marianne laenen schreef op woensdag 12 december 2007, 20:15:


Wij hebben een behoorlijk stuk betegeld en voeren hooi in speciekuipen.
in de bodem heeft mijn man gaten gemaakt zodat als het regent het hooi niet in een plas water terecht komt en ze het niet meer eten,het water loopt er aan de onderkant uit.

Ik heb een arabier en die vertrouw ik niet met een kruiwagen want hij trapt met zijn voorbenen de kruiwagen om en is eens bijna vast komen te zitten in de staanders!!.

ik heb in het begin twee shetlanders gehad met zandkolie en die wilden niet meer eten en deden hun tanden niet meer van elkaar en de dierenarts vertelde dat als ze niet wilde eten ze ten dode waren opgeschreven.

Mijn man heeft toen bedacht ze met wormenkuur spuiten te voeren zoals je een wormenkuur geeft.
We hebben lijnzaad gekookt en daardoorheen bix zodat ze telkens wat binnen kregen en dat om het uur,ook s'nachts totdat ze weer zelf aten.

Een shetlander kan zijn eigen vet niet verbranden dus moet optijd gevoerd worden anders wordt het nog zijn dood.

Groet Conny

e m kraak schreef op dinsdag 11 december 2007, 19:46:


Dit was een idee van mij omdat wij mee kunnen denken..
Ik heb zelf 6 pony's die de hele dag bij elkaar loslopen in verschil van grote .
De kleinste is 95 cm. dan 110 cm ,2x rond de 120 cm een van 135cm en een van 1.60 cm.

De kleinste shet is de baas en staat altijd in de buurt van de voer en drinkbakken en loopt in tijd van nood onder de grootste door als hij hem wil verjagen.

Hoeft niet nee maar die kleine heeft zeker zelfvertrouwen ,heeft de grootste als hengstveulen opgevoed,hoe klein hij ook was(beet gewoon in zijn benen en rende onder hem door).
Hij is degene die hinnekt naar mij of de rest als ik met voer aan kom lopen en eet als eerste.

Je kan in plaats van dominant ook zeggen dat je zelfvertrouwen hebt.
Het paard is ondergeschikt als er een ruiter op zijn rug zit want dat is degene die uit maakt waar het paard naartoe gaat tenzij hij het paard laat kiezen.
Een paard kan dominant zijn boven de ruiter en dan heb je als ruiter volgens mij niet veel te vertellen.

Groet Conny

Peter Donck schreef op woensdag 12 december 2007, 11:05:


Ik heb 6 pony's van shetlander tot arabier en staan het hele jaar door buiten en hebben 4 inloopstallen met verschillende kanten open voor de wind.
De arabier is als veulen gekomen in november en die heb ik s'nachts op stal gehouden zonder deken.
Hij kreeg heel snel een dik vacht.

De andere twee kwamen in november met heel dun vachtje omdat ze altijd op manege hadden gestaan en die hadden geen ondervacht en hebben s'nachts ook op stal gestaan.
De anderen kwamen in de zomer en heb ik gewoon zonder deken gelaten.
Het volgende seizoen niet meer op stal gezet s'nachts.

Ik borstel ze goed in voorjaar en de zomer maar zodra het vacht gaat groeien borstel ik af en toe en eigenlijk alleen om het op hun rug los te werken maar kom niet tot op de huid,je kunt het ook met je vingers omwoelen.
Ze zien er nu niet uit maar het vuil houdt ze warm.

Alz de paarden een dik vacht hebben en je wilt in de wintertijd toch rijden doe je het rustigaan zodat ze niet te veel gaan zweten en stapt lang uit.
Ik zet ze dan op stal met zweet/vliesdeken om en laat die net zo lang liggen totdat ze niet meer echt nat zijn en afgekoeld en haal de deken er weer af en doe de stal open zodat ze zelf kunnen kiezen of ze binnen blijven of naar buiten gaan,meestal gaan ze meteen naar buiten en rollen.

Ik doe dit zo al 10 jaar en heb nog nooit een dierenarts gehad voor een ziek paard door de kou.
Voor fotoos of vragen mag je altijd mailen.

Groet Conny

e m kraak schreef op woensdag 12 december 2007, 23:05:


Hallo Egon,gelukkig en bedankt voor je uitleg.
Ik vindt het ook allemaar erg interessant hoe de dieren en mensen met elkaar om moeten gaan en er wat van te leren.

Tot schrijfs Conny

Maria Delavega schreef op donderdag 13 december 2007, 11:21:


Hallo,ben even je naam kwijt,

Ik lees net je berricht en ik hoop dat je een goede band kunt opbouwen met dit paard!.
Ik heb les gekregen met inrijden van mijn jonge arabieren ruin en ik dacht dat gaat wel even duren voor ik erop zit want hij scheurde bokkend door de bak.
Diezelfde dag zat ik voor het eerst op mijn paard zonder zadel en alleen halster om.
Degene die mij hielp heeft join-up gedaan en daar was ze erg consequent in en wist ook presies wat ze deedt voor ze mij erop zette.
Ik heb al 30 jaar rijervaring maar stond hier versteld van.
Ze heeft mij verder lesgegeven en gaf mij zeer veel zelfvertrouwen waardoor het paard van mij totaal geen angst voelde en er geen gevaarlijke momenten konden komen.
Ik voel mij zeker van mijzelf,kan het paard sturen zonder zadel en hoofdstel met mijn zit doordat ik geleerd heb mijn paard te vertrouwen waardoor hij mij vertrouwd en een leuke band hebben.
Als je zelf onzeker bent voelt het paard jouw angst en is verward en neemt dan zelf het lijderschap.
Zoek een goede begelijder die in alle rust jouw en je paard bij elkaar brengen voor altijd.
Hoe harder je ervoor gewrkt hebt des te meer plezier hebben jullie achteraf maar blijf consequent in de opvoeding.
Nee is nee en duidelijkheid voor je paard.

Groetjes Conny