> Als je naar de bezoekers aantallen op de website van de Poedertoren kijkt,
> scoren ze nu heel hoog. Teken dat de uitzending goed bekeken en zeker ook
> goed ontvangen is bij een paardenminnend publiek.
> Ook jij zou blij moeten wezen met het initiatief om iets als de
> Poedertoren op te zetten, dit draagt bij tot een betere bekendheid met 'n
> veel paardviendelijker leven, en ook nog bit- en ijzerloos. Geen
> opsluiting in stallen, maar paarden houden in kuddeverband, zoals het
> hoort.
> Maar voor de rest van de PN-lezers... oordeel zelf.
> www.poedertoren.be

> Wij hebben (en vele met ons) de afgelopen tijd een "mok-plaag". Het
> betreft hier een milde vorm van mok, maar waar geen bestaand medicijn
> helpt. De da adviseerde om een leem-papje te maken en deze aan te brengen.
> De leem (toevallig bestaat al onze grond uit deze soort) moet zand-leem
> zijn met een hoog ijzergehalte. Als alternatief adviseerde hij om
> blauw-spray eerst te proberen, nadat je de benen goed hebt gewassen met
> normale huishoudzeep (natuurlijk), maar had daar toch bedenkingen bij.
> Heeft iemand ervaring met deze behandelingen?

> Coralie schreef op dinsdag 15 juni 2010, 23:11:
>> Ik heb het hier al eerder genoemd:
>> kreeg van iemand de tip om (goedkope) tandpasta op de mokplekken te smeren
>> (lekker dik smeren). Werkte perfect. Had al van allerlei middeltjes
>> tevergeefs geprobeerd, dus was wel blij dat ik er vanaf was.
>> Ik denk dat leem hetzelfde werkt als tandpasta: uitdrogen en van de lucht
>> afsluiten.
>
> Moet je bij jezelf ook eens proberen ... lekker dik tandpasta op wondjes
> smeren ... het is ongeveer hetzelfde huis-tuin-en-keukenmiddeltje als de
> niet uit te roeien tip "afgewerkte olie" ... knappen ze ook zo lekker
> van op! Niet doen!

> Als je de teek verwijderd, nooit van te voren een ontsmettingsmiddel
> gebruiken oid.
> Dan gooien ze de hele maaginhoud weer terug, waardoor de kans op besmeting
> nog meer toeneemt (los van allergische reacties) Zodra je na het
> verwijderen binnen een paar dagen een grote rode vlek of kring om de beet
> ziet, dan heb je pech en ben je zeker besmet. Dan moet je een
> antibioticakuur volgen van 3 weken (hier althans, in Nederland is het
> "maar" 2).
> Ik heb daarvoor doxycyclin-M gekregen, 1 pil per dag.. Jammy

> Vorige week vrijdag heb ik een fjordenpony bekapt van iemand anders. Ik
> heb al jaren ervaring met mijn eigen warmbloed paarden en ik was
> behoorlijk tevreden over het resultaat. Voorafgaand aan het bekappen liep
> deze pony al wat gevoelig maar naderhand werd het eigenlijk elke dag een
> beetje erger. Nu is het zo erg dat ze niet meer op het harde kan
> lopen(klein stukje naar de wei). In de bak en op het gras loopt ze prima.
> Ik ben bang dat het een combinatie is van te kort bekapt en hoef bevangen.

> Ja, maar dit kan gewoon niet. De shet is nog geen meter hoog, dat kan dat
> kleine lijfje nooit bolwerken. Heeft hier ooit een 'verhaal' van iemand
> gestaan (weet niet meer wie) die niet wist dat haar shet drachtig was van
> een groot paard, beiden moeder en kind hebben het niet gered.

> In vrijheid was het dier niet onderuit gegaan.

> Mijn zwarte paard heeft allemaal appeltjes op haar vacht. Nu is mij
> vroeger wijsgemaakt dat dit betekent dat het paard gezond is en lekker in
> zijn vel zit. Is dit een natte apen verhaal, of...

> Ook bij een Fries?

> In de zelfde blubberige wei? op de zelfde dag/week?
> Dan heb je een héél dom paard Zelfs een onstuimige 4 jarige, overkomt
> het slechts 1x.
> Die is dan niet meer onvoorzichtig en gaat zeker niet meer te snel door de
> bocht, hij weet precies hoe snel - veilig is.

> Voor het dragen van een ruitergewicht is die rug natuurlijk nooit
> ontworpen.
>
> En dat is waar deze discussie feitelijk over gaat: Heeft de rug van een
> nog niet volgroeid paard sterkte om hem te gebruiken voor een doel
> waarvoor die rug nooit ontworpen is geweest?
>
> Ik zeg nee: want de spieren kun je trainen voor die "overbelasting",
> maar voor de ruggegraat moet je gewoon geduld hebben tot deze genoeg is
> uitgehard om de belasting aan te kunnen.

> Sandra, je hebt hartstikke je best gedaan met zorgen voor hem, en nu een
> beslissing genomen die helemaal juist is.
>
> Achteraf is altijd anders praten, je weet dingen op voorhand niet...
>
> Onthoud de mooie dingen, het is een prachtverhaal over jullie band...
>
> Het maakt het niet minder verdrietig, maar het is ok zo.
>
> Sterkte nogmaals!