marianne laenen schreef op woensdag 12 december 2007, 20:15:


Wij hebben een behoorlijk stuk betegeld en voeren hooi in speciekuipen.
in de bodem heeft mijn man gaten gemaakt zodat als het regent het hooi niet in een plas water terecht komt en ze het niet meer eten,het water loopt er aan de onderkant uit.

Ik heb een arabier en die vertrouw ik niet met een kruiwagen want hij trapt met zijn voorbenen de kruiwagen om en is eens bijna vast komen te zitten in de staanders!!.

ik heb in het begin twee shetlanders gehad met zandkolie en die wilden niet meer eten en deden hun tanden niet meer van elkaar en de dierenarts vertelde dat als ze niet wilde eten ze ten dode waren opgeschreven.

Mijn man heeft toen bedacht ze met wormenkuur spuiten te voeren zoals je een wormenkuur geeft.
We hebben lijnzaad gekookt en daardoorheen bix zodat ze telkens wat binnen kregen en dat om het uur,ook s'nachts totdat ze weer zelf aten.

Een shetlander kan zijn eigen vet niet verbranden dus moet optijd gevoerd worden anders wordt het nog zijn dood.

Groet Conny

Rare ervaring gehad gisteren, ik weet niet wat ik er van moet denken.

Door de overschakeling van hooi op voordroog (voor de hoest van Cesarke) schat ik de hoeveelheden nog wat moeilijk in. Gisteravond dus bleek toen ik thuiskwam dat de paarden al een paar uur waarschijnlijk niets meer te eten hadden. Zag ik omdat ook de laatste sprietjes opgepeuzeld waren en enkel totaal oneetbare brol bleef liggen.

Nu wou ik snel eerst nog wat Lolita in beweging zetten voor ik ging voeren, had dus Lolita aan de lasso, en graanmengeling in mijn tasje voor de 'goedzooo's bij mooi voorwaartse draf en zo. Lolita was abnormaal gemotiveerd, vooruit, rechtgericht, mooie hals erop, hoofd laag, alles wat ik wou. Zelfs eens twee pasjes passage. Dat was al opmerkelijk, maar Cesar sloeg alles. Die wacht normaal gezien mooi zijn beurt af (want bang van Lolita's tanden) of is vaak niet eens geinteresseerd om iets te doen. Niet nu. Terwijl Lolita rond mij cirkelde kwam hij tot bij mij gelopen, met de bal tussen zijn tanden, om voor mijn neus te steigeren. Ik vond hem natuurlijk zodanig snoezig dat ik hem (mag niet ik weet het) toch beloond heb voor deze spontane actie, toen ik dan met hem verder ging maakten we ineens super vorderingen, hij steigert nu al een jaar of zo op commando, maar kwam nooit verder dan tien centimeter van de grond. Ik weet dat aan mijn slechte trainersvaardigheden, dat ik mijn paarden maar blijf belonen voor de simpelste dingen en geen vooruitgang eis. Maar gisteren zijn we dus in één sessie naar een halve meter omhoogkomen geevolueerd! Ook de spaanse pas die al jaren een flauwe bedoening is (zie mijn filmpjes) werd ineens enorm expressief.

En dat allemaal omdat ze honger hadden... Wat moet ik daar nu van denken. Mijn vriendinnen die niet clickeren zeggen altijd 'je paard doet het dan enkel voor het voer en niet voor jou' en dat lijkt te kloppen. Nu, nog altijd liever dat dan dat ze het doen omdat ik ze niet zou slaan, maar toch. Ik weet dat er paarden zijn die gewoon graag dingen doen voor hun mens. Zijn dat misschien uitzonderingen? Verwacht ik teveel?

Hmmmm onzekerheid troef hier weeral.
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 12 december 2007, 21:50:


Ik vind dit zo jammer,
het doet me gewoon pijn,
Lieve Piet ,
doe dit nou niet.
Lieve Eva ,
je hoeft het niet altijd eens te zijn.

Jullie zijn beide zulke fijne mensen!
Jullie bezitten zoveel kennis,
Ik zie zo graag dat jullie die delen ,
Dat is wat ik zou wensen!

Wees lief voor elkaar!
Er is al genoeg strijd,
Sta voor elkaar klaar!
Zoals altijd!

Wat heb je aan iemand die alleen maar benaderd kan worden met de juiste woorden.....

Gr Esther

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 12 december 2007, 22:12:


Hoi Nathalie en Karin,

Als je 'savonds belt, kan ik dit uitgebreid met jullie telefonisch doorspreken.
Dat werkt wat gemakkelijker als via het forum.

groetjes,
Simon
0181-661142

e m kraak schreef op dinsdag 11 december 2007, 19:46:


Dit was een idee van mij omdat wij mee kunnen denken..
Ik heb zelf 6 pony's die de hele dag bij elkaar loslopen in verschil van grote .
De kleinste is 95 cm. dan 110 cm ,2x rond de 120 cm een van 135cm en een van 1.60 cm.

De kleinste shet is de baas en staat altijd in de buurt van de voer en drinkbakken en loopt in tijd van nood onder de grootste door als hij hem wil verjagen.

Hoeft niet nee maar die kleine heeft zeker zelfvertrouwen ,heeft de grootste als hengstveulen opgevoed,hoe klein hij ook was(beet gewoon in zijn benen en rende onder hem door).
Hij is degene die hinnekt naar mij of de rest als ik met voer aan kom lopen en eet als eerste.

Je kan in plaats van dominant ook zeggen dat je zelfvertrouwen hebt.
Het paard is ondergeschikt als er een ruiter op zijn rug zit want dat is degene die uit maakt waar het paard naartoe gaat tenzij hij het paard laat kiezen.
Een paard kan dominant zijn boven de ruiter en dan heb je als ruiter volgens mij niet veel te vertellen.

Groet Conny

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 12 december 2007, 22:30:


Nathalie een paard die honger heeft die wil gewoon eten en niets leren.
Wel een heel leuk voorbeeld, ik denk dat het zo zit, en correct me I'm wrong. Een paard dat echt honger heeft wil niet leren, dat paard wil eten. Dan kun je als tweebener hoog en laag springen. Een paard dat honger heeft is ook niet te Pa ( eindigend op ) lli ook dat paard wil eten. Tenminste als deze paarden niet willen eten dat zou allang de hele wereld aan Parelli doen.
Misschien kun je er uit opmaken dat een paard weet als ie de verzorger ziet, ha dat is fijn, ik krijg iets dat me wat oplevert.
Interessant, dat zeker.

van lennep schreef op woensdag 12 december 2007, 22:32:


Amen

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 12 december 2007, 22:30:


Ik weet niet Nathalie. Ik heb het nooit uitgeprobeerd. Ben 't niet van plan ook
Kan alleen maar zeggen wat ik denk.
Wij met onze romantische ideetjes, willen dat graag denken. Ik denk dat je vriendinnen helemaal gelijk hebben. Dat er geen paard is dat iets uit totaal vrije wil voor een mens doet.
Het is of omdat ze wel moeten, of omdat ze behoefte aan iets hebben en iets van jou willen.
In dit geval was duidelijk waar ze behoefte aan hadden en ze wilden er extra voor werken.
Het liefste lopen ze met elkaar en bij elkaar in de wei. daar hebben ze geen mens bij nodig.

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 12 december 2007, 22:30:


Ik denk dat het van het paard afhangt.
Mijn Pête die doet het niet voor het voer. (Alhoewel die steevast na het rijden mijn schoudertas neem, haar wotels opeist. Is een gewoonte.)
Maar ik heb eens geprobeerd om met haar te clickeren, op de wei in het zomerseizoen. En ik had wortelschijfjes mee. Maar die was dus absoluut niet geïntresseerd in dat gedoe, liep weg en ging verderop grazen. Als ze ze niet zo krijgt, laten die wortels haar blijkbaar koud. Toch als ze genoeg ander eten heeft.

Puzzle daarentegen die zou een moord begaan voor een stukje wortel. (Is een pony die altijd honger heeft)
De manier waarop ik hem nu door het verkeer loods bijvoorbeeld (waar hij eerst compleet door kon flippen) is door m'n zakken vol te steken met wortels. En bij elke fietser, auto,... die passeert krijgt hij een stukje.
Dat had hij snel genoeg door. En nu raakt hij telkens mijn hand aan, als we voorbij iets 'engs' moeten. (En geef ik niet altijd wortel) Maar hij blijft wel braaf en heeft zijn aandacht bij mij. Is eerder omkopen dan clickeren, maar soit. Pony doet dus alles voor eten.

Waarom doen ze het dan wel? Puzzle voor voer. (Die raakt dus echt na alles wat je hem vraagt en wat hij uitvoert, je hand aan met z'n lippen )
Verder, voor mij? Nee, denk ik niet. Ik denk gewoon druk vermijden (En omdat ze het zo gewoon zijn?)
Bij Pête toch zeker. Dus ook stukken moeilijker om iets van gedaan te krijgen omwille van haar desintresse. Is ook een paard dat veel makkelijker ergens tegenin gaat.
Puzzle is veel makkelijker. Die is veel meegaander, doet eigenlijk nooit 'dwars'. Als er iets misgaat, dan heeft hij angst of snapt hij het niet. En dan 'zie' je die bijna denken. Zeker als hij een wortel kan verdienen.

Tanja Fomenkova schreef op woensdag 12 december 2007, 14:05:


Yep, count me in!
No matters where or when ...

Als jongste (althans in tijd) leerling van Goeroe Eddy kan/mag ik mij niet afzijdig houden.
Ik doe mee mét mijn paard Veldre.
En een vriend van me is bereid om - volledig gratis - foto's te nemen van de clinic
(a rato van zo'n 1.000 pics/uur)

Tanja, super initiatief. Ik wou ook al zoiets willen organiseren, maar mijne hof (tuin voor de Noorderburen) is niet groot genoeg.

See ya !