BD, van die van hoog naar lage tonen veranderende hinnikjes, beetje dwingend, alsof ze me iets mee te delen heeft. Ze gebruikt het ook naar de andere paarden, en geeft daarbij met haar non verbale communicatie duidelijk weer wat ze van mij of van de andere paarden verwacht.
Cherokee daarentegen hinnikt tegenwoordig iedere keer als ze bereden is en de persoon van haar afstapt, een vriendelijke lage hinnik, ze kijkt daar redelijk neutraal bij. Ook daar ben ik nog mee bezig. Is het opluchting, (he he, die is van mijn rug af) , of gewoon een vriendelijke kameraadschapsachtige uitdrukking....Cherokee kan er zo 'blanco' bij kijken, dat ik niet altijd meteen snap wat ze bedoelt....
Daarnaast gebruik ik zeer veel stemcommando's bij mijn paarden en ik leer de lessers deze ook te gebruiken, ik zeg er altijd 'EN' voor : EN walk, EN jog, EN lope, EN whow, zodat ze bij EN weten dat er iets gaat komen. Werkt perfect- geeft veel duidelijkheid.
Verder 'over', bij omgaan als ik bijvoorbeeld het zadel op de rug wil leggen, 'stand', "step up", 'NO' wanneer ik iets niet wil.... Maar ook "Good Girl', That's a good girl, (boy).. Ik merk dat ik best wel veel woorden gebruik en mijn paarden daar als vanzelf op reageren, ik denk door mijn eigen non-verbale communicatie erbij.
Als ik naar rechts wijs en kijk, gaat de hele club naar rechts. Ik heb ze dat nooit geleerd, ze zijn gewoon begonnen met BD hierin te volgen en zo gaat het over van paard op paard. Dus de communicatie is hierin tweeledig.
Vooral ook luisteren we naar elkaar en nemen we elkaar serieus. Als BD aangeeft dat het wel genoeg is zo, drijf ik haar nooit tot het uiterste.
Ach, ik kan wel uren doorratelen, ik stop maar, is dit nog wel wat Egon bedoelde ? Groet, Pien