e m kraak schreef op woensdag, 29 september 2004, 23:43:
> Gisteren was ik nog op de paardenmarkt te Roden... met beide
> voetjes dus stevig in de "normale" paardenwereld. "Middeleeuws"
> is daar nmm het juiste woord bij.
Ja het is soms heel erg in de "normale" paardenwereld.
Ik denk wel dat ik een van de weinige hier (vast) op het forum ben die nog wekelijks zeer in het "normale" paardenwereldje loopt, ondanks dat ik "anders" denk en doe.
Hoe moet ik dit uitleggen ...
Kom wekelijks voor mijn vrijwilligerswerk op een echte dressuurmanege met paarden met dekens, geschoren lippen en oren, hoefijzers met allerlei leuke verzinselen erbij, solarium, bandages, enz. Maar ik kom daar niet om me te ergeren aan die mensen en hun paarden, maar voor de gehandicapte kinderen; die beleven juist weer zoveel plezier aan die paardje (die ook met een dekentje op op stal staan nu weer).
Waarschijnlijk omdat ik er dus vaker mee geconfronteerd wordt met "de normale" wereld, kan ik de gedachtengang van die mensen ook wel volgen. En blijf ik gewoon proberen met die mensen te praten, ze te wijzen op hoe het anders kan en sommigen hebben er toch wel oren naar (getuige al die hoefschoenen op de bakrand daar), maar mondjes maat.
Ik verwijs mensen vaak naar deze site, maar ik ben wel altijd bang dat ze als hier wat (soms zelf huiverig) een vraag stellen op het forum, ze zo zijn afgezeken na een antwoord hier, dat ze er dan weer van overtuigd zijn dat wij een stel goeroes zijn hier. En dat is zeker niet mijn bedoeling.
Het is, weet ik uit ervaring, heel moeilijk soms om mensen te overtuigen. Ik ken mensen die het al levenslang anders doen en mensen (zoals dat boertje) dat het eigenlijk al levenslang ook op "onze" manier doet, zonder dat hij het wist. Een hoefsmid inmiddels in de kennissenkring die na veel gediscussieer toch ook wel ineens interesse kreeg na het zien van een hoefschoen (oh bedoel je zoiets?) en misschien wel een cursus natuurlijk bekappen wil doen, maar hij zal ook heus niet al zijn klanten dan ineens afzeggen die wel een ijzer willen, want dat zijn er nog altijd meer dan die ijzersloos willen (en die jongen moet ook zijn brood verdienen).
En dat is soms wel eens mijn probleem, ik begrijp die "normale" paardenmensen ook nog steeds; zit er zelf ook nog half tussen met mijn bitje, zweepje, handje brokjes, schoentjes aan omdat ik toch nog twijfel over langdurig over de weg draven, doekje op na winterrit voor opdrogen, enz.
Dus eh, wat mij betreft is hier iedereen welkom. En eh wat die hamsters ... een keertje humor moet toch ook zeker kunnen.
Groeten,
Ingrid