Marianne schreef op donderdag, 17 maart 2005, 9:42:
> Ivanhoe/ Esther zit nu met de ellende, ze heeft hier om raad
> gevraagd en die gekregen. Ik kan me voorstellen dat ze boos en
> ongelukkig is, ook al moet ze dat ook op zichzelf zijn. Maar dat
> ene Petra het bestaat om in één keer het paard 'goed' op de
> hoeven te zetten.. dat is vragen om moeilijkheden.
> Geleidelijkheid is een betere weg.
De ene raadt inderdaad aan het probleem ineens aan te pakken, de andere bekapper doet het liever geleidelijk aan. Ik had ook iemand die het geleidelijk aan deed en bij mijn pony en bij mijzelf is dat goed bevallen, want de overgang heeft wel langer geduurd, maar is vrijwel pijnloos verlopen.
Doe je het liever niet geleidelijk en vinden er grote veranderen plaats, dan moeten pezen en het hele paard zich daaraan aanpassen. Dat is bij Ivanhoe gebeurd, zolen waren erg dun gemaakt kan ik me nog herinneren.
Deze keuze is gemaakt en je moet geen wonderen verwachten binnen deze korte tijd. Ik ben wel benieuwd wat Petra er zelf van zegt.
Ik had in de overgangsfase nauw contact met mijn bekapper, ook via mail en foto's. Hij/zij is toch degene die het paard en de leefomgeving gezien heeft en kan je meer advies/raad geven dan wij hier vanaf stand. Daarbij begreep ik dat Petra om de week terug moest komen. Is dat gebeurd?
Nog een opmerking over tijd voor aanpassing: de huifbedpony is dus van hoge hielen ineens naar lage hielen gezet. Ze mocht van Smit 14 dagen lang niet werken, wel stappen (eventueel wel onder het huifbed omdat ze dan toch maar alleen stapt), maar zeker niet bereden worden en zo. De pezen moeten zich weer aanpassen, het gevoel in de hoef moet terugkomen. Het gaat niet altijd zo snel als je graag zou willen, helaas.
Groeten
Ingrid
Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en houd ik de
hoeven zelf wekelijks bij