edward larkens schreef op dinsdag, 19 oktober 2004, 11:39:


Voorbeelden:
Wanneer je paard stapt, denk dan bijv. aan draf, of aan stilstaan.
Wanneer je paard draaft, denk dan bijv. aan stap of aan galop.
Wanneer je wilt dat je paard naar je toe komt, bedenk dan dat hij al bij je staat.
Enzovoorts. Je kunt het eigenlijk met alles doen.
En inderdaad, niet naar je paard kijken maar daar waar je 'm naar toe wilt hebben.

Ik zou het leuk vinden als je je ervaringen hier vertelt!
groet, Pt

Werkt dit ook als je aan het rijden bent, of moet je paard je lichaamstaal zien?

Sanet schreef op dinsdag, 19 oktober 2004, 13:06:


Dit werkt zeker ook tijdens het rijden! Het paard hoeft je niet persee te zien, hij kan je immers voelen.

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 19 oktober 2004, 10:33:


Zou je door focussen ook ervoor kunnen zorgen dat hij er niet vandoor gaat?
Dat zou moeten kunnen als je een vlucht ziet aankomen, en dat lijkt me ook wel mogelijk, wat ik ervan begrijp verandert er best veel in hem op het moment dat hij vlucht, dat zou je wel moeten kunnen oppikken, toch?
Misschien kun je hem zo langzaam meer in deze wereld betrekken, zodat hij ook meer open staat voor mensen?
Is maar een ideetje hoor...
Groetjes Jolijn

Peet schreef op dinsdag, 19 oktober 2004, 13:36:


Het is ook de basis van Centered Riding, geloof ik... Schijnt de basis te zijn van de sportpsygologie, sporters die hun succes visualiseren (ander woord voor INgrids focussen) schijnen ook echt te winnen. Word heel veel gebruikt. En ik denk dat het bij paarden juist werkt, het zijn zulke gevoellige dieren... Als wij mensen het zelfs kunnen...
Het past er neit helemaal bij maar als je, bij voorkeur iemand die je erg goed kent, heel erg sterk aan iets denkt, echt heel erg op geconcentreerd en je wilt dat echt, echt, echt, zekerde weten, overbrengen aan die ander lukt dat. Je kan dat experimenteren door bv heel sterk aan te denken dat de ander het bovenste keukenlaatje opentrekt. Gewoon, in een situatie waarbij dat neit echt logisch is. De ander weet het niet, dat is geen voorwaarde hoor, maar als je maar sterk genoeg eraan denkt en het ècht wil dan doet die ander meestal ook dat laatje open...
Nu ik er zo aan denk is het toch wel eens leuk om er wat meer mee te gaan werken, het kan heel sterk werken.
groetjes Ebby

ebby schreef op dinsdag, 19 oktober 2004, 14:40:


Het laatste wat je beschrijft is echt telepathie, en wel iets anders dan visualiseren, en het werkt echt niet bij iedereen...helaas vooral tussen mensen is het moeilijk.
Door de wetenschap is telepathie al eindeloos vaak naar het rijk der fabelen verwezen, maar ik herinner me nu een programma op discovery waarin Rupert Sheldrake het bestaan van telapathie tussen een vrouw en haar papagaai toch best overtuigend bewees...zal eens kijken of ik dat artikel kan vinden....

Jolijn (die wel een beetje droomt van zo'n band met mensen en dieren)

Ah hij heeft zelfs een eigen site, met best veel artikelen, voor de geinteresseerden:
www.sheldrake.org
Van alles over telepathie.

Jolijn

ebby schreef op dinsdag, 19 oktober 2004, 14:40:

Je kan dat

He Ebby was jij dat die zorgde dat ik dat keukenlaatje open deed, ik wist niet eens wat ik er uit wilde hebben

Groeten Esther

Jolijn Zegwaard schreef op dinsdag, 19 oktober 2004, 14:04:

Niet zo zeer met focus, maar het lukt hebben we ontdekt met jezelf totaal ontspannen, best met flink zuchten erbij, je eigen energie loslaten.
Toen hij er laatst met de eigenaar weer vandoor wilde gaan, slaakte die een zucht uit frustratie en Iwan ging niet; hij ontspande ook.
Maar of dit altijd gaat werken weten we nog niet, maar voorlopig wel in ieder geval. Vandaag op de les ging het ook weer. Hij is wel moeilijker in te houden, terug te krijgen naar een versnelling lager, dan om hem tot tempo aan te zetten overigens. Maar kwestie van oefenen en de juiste knoppen weten te vinden .

Groeten,
Ingrid

Peet schreef op dinsdag, 19 oktober 2004, 13:01:


Oké, ik zal mijn ervaringen hier vermelden.