Spirithorses schreef op maandag 12 oktober 2009, 16:54:


Bij mij toch ook wel hoor.
Alhoewel ik wel denk dat de merrie van Joop een andere vorm heeft dan die van mijn pony?
Moest het nou niet groeien zou ik mij eigenlijk ook geen zorgen maken. Maar ik vind het dus toch echt hard groeien bij mijn pony.
Dit zijn foto's: http://www.mijnalbum.nl/Album=6AWVUWMM
Niet zo duidelijk omdat hij nogal harig is met zijn wintervacht. Maar ze zijn beiden dus nog groter dan die foto's doen vermoeden. Daarop zie je alleen wat zichtbaar is in de huid maar onderhuids zitten (vooral bij die grootste) nog knobbels die je niet op foto kan zien. Maar ook die kleine is onderhuids groter.
Die grote is nu ongeveer een 7cm doorsnede en een jaar geleden zag hij er nog net zo uit als die kleine (die is de grote van een stuk van 1 euro.)

Pff, mijn DA had mij eigenlijk wel redelijk gerustgesteld (alhoewel ik niet vind dat dat nog veel groter zou moeten worden.) Maar inderdaad, die foto's... Ik hoop dat het nooit zo ver komt.

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 13 oktober 2009, 21:39:


En toch,
Wat ik vrees is dat je door te behandelen, het alleen maar erger maakt dan het is? (En dan heb ik het niet over Gigi. Dat je bij haar actie onderneemt, lijkt me logisch.)
Bij alles wat ik lees/hoor over sarcoïden gaat het erover dat het zo moeilijk weg te krijgen is. Ik lees dat er afhankelijk van de behandeling 30% tot 70% van de sarcoïden weer terugkomen. En dat eens het behandeld werd en het komt terug, het vaak een ernstigere vorm aanneemt.
Succes is dus niet gegarandeerd en als je ermee begint, zou je het erger kunnen maken dan het was? (Of niet?)
Ik vind het dus toch niet zo vanzelfsprekend om er meteen iets aan te doen.
Moeilijk,...

Spirithorses schreef op zaterdag 17 oktober 2009, 23:05:


Ik weet zelfs een grote manege die al jaren al hun manegepaarden wortels voeren ter vervanging van krachtvoer. Ze hebben daar zelfs een koelkamer hiervoor.
Nooit bij stil gestaan, maar dan vraag je je toch af wat het idee hier achter is?

(De pony's zien er daar trouwens allemaal goed uit en ze eten wortelen met de kilo.)

Spirithorses schreef op zondag 18 oktober 2009, 8:35:


Ik betwijfel of dat de reden is.
(Ik zit het mij nu echt wel af te vragen, eigenlijk)
De manege die ik bedoel is één van de grootste (of dacht zelfs dé grootste) van Vlaanderen. Ik zou dan verwachten dat er toch een bepaalde (bedrijfs)visie achter zit? Anders ga je toch ook niet investeren in een koelkamer en dergelijke? Of zijn wortelen misschien zoveel goedkoper dan krachtvoer en is dat de reden?

eddy DRUPPEL schreef op zondag 18 oktober 2009, 18:47:


Ik ben alleszins blij verrast dat we deze keer eens een echte uitleg krijgen. Dat disscusieert een stuk aangenamer.

je schrijft:

Eigenlijk viel ik niet eens zo over het feit hij op die foto weinig ruimte toont in de beweging. Ik heb al genoeg mensen gezien die vanuit hele kleine bewegingen enorm mooie dingen konden laten zien.
Maar wel het feit dat hij op die foto bij die beweging ook zonder rug loopt; spanning in de hals in combinatie met het hol trekken van zijn rug, kan ik niet correct vinden. En zelfs na het lezen van je zeer uitgebreide stuk hierboven, vind ik die foto niet correct.
Ik snap je trainings-idee om vanuit die kleine beweging de verzameling op te zoeken. Maar eerste vereiste lijkt mij dan wel dat hij over zijn rug blijft lopen? Hoe kan je anders van daaruit richting verzameling werken? Als dat niet het geval is en je vraagt het toch, lijkt het effect mij anders hetzelfde als die rollkür toestanden, die je net zo verafschuwt. Met dat verschil dan dat je niet aan de teugels hangt.
Nu kan het best zijn, dat je er normaal in slaagt om je paard in die beweging netjes ontspannen over z'n rug te houden. En dat je wat je hier theoretisch omschrijft ook kan uitvoeren. Maar dan nog kan ik de uitvoering op die foto dus nergens plaatsen in dat verhaal. En al helemaal niet in combinatie met de bijbehorende titel.

Wat ik op die foto zie is trouwens net hetgene wat mijn eigen lieve merrie zo graag doet, alleen dan in de barokke anda houding ipv de naar beneden gebouwde quarterhouding. Vederlicht aan de voorkant en supercomfortabel, maar niet bijster goed voor haar rug.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 18 oktober 2009, 20:36:


Jammer dan dat niemand mij dingen voorkauwt. Nochtans ben ik best wel op zoek. Als je iemand weet in mijn omgeving, houd ik mij aanbevolen.

Wat ik schrijf baseer ik alleen op wat ik zie en lees en wat volgens mijn logische redenering daar bij past.
Jij beschrijft 2 situaties:
1ste: De zogenaamde Illias shuffle waarvan je zegt dat het ontspannen en zeer rustig is.
2de: enkele tientallen meters verzameling.

Het 2de is het al zeker niet. Want verzameling impliceert dat rug omhoogkomt, dat schrijf je zelf. En dat gebeurt niet cf de aanwezigheid van de deuk thv de lenden.

Dus niet verzameld,
Maar het 1ste kan het ook niet zijn? Bij die omschrijving zou je verwachten dat het paard zijn hoofd niet zo hoog houdt, maar ontspannen de voorkant 'laat vallen' (Wat je wel terug ziet op sommige andere foto's)

Meer kan ik er echt niet van maken...

Herman schreef op maandag 19 oktober 2009, 1:04:


On-topic blijven is blijkbaar erg moeilijk. Zodra iemand een opmerking maakt (En ik had het nochtans erg beleefd gevraagd.) kronkelen jullie alle kanten op of volgt er één of andere dooddoener.
Maar een antwoord komt er niet meer.
Alleen wat vaag gebral over het terrein en over mijn paard.
Alsof die hier wat mee te maken heeft. Het is niet mijn paard waar die hoogdravende titel boven staat.

Desperate times call for desperate measures,
Dus bij deze ook hier:

Vanochtend heb ik maar weer eens een osteopaat bij mijn merrie gehad.
Maar het is dweilen met de kraan open. Blokkades achter haar oren, in haar schoftregio en haar lendenregio, maw haar hele bovenlijn zat (weeral) vast.
Terwijl ze pas enkele maanden geleden behandeld geweest is en in tussentijd hoop en al 10 keer een zadel op haar rug heeft gehad om een half uur blokje om te gaan stappen.
Geen normale situatie volgens de osteo.

Dit is ook al veel langer aan de gang. Ruim een jaar geleden is ze ziek geworden; een leverprobleem werd gezegd. In tussentijd is ze helemaal binnenste buiten gekeerd maar een oplossing is er niet. Mijn DA gaf al van begin af aan toe dat ze geen idee heeft en ook in de kliniek moesten ze bekennen dat ze niet verder kwamen dan symptoombehandeling. (Ze hielden het op 'vergiftigd door "iets". )
Haar bloedwaarden waren na ruim een half jaar dmv osteo-behandelingen en medicatie weer ongeveer normaal.
Maar het paard is nog steeds onbruikbaar. Haar klachten blijven dezelfde als meer dan een jaar geleden. = weinig energie/uithouding, rugklachten, stijf etc...

De osteopaat vond het een goed idee om opnieuw bloed te laten prikken. (Ivm vermoeden dat die blokkades wel weer levergerelateerd zijn. )
Maar wat brengt dat? DA's hebben immers nog altijd geen idee. En het enige wat symptoombehandeling brengt zijn blijkbaar wat lagere cijfertjes op de uitslag van het bloedonderzoek. En't probleem is weer 'opgelost'.
Dat het paard nog steeds geen kant uit kan en haar rug evengoed een drama is, is een detail.
Nee, daar heb ik geen zin meer in.

Binnen een dikke week zou paard weer 'aan het werk' mogen van de osteo. Misschien loopt ze dan inderdaad een 3 tal weken redelijk goed. Maar langer dan een maand duurt het meestal niet voor paardlief weer bijna opstijgt bij het zien van een zadel en rond galoppeert als een hertje met een hernia. En dan hoef ik er in tussentijd niet eens te hebben opgezeten.
Ik heb haar eigen zadels al een hele tijd geleden verkocht. (op advies van zadelpasser) En eigenlijk zou ik haar een nieuw zadel moeten kopen, maar wat als ze echt nooit meer te rijden is? De osteo vond die investering ook nogal een risico. Als zij er ook al niet meer in gelooft?

Wat moet je dan? Opgeven? Mij er bij neerleggen dat ik nu toch echt een erg duur weide-ornament heb en dat ze nooit meer beter wordt?
Ze is er al vaker aan ontsnapt maar hier komen we niet meer onderuit lijkt wel.
En ik wil gvd geen ander rijpaard. Ik wil haar en zou zonder twijfelen alle anderen inruilen als dat zou betekenen dat ik haar weer kan rijden en zij weer happy is.

Ach ja, als iemand hier het per ongeluk wel zou weten?

Gr
Ans

trea hoex schreef op donderdag 22 oktober 2009, 18:50:



Wat is laatst?
Want over dit paard ben ik al héél lang niet meer optimistisch geweest.
Mei 2008 liep ze nog super, en in juni was het uit met de pret. In december ben ik haar bijna kwijt geweest en sindsdien is ze niet echt ziek, maar ok zou ik haar ook ni durven noemen.

Cindy Helms schreef op donderdag 22 oktober 2009, 18:42:


Zou dat meer uithalen dan een osteo? (De osteo die ik er vandaag bij had, is trouwens ook opgeleid als fysio. Maar behandeling is wel altijd osteo. (omdat dat in de winter ook zo werd aangeraden vanuit de kliniek))
Trouwens Elke ziet er ook niks meer in, hoor. Het enige wat die nog over dit paard zegt is 'dat het een raar geval is' en dat het nu eenmaal 'een gevoelig beestje is'. Maar die vindt dus dat ik mij er maar bij moet neerleggen dat ik er niets meer mee kan. Verder kan zij ook alleen maar haar schouders ophalen.
Paard is trouwens amper 11 jaar.

Gea R schreef op donderdag 22 oktober 2009, 19:25:


Ellen is er vandaag opnieuw bij geweest. En je ziet dan wel verbetering, eventjes.
In eerste instantie kwam Stefan Alen erbij maar dat was op initiatief van de DA die haar in de kliniek onderzocht heeft. (Die was toen nog osteo-student (ik denk ondertussen afgstudeerd?) en die 2 maakten er een soort van leer-uitstap van.)

trea hoex schreef op donderdag 22 oktober 2009, 19:30:


Ow ja, dat bericht. Dat heb ik zo neutraal mogelijk gehouden. Jij had al genoeg op je bordje met dat hele gedoe met Pebbles, dan hoef ik niet te beginnen janken over mijn paard.
Ik wilde je daar alleen maar op de link rug-organen duiden. Want dat was ook niks wat ik zo direct had verwacht tot het bij mijn paard dus wel zo was.
Die bloedwaarden waren ook wel gedaald hoor. In maart zaten ze weer een beetje in de buurt van de normaalwaarden. (door die osteo-behandelingen dus.)
Ik heb geen idee hoe het daar nu mee zit.

Sandra van Bommel schreef op donderdag 22 oktober 2009, 19:24:


Nee daar is ze niet op getest.
Piroplasmose en lyme zijn trouwens ooit wel ter sprake gekomen maar er was een reden waarom dat niet zou kunnen. (Maar dat weet ik niet meer.)
Ze hebben overgings wel afgelopen winter een echo gemaakt van paard haar lever en een leverbiopsie gedaan. Maar daar kwam ook niet veel uit. T'was niet bacterieel, niet viraal, niet parasitair, geen JKK.
Daarom 'hoogstwaarschijnlijk vergiftigd', bij gebrek aan een beter idee.

Gea R schreef op donderdag 22 oktober 2009, 19:54:


Haha, die kwam daar ook wel voor uit hoor. Meer nog, die 2 hadden samen iets afgesproken en belden mij dan op met de mededeling dat ze mijn paard kwamen behandelen. Datum hadden ze ook al vastgelegd. Toeval dat ik mezelf die dag ook nog kon vrij maken.
Niet dat ik wil klagen over die kerel hoor. Ze hebben echt wel hun best gedaan. Ik had alleszins liever dat, dan dat ze er meteen cortico's hadden ingepropt. (Want dat was dus het plan voordat ze met dit idee kwamen.)