nicole schreef op dinsdag, 8 maart 2005, 10:17:

********************************

Dit vind ik eigenlijk echt iets waar je op de Parelli manier veel mee kan.
Op deze site staat dat trailer laden wel omschreven geloof ik, op die manier.

Cruciaal is, dat je op een punt begint waar je paard nog niet te veel angst heeft, b.v. 3 meter er vanaf of zo. Vraag vanuit dat punt van je paard om een stapje in de richting van de trailer te doen. Weigert ze, blijf dan wijzen in de richting van de trailer en voer dan stapsgewijs de druk iets op tot het moment dat ze een stapje doet. Op precies dat moment: alles laten vallen, je ogen van je paard weghalen (niet meer naar haar kijken dus!), stokje o.i.d. laten zakken. M.a.w. laat je paard dan met RUST RUST RUST. Geef haar b.v. als ze 1 stapje in de goede richting doet, een volle 5 minuten op die precieze plaats die ze bereikt had, rust. Daarna terug (!) naar de uitgangspositie, en opnieuw dat ene stapje. Na een paar keer, als je dat ene stapje in de goeie richting echt bevestigd hebt, vraag je iets meer, b.v. twee stappen.

Als je paard gevoelig is voor stembelonen, zou je dat kunnen combineren, dus op het moment dat ze een stapje goed doet, stembelonen en KNIKKEN (dat snappen paarden heel goed).
Als je paard gevoelig is voor voerbelonen, kan dat ook. Maar essentieel is het rust geven. Een voerbeloning laat voor een paard de balans niet zomaar uitslaan naar iets fijn vinden. Als mijn paard ergens angst voor heeft, kun je met een emmer brokken zwaaien, maar dat interesseert hem dan echt niet ! Dat wordt pas interessant als het object niet echt eng meer is. Eten geven in de trailer is leuk, maar ook dat kon mijn paard b.v. pas wat schelen toen hij er eenmaal weer in wou (was bij hem geen kwestie van echte angst trouwens). Eerst moet je m.i. toch de angst overwinnen. Daarna kun je ´t natuurlijk met eten best wat leuker maken.

Ga telkens 1 stapje over de grens die zij aangeeft, niet 3 stappen maar 1 klein stapje eroverheen, zo'n klein stapje dat je paard eigenlijk denkt, och nou ja, tis maar zo´n klein stukje, dat kan ik nog wel doen. Als dan een hele tijd rust volgt, gaat je paard nadenken, en komt uiteindelijk wel tot de conclusie dat bij (en uiteindelijk IN) de trailer de meeste rust te verwachten is. Vraag telkens om haar grens heel iets te verleggen. Verwacht dus niet dat ze meteen maar even de trailer in stapt. Ik denk wel dat dit tijd gaat kosten.

Als je timing goed is (van de druk weghalen en het belonen) en je meteen rust geeft na elke positieve stap, gaat het veeeel sneller.
Als je het niet kunt laten om je paard te blijven pressen als ze al een stapje heeft gezet, leert je paard niet dat het bij de trailer de beste plek is. En zal het waarschijnlijk moeilijk lukken.

Je geduld bewaren is in het begin lastig, ... tot je het resultaat ziet.

Misschien dat er een Parelli-er in de buurt zit, die het principe een keertje kan voordoen voor je?

Eveline schreef op donderdag, 10 maart 2005, 16:47:

*************

Hoi Eveline,

Ik moet eerlijk zeggen dat ik helemaal niet meer bezig ben met de levels. Wel gebruik ik nog steeds de algemene principes van Parelli (een aantal), die ik goed vind werken. Maar voor de rest doe´k het gewoon een beetje op gevoel verder, en borduur er zelf wat omheen. Ik volg dus niet meer het programma stap-voor-stap.

Voor de gein probeer ik nog weleens een oefeningetje hoor, uit het boekkie. Laatst b.v. eens geprobeerd of ik vanaf Torop's rug het hoofdstel af en weer aan kan doen. Dan merk ik wel dat we nog steeds samen verder komen, en dat het met onze communicatie wel snor zit, want zo´n oefeningetje lukt dan meestal wel meteen (maar mag nog wel wat geperfectioneerd worden hoor hahaha).

Eigenlijk heb ik m´n doel, wat ik feitelijk met Parelli WOU, dus al bereikt. En ben daar tevreden mee. Ik zocht naar een manier om beter met m´n paard te communiceren en hem meer vertrouwen te geven. Dat is gelukt, Torop en ik kunnen inmiddels "lezen en schrijven" samen, ik heb echt het gevoel dat we elkaar heel goed begrijpen, en dat is een onwijs goed gevoel. Het doen van die oefeningetjes valt dan een beetje weg, ik geniet van hoe het gaat en vind het niet meer zo belangrijk om het volgende level te halen of zo. Ik heb er ook geen zin in om naar level-dagen toe te gaan, ik ben liever thuis lekker met m´n paard(en) bezig. Ondanks dat ik nooit een boekje in m´n hand heb, doen we wel heel veel oefeningen. Inmiddels ook enthousiast begonnen met Neel, ons veulen. Ook dat doe ik een beetje op gevoel en maak daarbij gebruik van een aantal algemene principes die ik erg goed vind werken.

Kortom, ik ben erg tevreden over dat Parelli programma, maar volg het nu niet meer ... en dat terwijl ik level 2 en 3 in de kast heb liggen, .... nou ja, het bederft niet denk ik .

Tin Verstegen schreef op maandag, 14 maart 2005, 22:12:

*************
Als het je echt stoort, zou ik het paard gewoon niet kopen, want dan blijf je je eraan ergeren. Als´t echt je droompaard is, ... tsja .... dan zou ik het probleempje op de koop toenemen en dan maar wat minder punten accepteren met die wedstrijdjes.

Over dat weven zou ik me dus zeker WEL druk maken! Tenzij je zeker weet dat je hem een omgeving kunt bieden waarbij hij er geen last van heeft.

Fr

shetfan schreef op maandag, 14 maart 2005, 17:44:

************

Tsja, ik heb wel een aantal tips voor zoiets. Maar tis van een afstandje zo moeilijk te bekijken wat het probleem nou precies is. Het klinkt toch als een serieus arrogantieprobleem.

Ik kan me voorstellen dat het eng is als hij tegen de stick gaat inhangen en dan bokt. Best een gevaarlijke situatie. Eigenlijk zou ik dan liever even hulp vragen van iemand die er al langer mee bezig is, om je door deze situatie heen te helpen. Want, als hij in de gaten krijgt ,dat jij aftaait als hij aan ZIJN kant juist de druk opvoert, dan wint hij eigenlijk het spelletje. En zal het niet beter worden.

Je zou wel kunnen proberen om de catching game met hem te spelen. Maar ook dat kun je misschien beter eerst even samen doen met iemand die dat al eens een keer gedaan heeft, om te voorkomen dat je juist het tegenovergestelde bereikt.