Trudy schreef op woensdag 5 december 2007, 0:15:


Met Mike gaat het uitstekend, alleen wel bij andere eigenaren. Hij is nu van vrienden van Eddy Druppel (van dit forum, alhoewel nu niet meer) en staat het hele jaar rond buiten op de wei met schuilmogelijkheid, bij hengsten, ruinen, en misschien vanaf het voorjaar bij de merries... Door Eddy is er hier heel veel kennis van (klop)hengsten en er zijn meerdere mensen die met hem aan de gang kunnen en dat heeft hij echt nodig.
Ze kunnen daar heerlijke bosritten maken ook!

Doordat mijn gezondheid niet top is kon ik hem schijnbaar niet genoeg 'geven' waardoor zijn gedrag regelmatig in strijd kwam met wat ik wilde, en dat was al even niet veel; alleen maar lekker wandelen langs de weg b.v.
Maar dat kon vaak al niet eens meer, dan liep hij me continu voorbij en dat werd me op gegeven moment gewoon te veel. Had op gegeven moment geen puf meer om hem überhaubt van de wei te halen omdat ik maar weer moest afwachten of hij van alleen al zo iets simpels als netjes meelopen een strijd zou maken of niet... ( Mike legde de lat voor mij op dat moment te hoog denk ik. Ik kon vaak naar zijn instinct de leiding niet aan denk ik, wat een hengst natuurlijk wel van je wil zien wil je wat van hem gedaan krijgen.

Daarom na maanden lang wikken en wegen heb ik de moeilijke beslissing genomen afstand van hem te doen en hem aan zijn nieuwe eigenaren geschonken waar ik al veel goeds van had gehoord. Heb dus niets voor hem gevraagd alleen dat ze hem een (klophengst) waardig leven zullen geven. En dat lukt daar goed!
Op veel pensionstallen zijn hengsten niet welkom: bij hen juist wel. Die komen als het 100% hengsten zijn lekker in een hengstengroep en dat gaat prima.

Heb nu sinds 2 weken een 4,5 jaar jonge Quarter merrie, heel lief karakter, maar moet nog wel wat leren natuurlijk. Is wel al basis (dressuurmatig) ingereden, maar het rijden laat ik even zitten tot het voorjaar. Eerst moeten haar voeten in wat betere conditie zijn want die hadden wat achterstallig onderhoud. Maar haar gedrag is al zo'n hemelsbreed verschil met dat van Mike! Overigens niets kwaads over Mikes karakter hoor! Daar mankeert niets aan. Maar ik denk achteraf dat mijn gebrek aan energie en daardoor niet zeer regelmatig met Mike bezig kunnen zijn en zijn testosteron (lees: leiderscapaciteiten) de onderlinge verhoudingen in mijn nadeel verstoorden. Dat werd een negatieve spiraal.

Had overigens niet gedacht 3 maanden na het afstand doen van Mike al weer een ander paardje te hebben! Maar Mike blijkt het zo goed te doen dat er al een hele last van mijn schouders is gevallen. En paarden zitten in mijn bloed, dat virus stak me met 8 jaar al aan. Dus daar zat ik dan, thuis... Geen werk want dat gaat nog niet... Miste de omgang met... Het in de frisse lucht zijn.... De lichamelijke arbeid...

Ga nu om de dag heen en dat gaat goed. Maar zoals ik al zei: Peppermint is heel anders dan Mike. Alleen al het ras is een heel verschil... En dat blijkt toch heel erg veel uit te maken in mijn conditie!

irene schreef op woensdag 5 december 2007, 13:30:

Dit klopt helemaal. En is in vele gevallen niet onterecht.
Er is echter zo'n 3 jaar geleden daar onbewust een uitzondering in gemaakt.

Ik deed toen examen Level 1 bij Eddy Modde met mijn Welsh Cob ruin Mike die 2 jaar later na een bloedproef klophengst bleek te zijn! Overigens gedroeg Mike zich perfect en zijn we toen ook geslaagd.

Christel Provaas schreef op woensdag 5 december 2007, 17:53:


Ja en nee.... Kijk het geluk met Mike is dat hij een goed karakter heeft. Weet niet precies hoe ik dat moet uitleggen... Misschien het volgende: 2 dagen voor Mike naar De Poedertoren ging wilde mijn vroegere verzorgster/bijrijdster van Mike afscheid van hem nemen. Ze is inmiddels 14 jaar, en heeft Mike zo'n 2 jaar 'gedaan'. Mike had de laatste maanden niet meer 'onder de man' gelopen en Carmen wilde graag nog een keer zonder zadel op Mike. Met cap op mocht zij dit van mij en toen heeft ze in de 60 x 40 m bak zonder zadel, met alleen halster en 3 meter leadrope en deze niet als teugel geknoopt(!) op hem rond gestapt, gedraaft en zelfs gegallopeerd. Natuurlijk liet hij zo nu en dan even zijn 'koppigheid' gelden door niet direct te willen stoppen als ze dat via het touw vroeg of wat moeilijker te sturen hier en daar. Maar voor de rest prachtig om te zien! Stalgenoten stonden er zelfs met een glimlach naar te kijken...

Dat bedoel ik dus met een goed of wel goudeerlijk karakter. Hij merkt donders goed wie hij op zijn rug heeft: een jonge mens die niet al te veel eisen aan hem stelt. Die komt hij dan goedmoedig tegemoet, begrijpen jullie dat? Denk je alleen eens in: 2 jaar lang een meidje dat hem verzorgde en reed, begonnen met 13 jaar en nu 14. Een kind... en een klophengst!

Waarom ik met Parelli ben gestopt heb ik in een ander topic al eens aangegeven: ik deed indertijd de oude Level 1, en wilde beginnen met de oude Level 2. De nieuwe Level 2 was er nog niet...
Mike en toenemende druk kan werken maar je moet wel heel goed weten wat je doet, en het consequent en eerlijk doen. Parelli vind niet voor niets dat je pas met hengsten moet willen werken als je Level 3 bent. Dat is echt niet voor niets!

Kijk, je hebt precies zoals o.a. Parelli zegt maar weinig 'paardenmensen'. Merendeel zijn mensen met paarden. Bijvoorbeeld Eddy Druppel hoort bij de eerste groep! Dat bewijst wat hij klaar speelt met hengsten die vaak nog lichterlijk 'verknipt' bij hem komen ook. Ik denk dat Pat P. ook bij de eerste groep hoort, al zou het ook de tweede kunnen zijn omdat hij decennia aan ervaring met paarden heeft opgedaan. Een Klaus Ferdinant Hempfling hoort zeker ook bij de eerste groep! En ik? Ik denk dat ik bij de tweede groep hoor; de mensen die moeten LEREN om goed met paarden om te gaan. En ik heb zeker van Mike veel geleerd. Absoluut! Maar als je mij gratis en voor niets een hengst zou aanbieden zou ik bedanken. Ik ben er voor mijzelf achter dat zo'n aanwezigheid van karakter voor mij (nog) te hoog gegrepen is.

Nogmaals het voorbeeld van voeten geven. Dat was vanaf dat ik Mike kocht een issue. Via Parelli en de toenemende fases is het me niet gelukt hem ten alle tijden zonder morren voeten te laten geven. Als fase 4 moest ik soms de punt van de hoevenkrabber in zijn been steken en dan NOG kwam het zo van: "nou okeej... als je dan persée die voet wilt...’ Mike kan zich heel goed afsluiten voor dingen waar hij het echt niet mee eens is. Of wat hem absoluut niet boeit. Hij heeft een regelmatig maar wel sterk karakter.

Nou dingen zoals de hoevenkrabber-fase-4 hebben mij aan het denken gezet. Zo ook het bijna eeuwig gebruik van die Carrotstick, en zoals hier al genoemd het uiteindelijk over gaan op bit voor 'de verfijning...'.

Zoals jullie wel of niet weten ben ik begonnen les te nemen van Conrad. Binnen no time gaf Mike voeten, zonder pijnprikkel!!! Alleen.... mijn gezondheid liet mij 2,5 jaar geleden in de steek. En een paard merkt het als je niet lekker in je vel steekt, en zeker een ranghoge (klop)hengst zoals Mike. De methode van Conrad werkte absoluut. Als je Conrad met Mike bezig zag! Maar het was helaas niet voldoende en ik denk zelfs eerder te laat. Ik kon waarschijnlijk niet regelmatig voldoende aan leiderscapaciteiten laten zien door regelmatig te weinig energie, zodat Mike en ik in een neerwaartse spiraal terecht kwamen.

Die stijgende lijn was er dus wel toen ik nog gezond was!!! Als TOEN Conrad er was geweest, nou ja of eigenlijk andersom: als ik niet ziek was geworden...!

Nou de afloop weten jullie...

Gudrun schreef op maandag 3 december 2007, 17:17:


ZUCHT... Dat is nou typisch een paniek reactie van het mensdom... Als die mensen nou ook even de link hadden gelezen die Pien hierboven over het Rhino virus heeft geplaatst of even hadden gegoogled:

...knip...

Verspreiding
De verspreiding van het rhinopneumonie-virus (ook wel equine herpesvirus genaamd) vindt voornamelijk plaats door direct contact tussen paarden of door samen stallen in één ruimte. In principe kan het virus ook door de mens via kleren en handen worden overgedragen als deze van het ene naar het andere paard gaat. Door goed douchen en schone kleren en schoenen kan deze vorm van overbrengen worden uitgesloten. Het passeren van paarden op straat of in het bos is dus geen mogelijke bron van besmetting als direct contact wordt voorkomen. Een bedrijf dat een (mogelijk) probleem heeft doorgemaakt dient twee weken na de laatste koortsaanval contacten met andere paarden te vermijden.

...knip...

Alle paarden die in de omgeving staan van de besmette stal lopen via luchtverspreiding geen gevaar. Ook wandelt het virus niet van de ene stal naar de andere... De mens zelf is een gevaarlijke besmettingsbron als deze de ontsmettingsmaatregelen niet in acht neemt dus.

Gudrun schreef op maandag 3 december 2007, 17:17:


Wat erg!!! Hoop dat die 4 er toch nog doorkomen!!!!! Ik weet wat het is als je dier ernstig ziek wordt en je alleen maar het beste kan doen wat in je vermogen ligt maar de uitkomst niet te voorspellen is... En dan na al die zorgen en verpleging gaat het er alsnog aan onderdoor. (

Maar ja, wie heeft zoiets nou NIET eens mee gemaakt... Die in een god geloven: bid! Die atheïst zijn: fingers crossed!

Fantastisch!!! Hoe groot zijn die duimen van jullie wel niet?!

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 5 december 2007, 20:26:

Één van mijn favoriete fantasiefilms. En ondanks dat 'neverending' liep het toch goed af! Verrassend nietwaar?

Caatje schreef op vrijdag 7 december 2007, 9:22:

Ja Nederland kan er ook wat van hoor! Kippen die door zo'n slachtmachiene gaan en nog niet dood zijn... Inderdaad vleeskippen die zo snel opgefokt worden dat hun poten het begeven omdat het beendergestel die groei niet bijhoudt... Dacht dat er hier trouwens wel aandacht is voor het zonder verdoving castreren van biggen. Al jaren geleden is het couperen van honden oren en staarten verboden (Bouvier b.v.) maar dan haal je er toch 1 uit een land waar het wel mag omdat het zo lekker aggressief staat?!
Het couperen van de staarten van de zware trekpaardrassen staat hier ook ter discussie. Maar ja wat is nou een Bels MET staart! Dat hoort toch niet?!

Hebben jullie wel eens een Bouvier in natuurlijke lichaamshoedanigheid gezien? Echt een grote knuffelbeer! Ziet er dan niet uit als een vervaarlijke waakhond! WRAFGRRRRRR...

Hoe heet dat 'gerecht' ook weer dat in Frankrijk eigenlijk verboden is maar toch stiekum wordt 'klaargemaakt': een kleine vogelsoort die wordt volgepropt met eten en dan verzopen in de Armagnac! Kunt het beestje daarna in zijn geheel opeten. Mmmmmmmm lekkerrrrr!

Nou vind ik Fransen, excuse moi, wat dat aangaat toch al belachelijke cuisinieres op z'n tijd. En dat heeft wat over de Engelse keuken te zeggen! Die was(!) inderdaad om te huilen maar enge dieronvriendelijke excessen kennen ze daar geloof ik niet. Alhoewel de fish tussen de chips eigenlijk ook niet fijn aan zijn einde komt natuurlijk... Als deze mazzel heeft wordt hij al snel verpletterd onder in het net met een ton andere zeedieren boven op zich. Of die paling/aal die levend en wel in een emmer zout wordt gegooid.
Nou a.s. zondag weer even lekker vroeg d'r uit en een hengeltje uitgooien, voor de sport natuurlijk he. Die vis gooien we wel weer terug in het water anders heeft een ander er niets meer aan. Sociaal zijn we wel natuurlijk. En die vis roept nog voor hij met shock terug het water in mag: " nog bedankt voor de piercing in mijn bek hé...!!!"

Gedwangvoederde volgepropte ganzen vanwege de lever is ook Frans. Weet eerlijkheidshalve niet of dat ook in andere landen wordt gedaan. Ook zo walgelijk.

Maar goed we kunnen het ook nog over de misstanden in de huisdier industrie hebben.... Met recht vaak INDUSTRIE, oftewel de broodfokkers. Of het alleen houden van een papagaai (een vogel die een paartje vormt voor het leven in het wild) omdat hij dan aanhankelijker wordt (overigens alleen naar 1 familielid toe!) en kan leren praten, of een kanarie alleen houden omdat hij dan mooier zingt... Lalalaaaa...

Hebben jullie nog een paar uurtjes?

Caatje schreef op vrijdag 7 december 2007, 11:39:


Of sojavlees... Smaakt natuurlijk niet naar vlees maar is vaak lekker. Maar dan moeten de sojabonen weer niet genetisch gemanipuleerd zijn...