sue schreef op dinsdag, 12 juli 2005, 23:29:


Hmmm... Kán wel, maar het risco is dat ze dan niet bezig is met 'hals buigen' maar haar toet snel naar het snoepje rikt en weer terug. Het gaat om het ontspannen en dát mis je dan.

Wat een mogelijkheid is om je ene hand op de schoft te leggen en met de andere héél lichtjes de toet mee te helpen.
Een andere is de staart punt naar de ribben leggen en daaraan laten snuffen en dat uitbouwen naar zonder staart.
Een hulp kán zijn het paard met de flank naar het het te zetten zodat het daar niet heen draait, maar dat kan ook het effect hebben dat het paard zich wat opgesloten voelt en niet ontspant.

Tot slot een methode die met snoepje wel werkt en dat is mbv targetten en bridgen (ook wel 'klikkeren' genoemd maar kan ook met de stem). Dat bouw je dan uit met het snoepje pas geven na enige tijde de hals goed houden.
Ik geeft die als laatste omdat het veronderstelt dat je goed kan targetten.

Ilona Kooistra schreef op donderdag, 14 juli 2005, 9:07:


Ik heb twee jaar geleden van een leidtouw een bb geknoopt en ben ermee de polder ingedraafd, ook langs een trekker. Toen is bij Morrie ergens een spaarlampje gaan branden en is ze op een lange weg gegaan.
Moritz was toen nog een stuk jonger en in het geheel niet aan een 'zachte' benadering gewend en reageerde supersnel en relatief licht.
Wat mij betreft is Moritz gewoon een groot, héél sterk, listig slim en verder normaal paard.

Ik denk dat Morrie en haar paard op het moment geen gelukkige combinatie zijn en Morrie inderdaad zélf een paar knoppen om moet zetten. Moritz wordt door haar onbewust beloond in zijn gedrag. Die knoppen moeten echter wel binnen het bereik van je persoonlijke opbouw liggen en dat kan ik niet beoordelen.

Morrie heeft eerder aangegeven dat vrijheidsdressuur ge-wél-dig gaat met Moritz. Wellicht is dat een weg om met hem verder te gaan.
Parallel misschien werken aan een andere manier van rijden op een ander paard, maar ik denk dat dit niet zo zinvol is omdat het uiteindelijk om het vertrouwen in haarzelf in combinatie met haar tankie gaat.

Isabel van der Made schreef op dinsdag, 12 juli 2005, 23:05:


Goede ontwikkeling! én een goede ervaring mbt blootsvoets en werstrijdsport!!
Bedankt voor de link.

.. door tegen beter weten in te reageren:

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?sid=&f=51&t=438692&start=0&st=0&sk=t&sd=a

klaas.feuth schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 15:33:

.

Buenas Klaas. Ik ben geïnteresseerd in de bron hiervan. Als dit bijvoorbeeld na een gewenningsperiode in draf is, is het fórs en belangwekkend.
Is het tijdens de gewenperiode, dan hoéft het geen serieus punt te zijn, maar dan moet er een 'leercurve' in de hartslag zitten over een paar dagen tot weken.
Na elke gebruikspauze zou de leerkurve steeds korter moeten worden.
Ben benieuwd.

Malenka schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 23:59:


Gooi het zelf in de groep Ik vind dat ik mijn 'goed daad' wel weer gedaan heb daar

Frans Veldman schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 22:43:

Nee Frans: tis een kwestie van het meest effectieve compromis. Een kat met een groter blikveld zou die muis eerder zien....
Het hele evolutieproces is een 'spel' van specialisatie en generalisatie in een continue veranderende wereld.
Genetische variatie is daarbij het toverwoord. De variatie zorgt voor 'afwijkingen' en de omstandigheden 'selecteren' de dieren met het grootste voortplantingssucces.
Zo hebben haaien; de met afstand meest succesvolle 'roofdier'groep de ogen volledig aan de zijkant. Het topmodel, de Mako, is in alle opzichten een superhaai. Zelfs met leervermogen en een warmbloedig systeem. Toch is het als specialist een veel kwestbaarder dier als zijn primitievere neven.
Terug naar paarden: het evolutionaire traject van de paardachtigen is ook verreweg een echte lijn geweest en de huidige soorten zijn relatief kwestbare specialisten.

Wat betreft die intelligentie: sluit me helemaal aan bij Egon.
Selektie door de mens zal niet de slimste=lastigste naar boven hebben doen drijven maar dat geldt ook voor het natuurlijke selectieproces waar curiosity de kat kills.
Gewoonte = veilig. Dat een bepaalde merrie zich voortplant 'bewijst' haar 'wijsheid' en in haar keuzes volharden geen experiment. Het'natte-apen-verhaal is een succesvolle overlevingsstrategie. De genetische variatie zorgt ervoor dat er vroeg of laat een vragensteller komt en het antwoord is vaak eenvoudig: die wordt wel/niet opgegeten

Of een individueel paard 'intelligent' is, is voor ons nauwelijks de definieëren, laat staan bepalen. De omgeving is daarbij sleutel en ook of het dier voor páárdenbelangen slim is. Het probleemoplossend vermogen in een mensenwereld is alleen in een mensenwereld van belang en daar is een paard niet in geëvolueerd. Het domesticatie-proces is maar een dun proces. Zeker bij paarden die relatief recent door de mens ingelijfd zijn.

klaas.feuth schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 17:27:


Hmm.... dus: ná een gewenningsperiode gemiddeld 10 bpm hoger bij gemiddelde belasting?
Dat zou ik als een serieus probleem opvatten Klaas. Helemáál omdat de voetzolen beschermd worden en daardoor een geringen dáling in hartslag effectueren.

Ik werk zoals je weet met een HSM met geheugen en voor ons is de leercurve sleutel bij álles.
De bpm is een directe indicatie van het stressniveau met 'stress' in de breedste zin.
Zelfs van niet- naar wel onder het zadel geeft bij onze paarden na de gewenning geen gemiddelde verhoging van 10 bpm.
10 bpm ervaren wij als érg veel. Bij een hoog draftempo bij 35 graden zitten onze best getrainde paarden op 85 - 95 en 10 bpm meer komt neer op een extra belasting van 11-13% = het equivalent van continue een maximale snelweghelling oplopen.
Over een pittige bergrit van een uur of 3 scoren bovengenoemde paarden ook onder de 100 gemiddeld (ex pauzes!) dus die 10 bpm zou ik echt zorgwekkend vinden.

Ik weet, zoals ik hier al eerder heb aangeven, hoe belangrijk het gewicht aan de voeten is, maar.....
Hoe zwaar zijn die hoefschoenen en bij welke snelheid meet je die 10 bpm? Heb ook de pasfrequentie of -lengte nodig, dan kan ik de extra arbeid globaal uitrekenen. Het lijkt me zo véél.