ebby schreef op zondag, 19 september 2004, 19:49:


Hier word dus ons hele probleem duidelijk, een probleem wat ik trouwens wel heel vaak tegen kom :) We bedoelen eigenlijk hetzelfde maar hangen een andere definitie aan een woord wat we allebij gebruiken.
het woord Dominantie is dus het probleem. Jij hebt daar erg negative associaties bij, terwijl ik het gelijkstel aan leiderschap.
Laten we het erop houden dat we het eens zijn dat wat wij met ons paard willen een verstandhouding is waarin wij veel te zeggen hebben, en belangrijke beslissingen nemen, maar waarin het paard ook veel inbreng heeft en wij constant rekening houden met het paard. Dat is een leiderschap waarin geen sprake kan zijn van dwang, maar een waar het paard logischerwijze voor kiest, omdat we een goede en rechtvaardige leider zijn.
Dat is inderdaad niet iets wat je kan vaststellen dmv oefeningen maar ik denk wel dat veel van die oefeningen hun nut hebben, het bevestigd het feit dat er communicatie is tussen de partners en het bevestigd het leiderschap.
Dat laatste kun je negatief interpreteren maar als je zo'n oefening vriendschappelijk uitvoert, en zeker niet te vaak (dat word op je strepen gaan staan en das vervelend) is dat voor een paard denk ik gewoon een bevestiging vanuit jou dat je nog steeds over hem waakt en nog altijd goed in staat bent om voor hem te zorgen, das toch een fijne boodschap?


Ik denk persoonlijk niet dat dit onderschijd tussen dominantie en leiderschap bestaat, maar das een taalkundige discussie, en wat doet het ertoe?

Het voorbeeld van Bjork dat Esther zei, ik denk dat dat

Ik denk dat het duidelijk is, wat je bedoelt komt op mij in ieder geval goed over, ik hoop dat je het met me eens bent dat we hetzelfde nastreven?

Groetjes Jolijn

ebby schreef op zondag, 19 september 2004, 20:05:


Bedoel je misschien dat dieren veel instinctiever leven (ethologen haatten dat woord omdat het heel gevoelig is voor het soort spraakverwarringen die wij al hadden met het woord dominantie, iedereen legt er een andere betekenis in)
Mensen denken. Omdat dat moeilijk is denken we in hokjes, das lekker georganiseerd. Hokje rovers, hokje prooien, hokje NH'ers, hokje enz...
Paarden denken niet zo, om te overleven als prooidier moet je alert blijven, een leeuw die lekker in het zonnetje ligt te maffen, valt niet in het hokje rover, maar das geen reden om niet meer naar hem te kijken! voor je het weet springt ie in je nek. Paarden blijven alert, daarom kunnen ze het ook opeens helemaal met je hebben gehad. Ik weet niet meer wie het was maar er was hier iemand die niet meer mee wilde praaten omdat ze zich over een discussie zo had opgewonden dat haar paardje vervolgens voor haar terug deinsde.

Omdat paarden ons niet in een hokje stoppen kunnen we met ze werken, we kunnen communiceren en zij kunnen ons als leider accepteren ook al zijn we een andere soort, als wij leider ZIJN herkennen ze ons als zodanig, en dat vinden ze prima, hoeven zij niet op te letten (minder op te letten).

Groetjes Jolijn