Arabesk schreef op vrijdag, 17 september 2004, 1:36:


Hoi,
Wanneer je kunt gaan beginnen met een paard hangt ook erg af van je paard zelf, sommige zijn gewoon enorm leergierig, maar zijn lichaam is nog belangrijker, je kunt een hoop verpesten als er te vroeg opkruipt, maar voor sommige paarden is rijden op hun 3e weer geen probleem.
Natuurlijk moet een paard lichamelijk klaar zijn voor het dragen van een ruiter hij moet goed volgroeid zijn, asl hij zichzelf niet in evenwicht kan voortbewegen kan dat natuurlijk al helemaal niet met een ruiter erbij.
Longeren als spiermaker is inderdaad niet altijd geschikt, loswerken enzo en heel veel grondwerken is minders schadelijk, en als handpaard gebruiken is ook goed.
In dat boek oven karaktertypen (het heet paarden persoonlijkheden) van Hempfling beschrijft hij hoe en wanneer je met ieder type paard aan de slag kunt, er staat heel veel gezemel in maar toch ook best goede tips denk ik, misschien heb je daar iets aan...

Succes ermee,
Groetjes Jolijn

Spirithorses schreef op woensdag, 8 september 2004, 10:13:


Nog even een vraagje hierover,
Je lijkt er nu heel koel onder te zijn gebleven...was dat ook zo en zoja hoe doe je dat?
Ik ben zelf nl net een paard, als ik in paniek raak stop ik met alles, en das best lastig als je op een paard zit dat er vandoor gaat, of op een fiets met slechte remmen van een berg af....
Is het gewoon een kwestie van ervaring opdoen, en hoe overleef ik die ervaring?

Jolijn

ebby schreef op vrijdag, 17 september 2004, 21:36:


Bedankt voor de reacties,
Ik denk dat wanneer me zoiets zou gebeuren in een bos, of ergens anders ver van alles vandaan dat het me ook wel zou lukken om kalm te blijven, of beter gezegt, ik zou niet in paniek raken.
Maar ik weet uit ervaring dat wanneer ik zelf in een situatie kom dat het echt mis kan gaan dat er gewoon een soort van tunnel visie optreed, het enige wat ik dan nog doe is, afwachten wat er verder gebeurt en hopen dat het goedgaat (wat dat betreft ben ik een geluksvogel).
Pien zei geloof ik nog iets over je eraf laten vallen....misschien zou dat wel een handige training voor me zijn, leren vallen als ik zeker zou weten dat erafvallen niet in platgewalst zou eindigen lijkt me best geruststellend.
Iemand ervaring mee? of val je gewoon echt niet van een paard af als je goed zit?

Groetjes Jolijn

LeSz schreef op vrijdag, 17 september 2004, 21:17:


Hoi
Snert PC, stort ik mijn hele hart uit over iets soort gelijks wat me is overkomen, crasht ie op het moment dat ik "groetjes" wil schrijven.....
Bah, nou ja het komt erop neer dat ik snap dat je hiervan erg baalt en weet hoe erg het voelt.
Ik hoop dat je het kunt oplossen met dat meisje.
Heel veel succes met je paardjes verder, ik wou dat ik ergens zulke leuke verzorg paard eigenarn kon vinden....maar ja in de randstaf wemelt het nou eenmaal niet van de paarden en al helemaal niet van de NH'ers.

Succes, en veel plezier,
Groetjes Jolijn

Arabesk schreef op zaterdag, 18 september 2004, 0:21:


Hoi kan ik me voorstellen, dat je je daar niet meer thuisvoelt. Ik ga naar die NH dag in Arnhem (ook al moeten we er om 7.45 voor in de trein zitten) en ben heel erg benieuwd om die proefjes daar te zien. Ik vond nl zelf proefjes rijden erg leuk maar natuurlijk niet als het niet goed kan, dus ik hoop dat deze manier van "wedstrijdrijden" me aanspreekt.

Groetjes Jolijn

Spirithorses schreef op vrijdag, 17 september 2004, 23:45:


Geruststellend dat ik niet de enige ben die bang is om eraf te kukelen.
Het is bij mij eenkeer goed mis gegaan en sindsdien blijf ik nerveus als ik niet meteen het gevoel heb dat een paard gaat doen wat ik wil.
Op een gegeven moment dacht ik dat ik van die angst af was en toen ging er weer iets mis, hoewel dat goed afliep kreeg ik toch weer de zenuwen. De eerste keer daarna dat ik op een paard zat ging het echt ontzettend slecht, alleen het kleine stukje dat we door een bosje reden kon ik me ontspannen, inmiddels gaat het wel weer beter maar ik krijg nog steeds de kriebels als ik langs of over verharde paden moet rijden.

Dusseh, als iemand iets weet over een valcursus , ik houd me aanbevolen!

Groetjes Jolijn

Fitna schreef op zaterdag, 18 september 2004, 17:39:


Het probleem dat denk ik (en ikzelf ook) de meeste NH'ers met engels rijden hebben is het bitgebruik. Natuurlijk zijn er veel paarden die vriendelijk worden ingereden en zacht aan de teugel te rijden zijn, maar "aan de teugel rijden" is compleet onbelangrijk, het is een bijeffect van verzameling wanneer een paard goed gereden word.
Je kunt een paard met een bit in echter ook zijn hals laten buigen, soms gaat dat erg makkelijk, maar dat heeft niets met verzameling te maken en hindert het paard alleen maar.
Er zijn niet erg veel mensen die met bit rijden dat de hele tijd op spannign hebben en toch met hun zit een paard verzamelen zoals het hoort, want waarom zouden ze dan dat bit de heletijd op spanning hebben? Het bit is onnodig (tenzij je aan wedstrijden mee wilt doen, want dan is het, heb ik begrepen, verplicht).

Groetjes Jolijn

Maaike schreef op zondag, 19 september 2004, 0:25:


Hoi,
Wat leuk om van iemand te horen die mee doet, wat voor proef ga je rijden? Western of dressuur, en welk niveau?
Ik ga aan twee workshops mee doen (heb amper NH ervaring in de praktijk) en sleep mijn schoonfamilie mee (vader moeder en natuurlijk mijn vriendje) met z'n allen doen we Centered riding (ook al hebben mijn schoonouders geen rijervaring, Paula lijkt het wel leuk om ooit te leren rijden) en mijn vriend en ik doen ook nog kinesiologie met een manege paard.
Omdat we in Haarlem wonen kunnen we er pas om een uur of 11 zijn helaas, maar ik hoop ook nog een hoop van de demo's mee te pikken.
Laat even weten als je weet wanneer je rijd, ik vind het sowieso leuk om naar de proefjes te gaan kijken maar als je iemand een beetje kent is kijken toch nog net iets leuker :)
Alvast veel succes met de voorberijding enzo, ik heb erg veel zin in zondag!

Groetjes Jolijn

Piet schreef op zondag, 19 september 2004, 11:28:


Nee volgens mij heb je hem nu precies, dominantie betekend niet je paard constant "domineren". Het betekend dat als het eropaan komt jij een veto hebt. Dat zelfde zie je ook in een kudde terug, sommige leiders zijn constand hun positie aan het bevechten, de hele kudde is dan onrustig (en nmm ongelukkig) terwijl een andere leider zonder problemen de baas is terwijl hij zich regelmatig door anderen laat passeren. Zo'n paard is leider op basis van zijn intelligentie en zijn natuurlijke dominantie en kan dus ook heel veel van anderen hebben en hun ook inbreng laten hebben in beslissingen, zonder dat dat zijn dominantie ondergraaft. Je kunt het vergelijken met mensen en hun bazen op het werk, sommige bazen zijn eikels die maar blijven vechten, en sommige zijn heel gezellig maar stralen ook autoriteit uit.
Dat is het soort baas dat wij willen zijn voor onze paarden, toch?

Groetjes jolijn