Morrie schreef op woensdag, 13 juli 2005, 20:02:

Wat je hier allemaal schrijft herken ik zo enorm goed!
Precies wat ik met mijn haflinger ook heb (komt het doordat het Oostenrijkers zijn ofzo?)
Ik kan alleen wel wandelen met mijn paardje. De problemen beginnen bij ons meestal pas als ik er op zit en er is niemand op de grond om achter te schuilen. Maar ook de grondproblemen hebben wij gehad. Die zijn langzaam aan weg gesleten.

Ik heb Milka al 7 jaar en we hebben het nog niet helemaal voor elkaar. Maar langzaam aan win ik elke keer een klein stapje.
Misschien een tip:
Kijk naar elke kleine verbetering die er de afgelopen 3 jaar is geweest. Wees daar blij mee. Hoe klein de verbetering ook is (en ik weet zeker dat die er ergens wel is), het is wel gebeurd.

Ook mij is verteld die rotbok (of welke benaming dan ook) weg te doen / weg te brengen. Maar zoals ik zij we gaan steeds een heel klein stapje voor uit. Af en toe misschien een stapje terug. Maar daarna steeds makkelijke een (draf) pas vooruit. We komen er wel. Waarom jij niet?

Wat zijn mensen voor verschrikkelijke wezens?

http://80.238.192.2/odermatt/duelmen_wildpferd2005/wildpferdefang/index.htm

Ilona Kooistra schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 0:45:


Dan eigenlijk weer een nieuwe vraag:

Zijn er mensen die ervaring hebben met lange ritten maken met een boomlooszadel? En bepakking mee?

Huertecilla schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 15:21:


Arm, arm veulen!
Ik heb hier zelf 2 2-jarige paardjes lopen.

De eerste was al weg bij zijn moeder met een maand of 3.
Hij was niet aan te raken, snapte maar weinig van andere paarden en was behoorlijk zwak.
Hij heeft zelfs aan de antibiotica gezeten omdat zijn vekoudheid niet over ging (heeft bijna een half jaar geduurd). Bovendien heeft hij voordat hij bij mij kwam ook al droes gehad (hij was 4 maanden toen ik hem kocht).
Toch een tekort aan melk in dit geval?

De tweede werd door omstandigheden met 4 maanden afgespeend. Hij heeft toen een behoorlijke terugval gehad en raakte veel bespierng kwijt. het heeft een hele tijd geduurd tot hij weer bij kwam.

Beide paardjes waren overigens hengst. Mensen schijnen te denken dat je die standaard al vroeg van de moeder af moet halen.

Ik heb geen idee of je ook maar iets hebt aan mijn verhaal. Maar misschien is het te gebruiken als voorbeeld?

Huertecilla schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 9:31:


Daar heb ik nou totaal geen zin in. Het enige dat me tegen houd als ik dit soort dingen lees is dat ik dan eerst aan moet melden. Dus dat hou ik maar op die manier.
Hoe zou dat nou toch komen?

Piet schreef op maandag, 18 juli 2005, 15:41:

En het vreemde is dat je dus moet zorgen dat het niet regend als je gras op het land ligt (van maaien tot inpakken moet het droog zijn volgens eigenlijk iedereen). De voeding loopt er dan namelijk uit en het is dus eigenlijk afval volgens de meeste mensen... Misschien dus juist goed voor paarden die gevoelig zijn voor hoefbevangenheid?
Vandaar dat er heel veel kuilgras gemaakt wordt (slechts 1 of 2 dagen drogen en dan het plastic in).
Maar het is ook afhankelijk van de manier van maaien... Je kunt gras namelijk kleuzen of gewoon afmaaien. Het woord zegt het al:
Bij kneuzen maak je de celwand van het gras kapot. Hierdoor droogt het sneller (wordt dus meestal ook gedaan), maar als het gaat regenen ben je dus je "voeding" ook sneller kwijt.
Als je het echter alleen maar afmaaid raak je veel minder "voeding" kwijt bij een regenbuitje. Dit houd in dat je het langer kunt laten drogen (een buitje maakt immers niet veel uit)en er dus best hooi van kunt maken.
tja, het is maar net wat je wilt hebben he?

Piet schreef op maandag, 18 juli 2005, 15:41:


Ben ik nog vergetne hier op te reageren...
Ik vind dit heel lastig. Zie mijn vorige uitleg.

Het is dus al erg afhankelijk van hoe er gemaaid wordt.
Als het gekneust is kan ik me voorstellen dat dit werkt, maar als het gewoon gemaaid is kan ik het me maar slecht voor stellen.

Frans Veldman schreef op dinsdag, 19 juli 2005, 14:39:


En dat is dus lastig. Mijn (11 jarige)haflinger staat 24 uur per dag buiten op het land. Om de dag op een bijna kaal stuk land en op land met al bloeiend gras. Hij krijgt bijna dagelijks beweging van mij en speelt dagelijks met "de jonkies"(2 2-jarige paarden en een 3 jarige).
Toen wij hem 7 jaar terug kochten was hij al te dik en we hebben het er nooit goed af gekregen.
Hij kan ook niet op alleen maar kort gras of op beton met een beetje hooi. Hij kan namelijk niet alleen staan en is niet te houden als hij echt honger krijgt (s'winters minder dan 3 plakken hooi is om problemen vragen, 3 is precies genoeg net als voor de andere paarden overigens).

Hoe moet ik dan ooit zorgen dat hij af valt?
Ik zou het wel graag willen, want hij is ongeveer 2 maanden terug wel wat stijf en gevoelig gaan lopen. Daarbij is ook de witte lijn iets uit gaan rekken. Gelukkig zijn we hier al weer van af, maar ik wil natuurlijk geen hoefbevangen paard krijgen!

Wendy-hb schreef op dinsdag, 19 juli 2005, 16:48:


Zeker om iets in werking te stellen in het lichaam!
Mijn 2 jarige begon bijvoorbeeld op eens heel erg veel kamille te eten op het pad naar de weide toe. Een paar dagen terug is hij er ook weer ineens mee gestopt.

HannahFroukje schreef op dinsdag, 19 juli 2005, 17:23:


Eigenlijk zouden we dus een aparte weide moeten maken waar slechts kruiden op gekweekt worden? En de paarden daar dagelijks een uurtje op laten?