Ik ben de foto's wezen halen bij

Om een uur of 19 ging ik weer bij hem kijken en hij voelde klam aan. Temperatuur opgenomen maar hij had 37,8. Dus niets aan de hand zou je zeggen. Nog geen half uur later echter ging ik weer naar hem toe en stond hij met een opgezwollen linkervoorbeen. Van zijn hoef tot aan zijn spronggewricht, een beginnend olifantsbeen. Dus maar weer de DA gebeld en deze is om ca 21 uur langsgeweest om hem weer op de antibiotica te zetten. Daar reageerde hij goed op maar al die middeltjes kunnen toch nooit goed zijn voor zijn gestel. Op zijn kroonrand bij die hoef lijkt een zweer door te breken, maar of dit nu een gevolg of oorzaak is, ik weet het niet meer.
Vanmorgen was zijn been wel weer wat dunner en hij liep er weer wat meer mee. Door de hevige regenval heeft hij een constante afkoeling van zijn benen en hoeven, dat is dan het enige voorspoedige op dit moment.
Dus is hij bevangen of iets anders, ik weet het echt niet meer.

Mariël

clarissa ruijgrok schreef op donderdag 11 juni 2009, 10:55:


Ik ben zeer tevreden over mijn hoefbekapper dus ga zeker geen andere zoeken. Wat betreft dierenarts, er zijn er inmiddels 4 geweest en ze zijn het eens over de medicatie. Een andere zoeken? Als mijn paarden wat hebben waar ik zelf geen oplossing voor heb, ben ik veel te blij dat ik snel hulp kan krijgen. Omdat sommige adviezenvan dierenartsen (ijzers o.a.) in strijd zijn met hetgeen PN inhoudt stelde ik de vraag.

mariël

Iedereen bedankt voor alle reacties, het helpt wel als je in put zit en niet meer weet welke kant je op moet als je ziet dat je paard pijn heeft. Inmiddels is mijn hoefsmid langs geweest en liep Don Carlos wat beter op zachte bodem. Echter op een harde ondergrond was het nog steeds erg slecht. De hoefbekapper (dat is een betere benaming) heeft de rontgenfoto's bekeken en zag geen bijzonderheden. Bij het nakijken van zijn hoeven bleek er geen afwijking van de witte lijn te zijn en behalve extreme gevoeligheid (pijn) bij zijn rechter voorvoet was er niets bijzonders. Na hem op een matje te hebben gezet RV tilde hij Lv gewoon op. Echter zijn voorbeen zwelde weer op terwijl hij stilstond, een en al vocht. Op zijn kroonrand (bij de plek waar ik de zweer verwacht) is hij erg gevoelig, hij kan er zelfs geen straal water tegen verdragen. Na bekapt te zijn (minimaal) heb ik hem terug gezet in de bak. Na een half uurtje eten loopt hij weer "vrolijk' rond. Niet dat zijn klachten voorbij zijn maar hij zet zijn benen weer alle vier vooruit, zonder slepen. Ik pak zijn voeten in met verband om de zweer er uit te trekken. Verder moet ik maar afwachten. Zijn been is door het lopen (in de regen, toch nog ergens goed voor) weer geslonken. Wel krijgt hij nog de antibiotica, want ik ben bang dat als ik daar mee stop en hij achteruitgaat dat mijn dierenarts me niet meer kan/wil adviseren. Nu kan ik vanavond in ieder geval wat rustiger gaan slapen en moet ik maar weer afwachten hoe hij morgenochtend is. Mijn bekapper twijfelt ook sterk aan de diagnose Bevangenheid, maar weet het ook niet zeker. Het advies om aan Piet te vragen om naar Carlos te kijken mbv zijn warmtecamera is ook zeker iets wat ik overweeg. Mijn bekapper (simon) vond het wel een goed idee en zou Piet er over bellen/mailen. Tot nu toe even wat beter nieuws.Misschien ben ik te snel maar ik zou zo graag mijn paard weer gunnen lekker te grazen in de wei samen met zijn maatje, die zich maar verloren voelt nu hij alleen staat.

Mariel

Vanmorgen zag het er nog steeds positief uit. Carlos loopt weer op 4 benen (op zachte ondergrond maar het is een begin) en ziet er weer wat vrolijker uit. De afgelopen weken was zijn eetlust trouwens niet zoals bij jouw paard niet verminderd. Zijn zweer is nog niet opengebroken, Ik weet niet echt of het een blaasje is, het voelt heel zacht en week aan, meer een lengtestreep van 1 cm. Dus of ik dat kan openprikken weet ik niet. Stel je voor dat inderdaad zijn lederhuid ontstoken is en ik er in ga prikken... Zijn been is niet meer dik, dankzij de beweging die hij heeft, er zit nog een klein beetje vochtophoping. Het gedeelte bij zijn kroonrand is echter zeer pijnlijk, ik wilde even voelen en geloof het of niet, hij draafde van me weg om mijn hand te ontwijken. Dus aan de ene kant heeft hij dus helaas nog erge pijn, aan de andere kant; ik zag mijn paard draven terwijl hij de afgelopen dagen alleen kon strompelen en ik bang was dat zijn einde naderde. Hoe gek kunnen dingen lopen, ik voelde me gewoon blij. Zijn voet is niet ontstoken, hij kon bekapt worden en ik kan zijn hoeven gewoon uitkrabben, mits ik zijn been wat hoger been pak. Ik blijf wel met de twijfel zitten of hij in de bak moet blijven ivm bevangenheid en de magnesium moet gaan toedienen of hem weer gunnen wat gras te nuttigen in de wei. Voorlopig kijk ik het per dag aan. Wel stop ik met de antibiotica, in het slechtste geval kan ik weer mee beginnen maar ik wil eerst even zien hoe hij zich ontwikkelt. Als het wel de lederhuid is die ontstoken is wat is daar dan aan te doen? En hoe kan het toch zo zijn dat een dierenarts dat niet ziet/weet?
Groene leem en traumeelzalf heb ik wel maar kan ik daar zijn kroonrand mee insmeren? Ik had trouwens nog aan de DA gevraagd of ik er geen groene leem op moest doen, dat mocht ik wel maar had eigenlijk geen zin werd me verteld.

Mariël

Het is niet echt een kuur, hij had 5 dagen antibiotica gekregen en was daarmee klaar. Omdat hij woensdagavond zo slecht stond kregen we weer nieuwe spuiten (4) met het advies dit te doen tot en met zaterdag en tegelijkertijd zaterdag te starten met ontstekingremmer in poedervorm. Dus naar mijn idee kan het geen kwaad om er mee te stoppen.

Mariël

Het lijkt wel een wonder. Vandaag, zaterdag, lijkt het alsof er niets gebeurd is. Weken ben ik radeloos geweest en bijna elke dag kwam de DA langs en was ik bang dat de laatste dagen waren aangebroken voor Don Carlos. Nu heeft hij de hele dag in de (wel kale) wei gestaan met zijn maatje en geniet nu na in de bak van wat hooi en de ondergaande zon. Vanmorgen stond ik in twijfel, hij leek volledig de oude, wat moest ik doen? Hem alleen laten staan in de bak vanwege de diagnose hoefbevangen van de DA of mijn gevoel volgen en hem weer in de wei zetten met zijn vriendje Zorro, omdat hij hersteld was van een hoefzweer die pas na 2,5 week doorgebroken was. Ik heb mijn gevoel gevolgd en hem in de wei gezet met het idee dat ik hem bij elke verslechtering terug kon zetten. Ik ken hem inmiddels 9 jaar en ik heb een zeer sterke band met hem, dus ik heb naar zijn signalen gekeken en gewoon het risico genomen. Tot nu toe de goede keuze. Stel je toch voor dat ik het advies van de DA had gevolgd; dan had hij nu op stal gestaan met ijzers onder zijn pijnlijke voeten. Daar moet je toch niet aan denken. Helaas blijft zodra er iets met hem is mijn twijfel groter dan mijn gevoel en bel ik de DA. Ik wil het beste voor hem. Misschien moet ik daar wat rustiger in worden maar de emotie speelt dan een grote rol. Inmiddels weet ik waar dit jaar mijn vakantiegeld naar toe gaat.....dierenartsen moeten ook leven, tenslotte. Maakt me niet zoveel uit, Don Carlos geniet weer van het leven. Deze crisis hebben we weer doorstaan en ik heb achteraf meer gehad van alle adviezen van jullie op het forum dan van de dierenartsen. Ik blijf zijn benen regelmatig afspoelen met koel water en masseer zijn kroonranden voor in met laurierzalf om mogelijke zweren uit te trekken. Verder laat ik hem 's nachts niet meer in de wei tot het gras geen problemen meer kan geven qua fructaan. Voorlopig ben ik weer de gelukkigste mens ter wereld, heb weer een gelukkig paard. Ik houd jullie op de hoogte,

bedankt voor alle adviezen en steun,

Mariel

Op internet las ik dat bastaardklaver giftig is voor paarden, en zelfs leverschade en hoefbevangenheid veroorzaakt. Zoals ik de afgelopen week al op hoefnatuurlijk verteld heb was mijn paard don Carlos ernstig ziek en volgens DA o.a. hoefbevangen. De hoefbekapper had daar zijn twijfels over ookal omdat er niets te zien was aan zijn witte lijn. Na het uitbreken van een zweer loopt hij weer goed en lijkt het alsof er niets gebeurd is. Ik probeer echter wel te achterhalen wat een mogelijke oorzaak is. Nu staat er in de weiden waarin hij staat nogal wat klaver en ook bij de info over magnesium wordt niets vermeld dat dat giftig is voor paarden. De foto's die ik kan ontdekken van bastaard klaver lijken in mijn ogen erg veel op klaver die ik ken (klavertjes 3 met af ten toe bloemetjes). Weet iemand hier meer over?

Mariël

Zorro, mijn 5-jarige ruin heeft ineens een bult tussen zijn voorbenen ter grootte van een tennisbal. De bult voelt zacht aan (het lijkt een zakje) en is warm. Ik kan er gewoon aankomen en echt pijnlijk lijkt het niet te zijn. Bij mijn andere paard Don Carlos heb ik wel eens iets soortgelijks meegemaakt, maar dit was vlak na intenten. Die bult is na laurierzalf weggegaan zonder problemen. De inenting van Zorro is echter al 4 weken geleden. Ik heb er wel weer laurierzalf opgedaan. Kan dit ook met insecten te maken hebben? Heeft iemand hier ervaringen mee?

Groetjes,

Mariel

Vanmorgen was de bult gelukkig al een stuk geslonken. Hij is nog niet weg maar ik blijf maar gewoon zalf er op smeren. Ik kan geen puntje en gaatje ontdekken, maar denk toch dat het van een daas komt. Een teek is het in ieder geval niet.
Hij staat samen met zijn maat en misschien heeft hij een trap gehad, dat zou ook nog kunnen. Als het niet binnen enkele dagen weg is zal ik de DA wel bellen, maar voorlopig kijk ik het nog even aan.

Bedankt voor jullie reacties,

Groetjes,

Mariël

Mijn 5 jarige ruin zorro is bij de toenmalige eigenaar op 3 jarige leeftijd al zadelmak gemaakt incl. hoofdstel met bit. Ik heb hem nog 2 jaar de tijd gegeven om te groeien en te genieten van zijn jeugd voor ik met hem wilde gaan rijden. Omdat ik graag wil starten met bitloos rijden (dit is voor mij ook nieuw) heb ik een bitloos hoofdstel gekocht (maat full). Nu is mijn ruin wel groot, inmiddels 1.80m schat ik, maar het hoofdstel lijkt wel voor een pony gemaakt. Bij de neusriem kom ik een aardig stuk tekort. Kan ik dit groter laten maken of moet ik iets op maat laten maken? Hoe gaat dit in zijn werk kan iemand me daar bij helpen. Ik ken helaas niemand bij mij in de buurt die bitloos rijdt. Mijn andere paard Don Carlos wil ik ook graag bitloos gaan rijden maar die is nog groter dus ook daar heb ik een aangepast model voor nodig.

Ik hoor graag advies.

Mariël

Ondanks het feit dat ik dagelijks de mest opruim op elke weide waar de paarden lopen heb ik sinds donderdag spoelwormen. Donderdagochtend was het er een (in de mest), Na wormenkuur (gehaald bij de DA Ivermectine) waren het er vrijdag 3, en zaterdagochtend wel 15. Zaterdagavond heb ik er geen een meer gezien. Het advies van de DA is om over 8 weken de kuur te herhalen, inmiddels staan de paarden in een andere wei. Maar overleven de wormen in de mesthoop? en moet ik nog iets anders doen om de wormen te bestrijden? Ze lopen 24/7 buiten en krijgen geen krachtvoer (alleen gras en hooi indien nodig). Een paard is 5 en een is 19 jaar. Nu las ik dat spoelwormen vooral bij veulens voorkomen. Ik heb het idee dat maar 1 van de 2 de wormen heeft, maar volgens de DA hebben ze ze dan alletwee. Graag hoor ik wat ik het beste kan doen. Ik las dat Monique bij Lily in het begin ook zoveel wormen vond. Wat heb jij er aan gedaan?
Ik hoor graag reacties? Trouwens de paarden zien er glanzend gezond uit en reageren normaal.
Mariel

Mijn 2 paarden, Don Carlos en Zorro, staan samen sinds drie jaar 24/7 buiten, afgewisseld in verschillende weiden, zodat ze altijd in een wei staan die droog is en waar gras staat. Ik voer ze 3x per dag voordroog bij (bijna zo droog als hooi).
Er staat in de wei wel gras, maar daar zit niet echt voedingswaarde meer in (tenminste ze vallen aan het voer wat ik kom brengen). Als ze hun ruwvoer ophebben en ze grazen daarna gewoon, is dit dan toch voldoende om warm te blijven? Op dit moment is natuurlijk de temperatuur hoog voor de tijd van het jaar, maar is dit ook genoeg als het echt koud wordt.
Ze hebben allebei een lekkere wintervacht, Don een wat dikkere, waarschijnlijk omdat hij al 19 jaar is, en hebben ook geen deken op.
Onze stal is niet geschikt als schuilstal en ze staan dan ook zonder in de wei. Omdat ik aan de kust woon waait het er bijna altijd, en als het dan ook nog constant regent heb ik toch nog steeds de neiging om bezorgd te zijn, moeten ze niet naar binnen, moeten ze niet een deken om, enz.
Ik zie dat ze door de constante beweging gezonder zijn dan ooit, maar toch slaat soms de twijfel toe. Zeker afgelopen zondag (ze waren kleddernat) toen ik ze voor mijn rijles even op stal gezet had zodat ik ze droog kon zadelen e.d. Beide paarden, maar met name Don stond daar zichtbaar van te genieten, zo van dat is toch wel lekker uit die regen en wind.
Doe ik er dan toch goed aan om ze altijd maar buiten te laten?

Mariël

Nee ze zien er niet koud uit en futloos kan ik ze niet noemen. Zorro (5 jaar) gaat regelmatig uit zijn dak, lekker rennen, bokken en daarna rollen in het zand, Carlos gaat op zijn manier (iets bedaarder) daar soms wel in mee, maar vaak staat hij te kijken hoe zijn maatje zich uit loopt te sloven. Hij wandelt veel meer (misschien ook om op temperatuur te blijven?). Een tijdelijke schuilplaats is niet mogelijk, wel staat aan een kant van de wei(zuid/oost) een hoge haag (3 m) die wel wat wind tegenhoudt en sinds gisteren is de zuidwestenkant (waar de meeste wind vandaan komt) redelijk beschermd door hoge bergen bieten die de buurman neergelegd heeft.
Als het echter regent zoals vorige week helpt dat natuurlijk niet. Ik lees wel eens dat er mensen zijn die dan hun paard een regendeken opdoen, maar dan werkt de vacht toch niet meer optimaal. Het blijft altijd maar afwachten of je het goed doet. Helemaal ideaal zal het wel niet worden, en misschien maak ik me meer zorgen dan mijn paarden. Het zou toch een stuk simpeler zijn als ze konden praten. Ik ken ze wel door en door, maar er blijven altijd vragen he?

Mariël

Ik wil iedereen weer even bedanken voor de reacties. Mijn paarden gaven me zelf gisteren antwoord: Geen deken en geen stal!
Gisteren was het bij ons overdag een windkracht 7/8, maar wel droog en zonnig. Voordat ik les had heb ik ze even op stal gezet, zodat ik ze even windvrij kon borstelen en nakijken. Toen ik hier mee klaar was hadden ze, ondanks dat er hooi lag om te eten, allebei zoiets van: he laat ons er maar weer uit, dit is niet wat we willen. Ze hebben allebei een dikke vacht en stonden bijna te zweten. Dus na de les, waarin ze super hun best deden, heb ik ze maar weer lekker buiten in de wei gezet. Zelfs toen aan het einde van de middag de onweersbuien, storm en zeer harde regen losbarstten stonden ze rustig met hun kont in de wind.
Het is inderdaad niet zo dat het constant regent, ook al heb ik soms dat gevoel. Vanmorgen waren ze weer helemaal droog en voelde lekker warm aan. Ze kwamen (in het donker, want het is dan rond 7 uur) vrolijk aangewandeld om een nieuwe lading hooi te verwerken.

Mariël

PS een schuilstal van strobalen met dakje houdt bij ons niet vanwege de wind.

Onze paarden staan 24/7 buiten, ook met deze temperaturen. We hebben wel stallen maar deze kunnen (nog niet) gebruikt worden als schuilstal. Don (bijna 20) stond met zijn maatje in de wei (uiteraard met onbeperkt ruwvoer) maar kreeg erg dikke achterbenen (vergelijkbaar met stalbenen). Wat bleek: door de sneeuw, daarboven op ijzel en daarna de vorst van de afgelopen dagen stond hij bijna alleen nog maar stil. Als hij bewoog was het gewoon een zielig gezicht (zoals iemand op de ijsbaan die nog nooit geschaatst heeft). Ik heb ze toen maar samen in de rijbak gezet (deze is helaas ook bevroren maar heeft een wat zachtere ondergrond), en hij liep direct weer wat meer. Door de bevroren bodem heeft hij echter wondjes in zijn kootholtes opgelopen achter en dat heeft bij hem direct mok als gevolg. Ik ben direct gaan behandelen met Hydrocortiderm waar hij altijd snel op reageert. Helaas wordt door de strenge vorst de bodem van de bak ook steeds slechter en ik ben bang dat hij straks nergens meer kan staan/bewegen, moet ik hem dan toch op stal zetten (matten op de grond en in ieder geval gelijke bodem)?

Zijn maatje Zorro heeft nergens last van (springt, rolt en probeert zelfs nog gaten te graven in de harde bodem).

Mariël