Peet schreef op zaterdag, 16 oktober 2004, 22:02:
> Reden voor mij om het hier op het forum ter sprake te brengen,
> is dat wij, mensen, in de veronderstelling zijn dat wilde
> paarden ook echt "wild" en niet zomaar "te temmen" zijn. Voor
> echt wilde paarden gaat dit dus blijkbaar niet op, mits je ze op
> een goede manier benadert en met ze omgaat. Het "wilde" (of in
> onze beleving "probleemgedrag") gaat pas op zodra de mens het
> paard ook maar enigszins (lichamelijk, emotioneel of spiritueel)
> beschadigd heeft.
>
Het is toch juist andersom? Om te 'temmen' gaan we er juist vanuit dat een paard nog een belevingswereld kent zoals 'in het wild'. En dus veiligheid zoekt (heeft een paard nog echte roofdieren in Nederland dan?), op zoek is naar een leider (de rol die wij graag willen vervullen), etc.
anyway...jammer dat ik de documentaire heb gemist. Had het graag even willen zien.
..nog even als nieuwsgierige maar nuchtere groninger: hoe herken ik een spiritueel beschadigd paard? Kan me hier niets bij voorstellen.
Edward
Warboel
