Peter Donck schreef op zaterdag 6 juni 2009, 12:36:


ben drainage aan het leggen, voor onder een betonplaat. En de bovenzijde daarvan, die komt hopelijk in het keienpatroon waar we het hier eens over hadden..

snel wat eten en verder, er hangt regen in de lucht..

Groetjes
E

Sky schreef op zondag 7 juni 2009, 22:00:


Blijkbaar.. bah

.. en dan deden ze thuis aan paardjes kijken.

Om het eens over wat anders te hebben als over mekaar, hierbij een vraagje.

Hier lopen twee hengsten en een ruin samen in de wei. De twee hengsten zijn nog jong (3) en spelen/racen heel wat af. Nu lopen die speel-gevechten (ook met de ruin trouwens) altijd volgens een vast patroon.
A daagt B uit..er wordt wat gesteigerd en gehapt, B gaat rennen, A gaat er achter aan en probeert B te stoppen, tot B echt stopt en gaat staan geeuwen. A stopt ook en geeuwt meteen terug.. zo een keer of vijf.. vervolgens neemt B het initiatief om A weer tot een spelletje te porren en gaat het in omgekeerde richting.

Ziet nog iemand dat, vaste patronen in de spelletjes, en even 'time out' met het geeuwen? Is dat dan vergelijkbaar in opbouw of verzinnen paarden hun eigen patroon bij zo'n spelletjes?

Even geeuwen:

Isabel van der Made schreef op maandag 8 juni 2009, 1:09:


Uiteraard

eddy DRUPPEL schreef op maandag 8 juni 2009, 1:11:


Dat is al een antwoord
De vraag die ik me stelde is eigenlijk, als ik nu naar twee andere hengsten zou gaan kijken, zou ik dan dezelfde elementen zien, bv. dat geeuwen om te onderbreken en van rol te wisselen of niet? Deze twee doen dit vaste spelletje al twee jaar. Soms lange versies, soms ingekort maar nooit iets totaal nieuw of anders.
Ze doen het ook beiden afzonderlijk met de ruin, die echter al wat ouder is, en gewoonlijk geen zin heeft in langer dan 5 minuten speelsigheid. Hij doet wel mee, maar geeuwt nooit terug, hij beslist gewoon dat het uit is en draait zich om om verder te eten.

Jasmijn Wauters schreef op maandag 8 juni 2009, 1:45:


Beste Jasmijn,
Dankje voor de heldere uitleg. Dat ze bewust kopiëren om de relaties hechter te maken zie ik hier dagelijks, niet alleen in spelvorm. Ik heb eigenlijk nog een vraag die daar mee samen hangt, maar ik zal ze even onthouden want dat gaat warrig worden.
En ze kopiëren ook mensen, wat een handig trainingsmiddel is. Maar goed, we dwalen af..

Over het bovenstaande stukje. Ik heb niet het idee dat 'dominantie' (want wat is dat überhaupt bij paarden) er echt iets mee te maken heeft. Beiden nemen het initiatief. Geen van beide hebben tot nu toe ook echt wat te vertellen in de (mini)kudde, mijn oude ruin beslist zo ongeveer alles (behave spelletjes dus).
Ze zijn ook zo overdreven speels en actief dat ik niet altijd een aanleiding kan zien, ik zie ze een keer of vijf per dag op hun achterbenen staan, en ze houden dat soms drie kwartier vol... Ik denk dat 'he ik heb effe zin in' ook bij paarden voor komt
Het is verder ook zomersport, in de winter zal vijf keer per week ronddollen al veel zijn.

Wel is het zo dat ik het zelf heel erg makkelijk uit kan lokken. Hoe meer bekijks, hoe heftiger de show en hoe langer het overwinningsrondje. Ik hoef dus maar gewoon in de wei te gaan staan en ze wat aanstaren, en ze vliegen er in. Even demonstratie van hun kunnen zal dus ook wel een aanleiding zijn. Jaloezie lijkt me ook eentje, je bent bezig met A en B springt er tot ieders ergernis gewoon bovenop (dat gaat dan wel mooi niet door).

A: Spelletje??


Huppa


B stopt het


Even geeuwen


B: Spelletje??


Huppa


enz..

angelique hage schreef op maandag 8 juni 2009, 9:14:

Wellicht dat dit ook het geval is bij de

Ja daar lijkt het wel op, even spanning reduceren.

e m kraak schreef op maandag 8 juni 2009, 3:19:


Dat is inderdaad wat ik hier ook zie.
Heel af en toe komt hij tussen als ze spelen, niet specifiek als het te grof wordt of zo, ik kan niet meteen een reden bedenken, misschien moest er nog eentje op zijn plaats gezet worden voor iets wat ik niet gezien heb of zo..
Wet hij wel doet: om klokslag 9 's avonds (enkel in de zomer) begint hij rond te racen en jaagt de andere twee voor zich uit. Hij begint er mee, en beslist ook wanneer het klaar is, nl. als hun tong tegen de grond hangt.

Jasmijn Wauters schreef op maandag 8 juni 2009, 6:42:

Met één uitzondering (nl. voedernijd) zie ik dat nooit.
De grenzen worden niet overschreden. De enige die eventueel op die manier reageert is de leider, en dat is zeer zeldzaam. De orde van de dingen wordt hier ondanks hun 'jong geweld' heel erg weinig in vraag gesteld. Ze zijn tevreden zoals het is..

Dat is inderdaad standaard. Gluren uit een ooghoek, maar verder niks.