Spirit schreef op donderdag, 17 maart 2005, 0:06:


Hmm niet helemaal mee eens. In Zwitserland lag dichtbij de camping zo'n uitloop voor paarden. Wij stonden er toen nog verbaasd bij te kijken; hoe kon zoiets nu?! Maar het jaar erop was deze uitloop voorzien van mooi egaal zand. Toen we die mensen zagen vroegen we toch waarom.
Wat bleek, bij het rollen had een van de paarden haar schoft gekneusd toen ze op een steen kwam te liggen en daarbij was het zo erg geworden dat ze een fikse huidwond gekregen had uiteindelijk, met een lelijk litteken als resultaat.

Daarom zou ik het dus niet in de uitloop willen.

Maar ja nogmaals, de mijne klost er achter dus goed overheen en voor niet.
Weer dat verschil tussen voor en achter.

Het pad wat ik gisteren liep was nog erger dan op de foto (ook dat nog eens ). Helaas kunnen wij deze paden aan de hand wel mijden, maar met de kar niet. Wil ik ooit zonder hoefschoenen het bos in, dan zal ze goed over deze paden moeten lopen. Anders ga ik eerst de wijk in, want over rechte harde wegen kan ze wel goed lopen.

Maar Pien, denk jij dat de gevoeligheid vanuit de straal komt, of de zool?

Groeten
Ingrid

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en houd ik de
hoeven zelf wekelijks bij"

Ivanhoe schreef op donderdag, 17 maart 2005, 0:36:

Ik geloof best dat je op de voetas moet letten, maar dat een paard te lage hielen krijgt door de zool aan te houden geloof ik niet. Mijn pony heeft voor het oog best hoge hielen (van bezijden gezien), maar onder steken ze nauwelijks uit tov de zool. Dus haar hoef is zo. Zou je haar voor het oog net zo plat willen zetten als bijv. Baladeika, dan zou ik in de zool moeten gaan snijden en frotten en dat kan dus niet en dat mag ook niet. Dus je kunt er niets aan verprutsen lijkt me zo, mits je niet gaat snijden.

Wat ik wel jammer vind is dat je nu zo omgedraaid bent. Ik denk dat in jouw geval toch gebrek aan beweging een belangrijk punt is, ik heb je daarover ook prive gemaild, ook over de optie van hoefschoenen e.d.
Jammer dat je nu toch deze keus maakt. Uiteindelijk krijgen je stalgenoten dus toch gelijk

Groeten
Ingrid

Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en houd ik de
hoeven zelf wekelijks bij

Spirit schreef op donderdag, 17 maart 2005, 1:37:

Hihi hiermee vervalt mijn vorige vraag; had niet verder zitten lezen.
Ja de stralen van Isabella zijn nu ook "flapperig", terwijl ze een tijd geleden mooi waren.

Ook bedacht ik me later nog dat ze toch goed over die hobbelig bevroren grond liep, maar is het niet zo dat als de grond bevriest het droog weer is (over het algemeen) en de stralen dus harder zijn ook?
Begin steeds meer en meer die straal nu te verdenken om eerlijk te zijn bij het gevoelige lopen. Want vanmorgen zetten ze een rare stap op de eerste grindtegel met de toon van haar voorhoef. Geen pijn kennelijk want ze zette zo toch haar volle gewicht erop. Het zit dus in de achterkant en de steunsels zijn niet te lang op dit moment. Dus blijft de straal over. Zal hem straks als ik thuis ben ook eens goed bekijken of er niet een steentje tussen die losse stukjes zit oid.

Groeten
Ingrid

Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en houd ik de
hoeven zelf wekelijks bij

Isapaardje schreef op donderdag, 17 maart 2005, 8:28:


Effe tussendoor : Ik zou er inderdaad niet de hele uitloop mee bekleden, je hebt gelijk dat een paard daar niet op moet rollen.
Dat is echt 3 keer niks.
Ons idee van de uitlopen is een gedeelte beton of anders verhard, met achteraan rubber ligmatten (inloopstal), en buiten een strook van dat harde (puin) waar ze overheen moeten om bij hun drinkbak te komen, maar tevens ook een heerlijke strook zand, om te rollen.En daarachter pas het gras. Zo houd je dat enigszins droog in de winter.
We hebben nu overal oude dakpannen gestort, de paarden lopen die vanzelf kapot. (wel met de zandpaddock erbij hoor).

Het meeste gewicht ligt ook op de voorhand.


Ja, da's misselijk als je het niet voor het uitzoeken hebt. Troost je : Ik kan heerlijk wegdromen bij de gedachte aan die lange witte zandpaden in de dennebossen. Dat hebben wij hier dus niet. Hier is alles vuursteen, beton met kleine rot-steentjes en heuvelachtig. En de boeren ploegen tot precies aan de weg dus je hebt geen berm.
Dat is de reden dat mijn paarden er nu wel aan gewend moeten zijn.


Hoe kan ik dat bepalen, maar zoals jij het weergeeft zou dat best wel eens kunnen. Als je zeker weet dat ze verder correct bekapt is met geen lange randen of steunsels ofzo.

Vergeet niet dat een zeker gevoel altijd wel zal blijven, dat komt omdat ze nu eindelijk gevoel in haar voeten heeft, want dat willen we allemaal zo graag. Nu zie je dus dat een paard dat ook aangeeft.
Ik merk wel dat ze er vaak best 'doorheen' lopen. Dan beginnen ze de eerste 10 minuutjes een beetje gevoelig maar op de een of andere manier lost zich dat vanzelf op tijdens de rit.

Maar liever dat dan dat ik hem op ijzers over zo'n pad moet jagen, 'k moet er niet aan denken.... dat glijden, die vonken, verschrikkelijk, afgezien van de schade die het aan de hoeven ed zou berokkenen.
Zou me er niet meer fijn bij voelen deze symptoombestrijdingsoplossing te moeten gebruiken.

Maar 'hompelt' Isabella echt of loopt ze alleen maar een beetje gevoelig?
Alleen maar gevoelig zou voor mij best mogen, ik zou daar wel rekening mee houden en haar niet dwingen tot uiterste inspanning, maar als ze echt hompelt of het is aan een voet erger dan aan de andere is er waarschijnlijk iets anders....

Ik heb ook echt wel eens tijdens de gewenningsfase dat ik afstap hoor, en een eind mee ga lopen. Vooral Steffie heeft er veel last van gehad, die lijkt er nu na 7 maanden zo goed als doorheen, maar het was op sommige momenten best doorzetten, of effe er naast gaan lopen om hem te ontlasten.
Nu ben ik eerder geneigd te denken : "Bij dit pad doen we wel effe rustig aan, maar je kunt er best door".
Want ja, het is letterlijk en figuurlijk de enige weg....
Groet, Pien