Er gaan zoveel stappen aan vooraf. Iedere keer als je (per ongeluk) een centimeter aan de kant gaat omdat hij er langs wil, iedere keer als hij uit zijn eigen initiatief iets bij jou doet, iedere keer als...
Die kleine stapjes zijn belangrijk, wees daar heel alert op en reageer adequaat. Zonder emotie maar wel doeltreffend.
Knuffelen kan best maar alleen omdat IK dat wil, en het houdt ook op zodra IK dat wil. IK krabbel hem maar hij mij NIET. Onze verhouding is echt super leuk, ik geniet van zijn wispelturigheidjes en dat hij van me af rent om vervolgens als ik naar zijn kont kijk tóch maar naar me toe te komen. IK vraag hem maar HIJ bepaalt dat hij er naar 'luistert', zo komt hij goedgezind naar me toe, hij wil het immers zelf en toch ziet hij mij als de 'hoogste' want ik kan hem naar mij toebewegen zonder iets te doen, het wekt zijn interesse. Het is allemaal nog pril, ik heb niet veel tijd om veel met hem te doen maar hij leert zo snel.. De dingen die ik nu belangrijk vind leer ik hem, die zijn nuttig in de omgang.
-Naar kont kijken betekent dat hij zijn achterhand van me afdraait en naar me toe komt lopen (onmisbaar voor je veiligheid, zijn bereidwilligheid, zijn interesse etc)
-aan touw wiebelen betekent langzamer of stoppen, achteruit (onmisbaar als ik met hem langs de weg fiets)
-aan manen 'trekken' betekent loop met me mee (onmisbaar als je zo slordig bent als ik en telkens het halster vergeet
)
-
wijken voor druk (onmisbaar voor zoveel dingen, onder andere meelopen en zijn en mijn veiligheid)
-stoppen als ik stop (onmisbaar als je wilt dat hij je respecteert)
Dit zijn de basisdingen waar we nu mee bezig zijn, ik train hem niet maar dit gaat vanzelf omdat ik soms een minuut of 10 wat dingetjes met hem oefen. De belangrijkste dingen zijn de kleine, voor veel mensen bijna onzichtbare dingetjes waar ik het in het begin van deze mail over had.
Je moet wel zien wanneer hij een 'machtspelletje' speelt, als je dat niet ziet ben je verloren.
Ilona
--
let's keep on moving
Warboel
