Marina schreef op woensdag, 13 juli 2005, 10:19:


Absoluut!!! is natuurlijk bekappen de manier om dat paard te redden, plus waarschijnlijk andere voeding en veel meer beweging (dat raad ik maar want daar schrijf je niks over) zodat de aanleiding weggenomen wordt. Het is altijd mogelijk de stand weer in orde te krijgen, maar er gaan maanden overheen, voordat de zieke witte lijn zover is uitgegroeid dat dat het hoefbeen weer normaal kan dragen.
Kijk eens naar bericht 2772. Daar staat iets over mijn paard Don, die ook fase 3 had.
Hij is in leven gehouden met de speciaal samengestelde glucosamine van www.natumed.nl , sinds de ijzers onder zijn voeten vandaan zijn en natuurlijk bekapt wordt mankeert hij zichtbaar niks meer en krijgt ook dat middel niet meer.

Maar het is een lange weg. Ik zou wel onmiddellijk een natuurlijk bekapper zoeken die het paard door goed te bekappen verlichting kan geven en de levensomstandigheden veranderen en dan zal blijken dat het paard niet naar de slacht hoeft, maar net als van een andere ziekte gewoon beter wordt.
Laat je nog wat horen?
Piet

Marina schreef op woensdag, 13 juli 2005, 12:28:


Nou dan zijn er belangrijke dingen besloten :)
Natuurlijk is bevangenheid iets heel anders dan hko.htm">hoefkatrolontsteking.
Maar genezing is op dezelfde manier mogelijk. Alles draait om een optimale doorbloeding door de werking van het hoefmechanisme van de hoef, zodat het opruimen van gifstoffen en de aanvoer van gezond zuurstofrijk bloed mogelijk wordt en het zelfgenezend vermogen van het paard ruimbaan krijgt.
Hoe lang het ook is geleden dat het paard bevangen is geraakt doet niet zoveel terzake.
Door een goede bekapping zal de hiel lager komen en de toon korter worden, zodat bij de afwikkeling van de voet het dier minder last heeft en er minder druk op de toon komt.
Vanuit de kroonrand zal nieuw hoorn groeien wat via de witte lijn vast gehecht zit aan het hoefbeen en naar beneden groeit.
De hoefwand die niet meer vastzit aan het hoefbeen, wat te zien is aan de verbrede witte lijn, heeft geen nut meer. Beschouw het maar als een losse nagel bij een mens, die groeit er ook af. Daarom kan de hoefwand daar kort. Meestal zit er een knik in de hoefrand , als je van opzij kijkt. Vanaf daar zit de hoefwand los.
Wanneer de hoefwand vanaf die knik de grond heeft bereikt en de voorkant van de hoef loopt gelijk aan het hoefbeen, dus met een mooie smalle witte lijn is de bevangenheid voorbij.
Gezien het hoorn van de hoefwand ongeveer 1 cm per maand groeit, kun je zelf uitrekenen hoe lang herstel kan duren.
Arm beessie, maar ik heb er alle vertrouwen in dat het onnodig zal blijken te zijn, het beest te laten slachten.
Ik meen dat 70 procent van alle paarden zo aan zijn eind komt.

Piet

Wil schreef op woensdag, 13 juli 2005, 14:42:


Hoi Hogan, goed verhaal van Wil.
Een grasleverancier kan je zo vertellen hoeveel en welk gras je nodig hebt.
Als je het land laat ploegen kun je de oude mest die je hebt eerst verdelen over het land en dan onderploegen.
Het slimste is om een bodemmonster te laten nemen,bv Wageningen) of ergens in Frankrijk :) zodat je precies weet hoe de bemestingstoestand is van je grond.
Als je daarbij vermeldt hoeveel kubieke meter oude mest je erdoor gaat verwerken houden ze daar rekening mee en geven je een meerjarig bemestingsadvies. Je gaat dan gericht te werk voor een goede groei. Meestal gooien mensen er veel meer op dan nodig is of het verkeerde.
PIet

Morrie schreef op woensdag, 13 juli 2005, 19:09:


Het principe is simpel zou je zeggen.
Doet je paard dat met een ander op de rug ook?
Nee?
Dan is het gemakkelijk en hoef je alleen maar aan jezelf te werken
Ja?
Dan is het ook gemakkelijk, dan ligt het niet aan jou en dan hoeft er alleen maar aan je paard gewerkt te worden.
Klinkt misschien lullig maar zo is het wel voor het grootste deel.
Dus voordat je helemaal aan jezelf gaat twijfelen:
Is het plaatselijke lesgeefmeisje wel goed genoeg?
Misschien kun je iemand vinden die echt goed met jullie allebei werkt, want zo zwart wit als hierboven zal het wel niet helemaal zijn.
Piet

Spirit schreef op donderdag, 14 juli 2005, 1:28:


Misschien wat onduidelijk geschreven van mij als het zo overkomt.
Wat ik bedoelde te zeggen is dat een paard hier van kan genezen, hoelang het ook bevangen is geweest. Dus dat het voor het genezingsproces niet echt ter zake doet.
Natuurlijk ben ik met je eens dat hoe langer de zieke toestand voortduurde hoe meer tijd het kost voordat het paard genezen is.


Mooi :)

Piet

Wil schreef op donderdag, 14 juli 2005, 12:28:


.
Hoe holler de zool hoe hoger het hoefbeen in de hoef zit
Een bolle zool is een teken dat het hoefbeen heel laag zit en rust op de zool. Dit zorgt voor het afknellen van het weefsel tussen de zool en het been en dus voor een slechte doorbloeding.
Je begrijpt dat een zool hol snijden en er een ijzer onder timmeren geen nut heeft. Het is het hoefbeen wat weer vast moet komen te zitten aan de hoefwand en zo gedragen wordt.
De zool draagt dus het hoefbeen niet!
Het is duidelijk dat een hoef met zo'n bolle zool nooit een goede witte lijn( verbinding tussen hoefbeen en hoefwand) zal hebben, vaak toont zich dit al aan de buitenkant door een "eendensnavelhoef" en flares

De wand wordt steeds dunner omdat er door het ijzer geen slijtage is en omdat er dus geen groei gevraagd wordt, wil de hoef afremmen in groei en naar een natuurlijke lengte terugkeren, (vandaar brokkelhoeven ed.)
In de natuur is stilstand achteruitgang. Ook een hoef moet groeien, door "werken" hard en sterk worden, niet week en dun, door niet gebruikt te worden.

Nu weet ik niet wat je je paard voert en als hij op stal gaat wanneer dat is? Blijft hij s'winters buiten?
Het bevangen raken kan veel oorzaken hebben, de overgang van gras naar brokken bv samen met nog minder beweging.
Gevoeligheid voor fructaan wat ontstaat door gestrest gras.
Geen herstel van de witte lijn tussen september en maart, door het onderzetten van ijzers en niet goed bekappen en zo is de cirkel rond. Ook all omdat een paard met een slecht geplaatst hoefbeen veel sneller bevangen is dan een paard met een goede hoef.
Gelukkig is er geen sprake van pech, want dat zou betekenen dat er toeval in het spel is.Er is een oorzaak dat hij bevangen raakt!
Als hij nu perfect bekapt wordt dan geneest de hoef. Als je dan gelijk zorgt voor voldoende beweging, natuurlijk voer en nog zo een paar klijne dingetjes :) Zoals geen stress gras eten ,wordt hij niet meer bevangen.


Ja ik denk dat zeker, bedenk maar dat wanneer een zool niet hol is, (de een is wat holler dan de ander, maar zeker niet bol) De voet niet gezond is, ik hoop hierboven uitgelegd te hebben dat er dan van alles in de knel komt , waardoor je paard gevoelig gaat lopen. En je hoefsmid het maar niet begrijpen he?

Piet