InloggenBookmarks Woordenboek
UitloggenInstellingenForum-hulp!
Warboel
Mix van alle berichten uit alle rubrieken (forum oude stijl)
 
965 berichten
Pagina 11½ van 65
Je leest nu alle berichten van "HannahFroukje"
Volg datum > Datum: maandag 16 augustus 2004, 9:2816-8-04 09:28 Nr:9943
Volg auteur > Van: HannahFroukje Opwaarderen Re:9903
Volg onderwerp > Onderwerp: Re: hoe scheiden we deze twee Structuur
HannahFroukje
Apeldoorn
Nederland

Jarig op 8-2

965 berichten
sinds 23-7-2003
> Dat wegsturen, hoe heb jij dat je paard geleerd. Ik ben er wel
> mee bezig. Ik laat Arlando los in een kleine ruimte en neem dan
> steeds zijn plaats in. Op een gegeven moment gaat hij rondjes
> lopen en kan hem zo op de volte houden. Door het veranderen van
> mijn positie loopt hij de andere kant op.
**********
Dit is denk ik iets van Hempfling? Ik ken dat zelf niet zo goed. Wel dat plaats innemen, maar dat combineer ik zelf nooit zo (zeg niet dat het niet ok is, begrijp me niet verkeerd, ik ken dat gewoon niet goed). Wat ik wel doe, en wat er misschien een beetje op lijkt is de `catching game` van Parelli.

> Dit gaat goed. Als ik na een tijdje stop (ik weet niet of alle
> signalen van overgave er al moeten zijn maar hij heeft wel
> steeds zijn binnenoor naar me toegedraaid en laat zijn hoofd wat
> hangen, niet altijd) en ik ga rustig in het midden staan dan
> komt hij naar me toe. Ik raak hem dan overal aan en als ik
> wegloop loopt hij vaak achter me aan. Is dit de manier die je
> bedoelt of doe jij ook nog andere dingen.
***************
Dat klinkt toch al heel positief? Ik doe zelf niet veel met join-ups en bedoelde dat eigenlijk ook niet. Ik bedoelde zelf in mijn reactie even alleen het idee van wegsturen. Stel dat je je paard los hebt lopen en je vraagt hem naar je toe, of hij komt uit zichzelf naar je toe, maar hij probeert je ruimte meteen in te nemen (onbeleefd), dan vraag ik hem onmiddellijk (en zonder uitzondering) om een paar passen achteruit te gaan zodat hij weer uit mijn ruimte is. Als zijn houding dan verandert (zachter wordt) vraag ik hem weer naar me toe. Als hij een beetje strijdbaar is, zal zijn houding niet zo snel veranderen, en zal hij eerder met z´n hoofd hoog en gespannen (bulldozerstand) blijven staan. Ziet er heel mooi uit, maar het is echt zo´n "bulldozer houding" en dan vraag ik hem dus om NOG een paar stapjes achteruit te gaan. Als hij dat doet, houdt dat meestal ook in dat dat hoofd wel wat lager gaat en mag hij meteen weer terugkomen. Springt hij weg, dan weigert hij dus het beleefde verzoek (zelf weten) en ik vind dan dat hij dan eerst maar eens een paar rondjes moet nadenken, of hij wel weer in zo´n houding wil terugkomen. Dus komt hij dan opnieuw naar me toe en het is opnieuw in de bulldozerstand, dan wijs ik van me af (eerst wijzen, als hij daar niet op reageert, steek ik m´n stok omhoog) en kan hij gewoon doordenderen. Dit lijkt een beetje op het idee van een join-up, maar ik doe dat zelf dus alleen als hij er echt aanleiding toe geeft. Zo blijf ik doorgaan, tis eigenlijk heel simpel, als hij `vragend` naar me toekomt, nodig ik hem verder uit, maar ik wil hem niet bij me hebben als hij `eisend` naar me toe komt. Wat ik dan zelf wel wat lastiger vindt, is "energiek" en `bulldozer` uit elkaar houden, maar als je paard naar je toekomt en je stopt hem zodat hij een paar meter van je af blijft staan, dan gaat bij `fier` het hoofd toch even omlaag (en mag hij dichterbij), bij `bulldozer` niet.

Zodra je paard weet wat dat wegsturen inhoudt en begrijpt WAAROM je hem wegstuurt, d.w.z. omdat jij vindt dat hij niet in jouw buurt hoeft te komen als hij zich onbeleefd en dominant gedraagt, OOK niet als hij dat in jouw naaste omgeving doet tegen andere paarden ... want het is tenslotte vlak bij jou, en jij mag bepalen hoe jouw omgeving eruit ziet (vriendelijk of niet). Hopelijk lukt het dan ook om het in het weiland ook over te brengen, en zal hij t.z.t. doorkrijgen dat hij ook in het weiland wel bij jou in de buurt mag zijn maar alleen in een vragende houding, niet in een eisende. In het begin kun je wel wat confrontaties verwachten bij een pas geruinde ruin, ik zou dat in jouw geval ook niet meteen in het weiland gaan doen, maar er eerst goed mee gaan oefenen in de bak en werken aan zijn houding. In het weiland komt het andere paard er als extra uitdaging nog bij en gaat het niet alleen om zijn houding maar ook om de kudde.

Zal wel ff duren misschien voor je hem zover hebt, weet ik eigenlijk niet. Mijn paard snapt het heel goed nu en laat ook in contact met andere paarden zien dat hij het snapt. In de vorige wei haalde ik hem altijd eerst naar me toe en gaf hem eerst ladingen aandacht, waarbij ik het dan ook toeliet dat hij de andere paarden bij me weghield want dat was zijn moment en zijn aandacht (je moet dan dat vergenoegde hoofd zien , hahaha, erg leuk). Daarna gaf ik hem een teken om achter mij te blijven, of aan de zijkant, af en toe kreeg hij dan een aai, maar ik aaide en halsterde dan b.v. ook een ander paard. Deed hij dan lelijk, dan begon ik dus met dat terugsturen, eerst een heel subtiel stapje en dat was dan vaak al voldoende om hem te laten inzien dat ALS hij die strijd zou aangaan, de rest van de riedel ook al snel zou volgen (d.w.z. het wegsturen van de kudde). Maar zover liet Torop het na een paar keer niet meer komen, misschien speelt het gezichtsverlies dat hij leidt als hij weggestuurd wordt, dan ook wel mee, weet ik eigenlijk niet. NB het is dan natuurlijk wel handiger als je dat andere paard al aan een touwtje hebt kunnen doen, want anders bereik je alleen dat die twee paarden allebei om je heen gaan galopperen, en dat zal weinig indruk maken.

Of het bij alle paarden zo werkt, weet ik ECHT niet, ik heb niet zoveel kudde-ervaring. Ik weet alleen wel dat het bij ons op dat moment wel hielp dus vandaar de hele uitleg er gratis bij ,-)

Bedenk wel dat dat wegsturen per definitie heel zacht en beleefd begint, je biedt eerst aan om het netjes en vriendelijk op te lossen. Vandaar ook dat subtiele stapje terug, eigenlijk zeg je daarmee: laten we het netjes doen, je weet wat ik van je vraag, laat het er a.u.b. niet op aan komen. Geeft hij dan al toe en wordt zijn houding zachter, en dat kan echt na zo´n subtiel duwtje terug als hij het maar snapt, dan is er al heel veel aan confrontatie voorkomen. Sommige paarden hebben al genoeg aan dat ene duwtje. Dus denk niet dat het een "hard spel" moet zijn, dat probeer je juist te voorkomen. Ik doe het zelf beslist niet zomaar, dat wegsturen, want het is eigenlijk heel hard, maar hij moet wel weten dat ik het in mijn buurt niet duldt, dat er oren plat liggen, tanden zichtbaar zijn, gebeten of getrapt wordt, dan is het 1x netjes vragen en verbetert het niet, dan wegwezen!
Volg datum > Datum: maandag 16 augustus 2004, 10:5416-8-04 10:54 Nr:9949
Volg auteur > Van: HannahFroukje Opwaarderen Re:9937
Volg onderwerp > Onderwerp: Re: leren en belonen Structuur
HannahFroukje
Apeldoorn
Nederland

Jarig op 8-2

965 berichten
sinds 23-7-2003
> Torop is een pittig kereltje. Weet je, geen paard is hetzelfde. Het zou me
> niet verbazen als (naast erflijke aanleg) ook de socialisatie een rol speelt
> bij aanleren van kuddegedrag. Hoe was moeder bijv. liepen hij en moeder in
> een kudde, zo, ja, was moeder op haar gemak in die kudde of moest zij al
> vechtend Torop verdedigen?? En zo ja, hoe ging dat haar af??
*********
Echt geen idee hoor, ik ken z´n mams helemaal niet.
Het komt trouwens misschien over alsof het zo´n enorme "draker" is maar zo is´t ook weer niet. Hij staat nu b.v. als een dromerige halve zool in ´t weiland, en echt, een rustiger paard vind je niet! Hij vindt alles wel best en maakt geen enkel probleem. Maar ALS er dan eens een keer iets is wat hij de moeite waard vindt, tot nu toe in een half jaar tijd dus welgeteld 2x, dat is dus niet veel, dan gaat hij ook tot het uiterste om z´n zin te krijgen. Dan is het opeens een bommetje. Maar dat gebeurt bijna nooit meer. Hij windt zich bijna nooit meer op. In het begin toen ik hem kreeg was dat echter nog een behoooorlijk probleem en daar moest ik toen flink mee aan de slag. Nu speelt het dus nauwelijks meer.

Het probleem dat nu aan de horizon opdoemt is dat er nu eigenlijk niet meer zoveel aanvindt. Hij mag dus wel spelen (maar hij is duidelijk niet speels, dat vindte of eng of kinderachtig volgens mij) maar mag niet draken of zich opwinden. Nu was het altijd al heel duidelijk een paard dat liever in het weiland blijft dan dat hij iets gaat doen, maar de laatste tijd laat hij dat dus wel weer erg duidelijk merken. Ik denk dat ik iets anders erbij zal moeten verzinnen, iets leuks (clicker training?), iets waarbij het niet belangrijk is wie wint, maar wat je samen kunt doen (ehm ... voetballen?). Dat zal hem op dit moment goed doen, denk ik, anders verliest hij helemaal zijn interesse.

Toen hij alleen stond ging dit stukken beter, dan verveelde hij zich denk ik wel een beetje, en vond hij het leuk en gezellie om je te zien, kwam dan ook meteen aanlopen en ging graag mee. Nu hij weer tussen de andere paarden staat, is dat meteen alweer over, en laat hij merken "ik vind het hier prima, waarom zou ik meegaan?". Hoe zal ik DAT nou weer eens oplossen ..... iemand tips?

> Dat is een kernachtige omschrijving van Daan die gewoon klopt; ach.... die
> Torop..... een en al uitdaging voor jou. Zou me niets verbazen als dat
> bij je zou passen

***********
Mmmmm, tzal wel geen toeval zijn dat partner en paard allebei wel een beetje "tijdelijk ingedutte kwajongens" zijn ;-). En ja, dat trekt me ook wel. Van mij mag er ook best een beetje strijd zijn, ik hou zeker wel van het diplomatiek oplossen, maar als dat niet kan, ga ik er zelf ook zonder moeite vol bovenop. En dan is hij dus ook op z´n best ;-)).

> Zo heel veel voorbeelden en ervaring heb ik niet. Genoeg echter om vast te
> stellen dat het niet simpel in elkaar steekt
**************
Bedoelde dat ook meer in het algemeen hoor, gewoon leuk om meer verschillende ervaringen te horen.
Ik hoop ooit nog eens een eigen kudde-tje te hebben, kan ik het allemaal wat uitgebreider bestuderen ;-)
Volg datum > Datum: dinsdag 17 augustus 2004, 6:5817-8-04 06:58 Nr:9998
Volg auteur > Van: HannahFroukje Opwaarderen Re:9981
Volg onderwerp > Onderwerp: Re: Ook wel leuk.... Structuur
HannahFroukje
Apeldoorn
Nederland

Jarig op 8-2

965 berichten
sinds 23-7-2003
Nick Altena schreef op maandag, 16 augustus 2004, 21:36:

>
> Naar aanleiding van de stukjes op het forum over JKK...
> Het volgende mail adres heb ik van een ander forum...

> een traag reageren !
>
> Mijne is al weg
> Nick
**************
Nick wat is dat voor tiep dan? Heeft hij een bepaalde functie, van de provincie, gemeente ... of stond dat er verder niet bij? Of loopt hij elke week met een verdelger-outfit rond ;-)

Frouk
Volg datum > Datum: dinsdag 17 augustus 2004, 12:4017-8-04 12:40 Nr:10019
Volg auteur > Van: HannahFroukje Opwaarderen Re:10012
Volg onderwerp > Onderwerp: Re: verslagje van clickeren in Vlaanderen Structuur
HannahFroukje
Apeldoorn
Nederland

Jarig op 8-2

965 berichten
sinds 23-7-2003
Marc Van Cotthem schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 10:31:
?
>
> Wel vreemd genoeg accepteerde hij wel het wegdraaien van de
> achterhand, maar maakte een geweldig probleem van het wijken
> voor druk met zijn voorhand. Ik heb geen echte verklaring
> daarvoor, ... Het was gewoon iets wat hij me duidelijk maakte.
> Mijn theorie was dan dat als hij begreep dat hij 'zacht' weg kon
> stappen met zijn achterhand, ik dat dan eenvoudig kon
> overbrengen naar zijn voorhand (of elk ander deel van zijn
> lichaam). Maar, ... zo eenvoudig werkt het niet.
**************
Dat had mijn paard ook.

Maar wijken van de achterhand is vaak toch niet "wijken-voor-druk" maar "ONTwijken". Mijn paard vond het b.v. simpelweg niet plezierig als iemand aan z´n kont kwam, en week al als je naar z´n billen wees! Ik weet natuurlijk niet of dat bij jouw paard het geval is. Mijn paard heb ik toen eerst geleerd om dat aanraken te accepteren en niet als bedreigend te zien, daarna ben ik pas gaan oefenen met wijken voor druk, en nu nog moet ik er voor uitkijken dat hij niet weer in de "ONTwijkmanouvre" schiet.

Bij de voorhand had ik dan opeens weer een paard voor me, waar je als een bulldozer tegenaan kon douwen, hij ging dan wel achteruit maar wijken ho maar. Erg beledigd hoofd en zo, proberen je weg te duwen, etc.

Misschien herken je dit ook zo bij jouw paard, misschien ook niet?

Fr
Volg datum > Datum: woensdag 18 augustus 2004, 13:0818-8-04 13:08 Nr:10054
Volg auteur > Van: HannahFroukje Opwaarderen Re:10048
Volg onderwerp > Onderwerp: Re: verslagje van clickeren in Vlaanderen Structuur
HannahFroukje
Apeldoorn
Nederland

Jarig op 8-2

965 berichten
sinds 23-7-2003
Marc Van Cotthem schreef op woensdag, 18 augustus 2004, 9:17:

> HannahFroukje schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 12:40:
>
>>> Dat had mijn paard ook.

>
> Ja, is bij mijn paard net zo. Ook het beledigd hoofd !
>
> Marc

*************
Misschien heb jij dan ook wel een gevoelig paard, dat op goede manieren gesteld is, maar tegelijkertijd zich niet graag de wet laat voorschrijven...

Ben wel benieuwd hoe jij dat vervolgens heb aangepakt? je schreef er al iets over, maar eh, jij deed dat dus met clickeren op toegeven?

Frouk
Je leest nu alle berichten van "HannahFroukje"
Warboel
Mix van alle berichten uit alle rubrieken (forum oude stijl)
 
965 berichten
Pagina 11½ van 65
 InloggenBookmarks Woordenboek
UitloggenInstellingenForum-hulp!

Deelnemers online: 0 verborgen deelnemers.