Vanmorgen zag het er nog steeds positief uit. Carlos loopt weer op 4 benen (op zachte ondergrond maar het is een begin) en ziet er weer wat vrolijker uit. De afgelopen weken was zijn eetlust trouwens niet zoals bij jouw paard niet verminderd. Zijn zweer is nog niet opengebroken, Ik weet niet echt of het een blaasje is, het voelt heel zacht en week aan, meer een lengtestreep van 1 cm. Dus of ik dat kan openprikken weet ik niet. Stel je voor dat inderdaad zijn lederhuid ontstoken is en ik er in ga prikken... Zijn been is niet meer dik, dankzij de beweging die hij heeft, er zit nog een klein beetje vochtophoping. Het gedeelte bij zijn kroonrand is echter zeer pijnlijk, ik wilde even voelen en geloof het of niet, hij draafde van me weg om mijn hand te ontwijken. Dus aan de ene kant heeft hij dus helaas nog erge pijn, aan de andere kant; ik zag mijn paard draven terwijl hij de afgelopen dagen alleen kon strompelen en ik bang was dat zijn einde naderde. Hoe gek kunnen dingen lopen, ik voelde me gewoon blij. Zijn voet is niet ontstoken, hij kon bekapt worden en ik kan zijn hoeven gewoon uitkrabben, mits ik zijn been wat hoger been pak. Ik blijf wel met de twijfel zitten of hij in de bak moet blijven ivm bevangenheid en de magnesium moet gaan toedienen of hem weer gunnen wat gras te nuttigen in de wei. Voorlopig kijk ik het per dag aan. Wel stop ik met de antibiotica, in het slechtste geval kan ik weer mee beginnen maar ik wil eerst even zien hoe hij zich ontwikkelt. Als het wel de lederhuid is die ontstoken is wat is daar dan aan te doen? En hoe kan het toch zo zijn dat een dierenarts dat niet ziet/weet?
Groene leem en traumeelzalf heb ik wel maar kan ik daar zijn kroonrand mee insmeren? Ik had trouwens nog aan de DA gevraagd of ik er geen groene leem op moest doen, dat mocht ik wel maar had eigenlijk geen zin werd me verteld.

Mariël

DC schreef op vrijdag 12 juni 2009, 11:23:


Is het met antibioticakuren niet belangrijk om ze af te maken (ivm eventuele resistentie)?

Moniek

Het is niet echt een kuur, hij had 5 dagen antibiotica gekregen en was daarmee klaar. Omdat hij woensdagavond zo slecht stond kregen we weer nieuwe spuiten (4) met het advies dit te doen tot en met zaterdag en tegelijkertijd zaterdag te starten met ontstekingremmer in poedervorm. Dus naar mijn idee kan het geen kwaad om er mee te stoppen.

Mariël

Jeui
Zou dat ook niet doen tenzij je zeker weet dat het een zweer is... Ik had toen ook erg veel zin na weken de boel es open te laten snijden, maar ben blij dat iedereen die 'verleiding' heeft weten te weerstaan.
Tja, de één zegt bv. antibio, ontst.remmer. De ander niet. Uiteindelijk moet het paard het zelf doen met de middelen die hij van ons krijgt. De keuze is een aan jou met de DA.
Tja, sommige herkennen de indicaties die aan de buitenkant zichtbaar zijn en sommige niet. Je kan niet in de voet kijken natuurlijk... je kan mri scan laten maken, of met een warmtecamera van Piet bv... Maar ja, of je dan precies weet wat er ontstoken is... Je bent wel een hoop geld en stress verder (paard in trailer etc). En wat maakt het uit wat er precies ontstoken is... Het blijft een shitontsteking Als je het helemaal zeker wil weten snij je de voet open. Niet echt een optie dus
Ik heb alle aangedane gebieden ingesmeerd met de zalf. Kroonrand en kootholte.
Uitwenig heb ik er klei op gesmeerd. Buffert extreme temperatuurschommelingen in de voet, volgens een andere DA. Maar ja, als jouw DA het onzin vindt... Keuzes hè.
Inwendig heeft hij groene leem gekregen.

Martina schreef op vrijdag 12 juni 2009, 11:45:


eeehm paard in de trailer voor een warmtescan? Neeeuh hoor, is niet groter dan jouw camera denk ik. Kan prima ter plaatse. En nee, wát er ontstoken is mag alleen een veearts zeggen, maar je weet dan wel exact wáár de ontsteking zit.

Piet schreef op vrijdag 12 juni 2009, 11:56:

Paard in de trailer was meer voor de mri scan, naar daar waar ze dat soort apparatuur hebben... Dat spul is wel 'ietsje' groter... Had geen zin om het helemaal uit te splitsen, sorry.
/gokken. Op het blote oog (als dan niet met Rfoto's) blijft het een educated guess van de meer of minder geleerde in kwestie waarnaar er behandeld wordt.
Hoe exact is dat eigenlijk? Of de ontsteking nou in de lederhuid of in het hoefbeen zit, of in beide... hoe precies kan die infraroodcamera dat aanwijzen? Kun je daarmee met zekerheid zeggen of en in hoeverre een pees(aanhechting) aangedaan is...? Blijft toch meer een aanduiding in de zin van 'daar ergens is er iets te warm', toch? Zo had ik dat tenminste begrepen.

Martina schreef op vrijdag 12 juni 2009, 12:23:

Martina schreef op vrijdag 12 juni 2009, 12:23:


Met thermografie is in principe heel exact te bepalen waar een trauma zit. Een geoefend oog kan daar veel duidelijkheid geven en vaststellen wat er precies aan de hand is.
Maak zelf heel erg vaak mee dat DA diagnose HB stelt maar dat er dan heel iets anders aan de hand is.

Het lijkt wel een wonder. Vandaag, zaterdag, lijkt het alsof er niets gebeurd is. Weken ben ik radeloos geweest en bijna elke dag kwam de DA langs en was ik bang dat de laatste dagen waren aangebroken voor Don Carlos. Nu heeft hij de hele dag in de (wel kale) wei gestaan met zijn maatje en geniet nu na in de bak van wat hooi en de ondergaande zon. Vanmorgen stond ik in twijfel, hij leek volledig de oude, wat moest ik doen? Hem alleen laten staan in de bak vanwege de diagnose hoefbevangen van de DA of mijn gevoel volgen en hem weer in de wei zetten met zijn vriendje Zorro, omdat hij hersteld was van een hoefzweer die pas na 2,5 week doorgebroken was. Ik heb mijn gevoel gevolgd en hem in de wei gezet met het idee dat ik hem bij elke verslechtering terug kon zetten. Ik ken hem inmiddels 9 jaar en ik heb een zeer sterke band met hem, dus ik heb naar zijn signalen gekeken en gewoon het risico genomen. Tot nu toe de goede keuze. Stel je toch voor dat ik het advies van de DA had gevolgd; dan had hij nu op stal gestaan met ijzers onder zijn pijnlijke voeten. Daar moet je toch niet aan denken. Helaas blijft zodra er iets met hem is mijn twijfel groter dan mijn gevoel en bel ik de DA. Ik wil het beste voor hem. Misschien moet ik daar wat rustiger in worden maar de emotie speelt dan een grote rol. Inmiddels weet ik waar dit jaar mijn vakantiegeld naar toe gaat.....dierenartsen moeten ook leven, tenslotte. Maakt me niet zoveel uit, Don Carlos geniet weer van het leven. Deze crisis hebben we weer doorstaan en ik heb achteraf meer gehad van alle adviezen van jullie op het forum dan van de dierenartsen. Ik blijf zijn benen regelmatig afspoelen met koel water en masseer zijn kroonranden voor in met laurierzalf om mogelijke zweren uit te trekken. Verder laat ik hem 's nachts niet meer in de wei tot het gras geen problemen meer kan geven qua fructaan. Voorlopig ben ik weer de gelukkigste mens ter wereld, heb weer een gelukkig paard. Ik houd jullie op de hoogte,

bedankt voor alle adviezen en steun,

Mariel