HannahFroukje schreef op dinsdag, 19 juli 2005, 17:23:


Eigenlijk zouden we dus een aparte weide moeten maken waar slechts kruiden op gekweekt worden? En de paarden daar dagelijks een uurtje op laten?

Frans Veldman schreef op dinsdag, 19 juli 2005, 16:26:


Gedeeltelijk ben ik het over de toevoegingen met je eens Frans....op een kleinigheidje na.
Zou het paard de keuze hebben (zoals in het wild) dan zou het zelf op zoek gaan naar de tekorten en zo aanvullen?
Dus is dat dan onnatuurlijk?
Ik zie het in de natuur als continu op zoek naar toevoegingen van dat wat je te kort komt...waarom anders de wisselende voedsel keus?
Komt dat dan niet neer op toevoegingen?
Waarom heeft een paard bijvoorbeeld soms ineens belangstelling voor ....de brandnetel? of een ander plantje?

Met geweld kan je een hoop
bereiken,
met geduld, vertrouwen en
liefde meer !
Gr. Nick

Frans Veldman schreef op dinsdag, 19 juli 2005, 22:38:


Ja maar dat is dus met alles het probleem ... wij voeren het paard. Het paard heeft zelf weinig keus. Wij steken er hooi in waarvan wij denken dat het goed gewonnen is en het paard het wel lekker vind, wij zaaien een grasmengsel in waarvan we vinden dat het paard het er maar mee moet doen. Enz.

Een paard in de vrije natuurlijk eet misschien wel hele andere grassoorten dan in "onze" weilanden staan. Misschien weet een paard zelfs als hij de keus heeft hoe hij kan voorkomen dat hij zich bevangen eet, of weet hij welk kruidje hij moet eten om het teveel aan fructaan te lozen ... enz.

Dus zolang wij het paard "voeren" kun je een tekort of een teveel krijgen.

Wendy-hb schreef

Hoi Ingrid, denk je dat die info nog te achterhalen is?
Interesseert me wel namelijk....
Groetjes, Pien
www.spirithorses.be

Patchouli schreef :

Ik geef mijn paarden daarvoor probiotica in poedervorm.
Te verkrijgen via onze Holistische DA.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Frans Veldman schreef op dinsdag, 19 juli 2005, 22:33:


Eigenlijk wel grappig dat je een voorstander bent van een complete natuurlijke leefomgeving met diverse bodems en waterpartijen, goed voor de hoefjes, maar dat je qua eten kennelijk geen "natuurlijke" leefomgeving nastreeft ...

Het kan ook best zijn dat jullie paarden het prima doen op jullie gras. Weet niet wat jullie voor grasmengsel hebben ook, maar in de meeste gevallen is het gras gewoon niet toereikend.

En dan moet je ook nog eens per paardensoort rekening houden (volgens mij dan he ) wat ze aten in het oorspronkelijke leefgebied.
Een arabier zal wat anders eten dat (van oorsprong) dan een shetlander. Nu laten wij ze allemaal hetzelfde eten. Gevolg ... in ieder geval te dikke shetlanders en vaak bevangen. En tja .. raar eigenlijk enkel en alleen de temperaturen in je hoofd van het fructaanverhaal, want op die shetlandeilanden (maar ook ijsland, noorwegen, enz.) zijn de weersomstandigheden dermate dat ons gras er nauwelijks zou groeien. Dus inderdaad ... er moet wel ander gras of sowieso wat anders groeien.
Een shetlander voedt zich vnl. met wat taai gras, heide, mos, algen, zeewier en af en toe een vis of dode meeuw.

Ik laat haar wel eens kiezen wat ze lekker vind en ze verbaasd me heel erg vaak. In het bos gaat ze niet het malse gras eten als ze kan, maar wat taaier, soms zelfs liever dor gras ... ze neemt eens een hap van een boom of bramenstruik (liefst de bramen zelf) ... heel gevarieerd eigenlijk en ze briest er lustig op los als we zo'n eetwandeling gaan doen

Maar goed, shetlanders eten alles, dus nu even wat ik nog het frappants vond van alles ... het hooi. Ik had prima eerste kwaliteits hooi. Mooi van kleur, wat hardere spriet erbij, wat blad erin, en rook heerlijk en niet stoffig. Mijn voorkeurshooi dus. Ik had ook nog een pak bladrijke slappe koeienhooi en een pak heel hard, stoffig, totaal verkleurd doordat het te lang op het land had gestaan al en ook nog eens na het maaien regen had gehad, ander pak hooi.
Ze pakt dus het laatste. Duidelijke keus van haar. Ik heb die hele voorraad gekocht, die boer verklaarde me voor gek ... zijn slechtste hooi wilde ik hebben.

Ik zou het zelf ook niet gekocht hebben als Isabella het niet had uitgekozen. Maar eh, het is dit jaar de eerste winter geweest dat ze eens niet aan de diarree is geweest. Kennelijk had ze dus dit harde hooi nodig voor een goede spijsvertering en niet het goede hooi wat en "groot paard" graag eet.

Ik bedoel dus maar .... hou met je voedingskeuze rekening met de natuurlijke of beter oorspronkelijke leefomstandigheden van je paard en stem daar zo veel mogelijk zijn maaltijd hier op af. Dan krijg je geen teveel en geen tekort (tenzij ze ziek worden uiteraard ... ook dan geef ik de voorkeur van even "oppeppen" en niet maanden lang een suf paard hebben omdat "de natuur haar werk moet doen" (voorbeeld Eshter met haar "oude paardje" wat een mooi voorbeeld is hiervan)

Pfff lang verhaal ... O ja Pien, ik heb het boekje inmiddels gevonden. 50% van de weide van vroeger bestond uit kruiden. Ik heb er zelfs een deel van instaan. De paarden konden hier prima op leven en hoefden (rond 1900 is dit) geen krachtvoer. Hooguit voor de werkpaarden een hand haver voor de energie.
Dus die mening had met toen al dat een paard alleen op "gras en kruiden" kon leven

Frans Veldman schreef op dinsdag, 19 juli 2005, 22:38:


Even voor de duidelijkheid he, ik heb dat paard zelf nooit knoflook gegeven, ze was al ziek toen ze hier kwam. Ik weet niet Frans of we genoeg tijd voor haar hadden als er niet snel was ingegrepen, ze viel letterlijk om. Ik denk dat de oplossing van de natuur misschien wel een hele andere was geweest, namelijk dat ze het op had gegeven, ze was er echt slecht aan toe. In het voorjaar zag de dierenarts haar en was verbaasd dat ze er nog was, en hoe enorm ze is opgeknapt. En wat ik dus bizar vond was dat er binnen een paar uur na die injectie verbetering was, bij koeien heb je ook zoiets, ik meen ook een tekort en ze kunnen dan niet meer staan, als het dan weer wordt toegevoegd staan ze ook heel snel weer, is natuurlijk niet te vergelijken met een paard, maar ik denk dat het in dit geval toch ook ziets is geweest. Wil hiermee heus geen pleidooi houden voor allerlei injecties, maar als een paard al ver heen is, dan heb je niet altijd een keuze, ik durfde in ieder geval niet het risico te lopen om maar af te wachten. En ik kan zelf ook geen bloed afnemen, want daar had ik wel specifiek om gevraagd, specifiek ook naar bloedarmoede. En die was dus behoorlijk.

groeten Esther

Frans, je vraagt mij of er onderzoeken zijn over wat ik zeg. Blijkbaar vind je dat altijd erg belangrijk dat wetenschappelijk bewezen kan worden of iets al of niet zo is.

Laat ik dat eens omdraaien en vragen of er onderzoeken zijn over wat JIJ zegt. En dan bedoel ik specifiek onderzoeken dat er geen tekorten ontstaan bij paarden op een dieet van alleen gras en hooi voert. Haaranalyses, bloedanalyses en weefselanalyses aan vitamines, mineralen en dergelijke. De periode? Dan praat je al snel over een jaar of 5 a 10 voor een kerngezond paard. Voor niet zo kerngezonde paarden korter. Zijn die er?

Laten we over 1 ding geen misverstand laten bestaan. Ik ben het helemaal 100% met je eens dat een paard meer risico loopt om dood te gaan aan een welvaartsziekte dan aan een gebrek aan een of andere vitamine. Ik ben het bovendien met je eens dat een paard zonder problemen op gras en hooi kan leven. We zijn het alleen niet eens over de termijn en de omstandigheden. Op de korte termijn zie ik voor een gezond (!) paard geen problemen. Op de langere termijn wel. Ik denk dat er dan tekorten insluipen. Het bevreemdt me bovendien dat je zo krampachtig gaat redeneren als het over iets anders dan gras gaat. Gras en hooi is natuurlijk, maar eh ... kruiden dat valt dan opeens in een andere categorie? Ik vind dat echt niet geloofwaardig meer. En vind dat ook niet logisch meer. Om van `natuurlijk´ al helemaal niet te spreken.

Je gaat dan bovendien de boel dan een beetje in het belachelijke trekken (voorbeeld van "katten eten" en zo) ... waarom doe je dat eigenlijk?

Ik begrijp trouwens heel goed dat jouw aandacht zich juist richt op de problematiek van teveel. Want, jij hebt paarden die het - althans voorlopig - uitstekend op een karig dieet doen, en bovendien kom jij in de praktijk vooral de voorbeelden tegen van welvaartsproblemen bij paarden (teveel bix, dekens op etcetera). Heel begrijpelijk, wil ik ook niets aan afdoen.

Maar laten we wel wezen: teveel is niet goed. Te weinig is niet goed. De vraag is meer: wat is het OPTIMUM? En waar ben jij naar op zoek? Naar het karigst haalbare? Of naar het optimum? Het lijkt alsof jij vooral naar het eerste zoekt, en ik naar het tweede.

Dan kan´k het toch niet laten en moet ik even ingaan op je laatste zin

********************
Ik zeg dan: wat dacht je van jicht na een overvloedig kerstmaal? Ik wel .... .
Komt qua idee aardig in de buurt of niet ....

Wendy-hb schreef op dinsdag, 19 juli 2005, 11:44:


ik heb ook een ex-hoefbevangen shet, jaren geleden kreeg hij ook zo'n injectie tegen manenjeuk, direct hoefbevangen. vorig jaar kreeg hij prednison tegen benauwdheid, na een dag of 5 hoefbevangen. dit jaar is hij ook al een paar keer bevangen geweest, ondanks het feit dat ik 'm zeer beperkt in het gras zet. oorzaak?? heb dit jaar voor het eerst weer kunstmest gestrooid in het voorjaar. ik denk dat je dat beter wat later kunt doen. in de winter wordt het ook al gegierd, dat lijkt mij minder erg dan kunstmest. dat is maar een gevoel hoor. gieren en nog kunstmest daarna is dus te veel van het goede blijkbaar. volgend jaar maar weer anders doen.

ingrid van der post schreef op woensdag, 20 juli 2005, 11:10:


Er is maar 1 manier om zeker te weten of je bemesting in orde is en dat is door grondmonsters te laten nemen. Gieren brengt veel stikstof in de grond, het duurt wat langer voor het vrijkomt maar er zit een massa in. Dan nog eens een chemische storm over de weide heen in de vorm van kunstmest. Allemaal veel te veel van het goede, vooral voor een sober ras als een shetlander, want zo'n bemesting zorgt voor een enorm groeiende koeienwei. Ik zou beginnen met volgend jaar maar eens niks op de wei te gooien en in het voorjaar dan een goede grondbemonstering uit laten voeren, (Wageningen) met de opmerking erbij dat het voor een paardenweide is.
Je zult zien hoe weinig aanvullends je dan hoeft te strooien, hoeveel geld je dat scheelt, hoeveel beter het is voor het bodemleven en voor de gezondheid van je paardje.
Als het goed is krijg je dan een meerjaren advies om de weide naar een geschikt bemestingsniveau terug te brengen.
Piet

Malenka schreef op dinsdag, 19 juli 2005, 22:46:


*********************
Uhh, nou ik heb het niet over "moeten" hoor. Het zou mij persoonlijk wel heel leuk (en natuurlijk) lijken om je paarden zelf die dingen bij elkaar te laten sprokkelen die ze kunnen gebruiken. Maar dan heb je m.i. al snel een behoorlijk gebied nodig, met bomen (schors), distels, kruiden etc. Dat zal niet voor velen zijn weggelegd.Voor mij in elk geval (nog?) niet.

Als er bij mijn paarden problemen zijn probeer ik weleens een kruidentinctuur, pluk ik weleens wat kruiden (brandnetels, kamille, fluitekruid, etc) of voeg ik wat andere dingetjes toe (vitamines, mineralen) als me dat nodig lijkt. Het valt mij zelf trouwens ook op, dat hij periodes heeft dat hij dingen heel graag wil hebben, en dan opeens weer helemaal niet. Heb dat b.v. gezien bij fluitekruid en brandnetel, en bij eikebladeren.

Ik probeer m´n ogen gewoon goed open te houden. Als mijn paard (is inmiddels ook al wat ouder) eens wat tranende ogen heeft of eens een snotneussie probeer ik gewoon goed na te denken wat mogelijk de oorzaak is, en of je er op zo natuurlijk mogelijke manier iets aan zou kunnen doen. Er vanuit gaande dat hij dat in een wei nu eenmaal zelf niet KAN oplossen omdat hij daar alleen de beschikking heeft over gras.

Piet schreef op woensdag, 20 juli 2005, 11:37:


Ik heb dit jaar ook m'n weide niet bemest, omdat ik het anders wil gaan doen en vreemd genoeg groeit het gras nu harder! Als je uitgebalanceerd bemest schijnen de meeste kruiden trouwens vanzelf weer terug te komen.

Volgend voorjaar laat ik een grondtest doen en bestel dan mijn meststoffen bij Het Boerengoed. Zij leveren biologische meststoffen.

Groetjes Collane

HannahFroukje schreef op woensdag, 20 juli 2005, 11:54:


Zo doe ik dat ook. De aandacht van Bohnny en Djahleena ging de afgelopen tijd uit naar kleefkruid en dat heb ik een aantal dagen af en toe voor ze geplukt zolang ze aan bleven geven dat ze nog wilden. D'r staat genoeg hier

Kleefkruid is voor een goede bloedzuivering en voor de afvoer van afvalstoffen en vocht. Het werk ter ondersteuning van het lymfestelsel. Het wordt gebruikt bij gallen, stalbenen en stramme gewrichten.

Het is de kunst om je paard dat aan te bieden wat ie nodig heeft en niet in een kruidenmix. Het is nu ook zo'n hype dat er allerlei kruiden aan voer toegevoegd worden. Individueel aanbieden is veel beter. Wat moet een paard met tijm als z'n luchtwegen gezond zijn? Je kan ook teveel preventief bezig zijn.

Groetjes Collane

HannahFroukje schreef op woensdag, 20 juli 2005, 11:54:

Ja dat valt mij ook op.
Van paardenbloemen is bekend dat ze op den duur bitter gaan smaken. Zal van overige ook wel zijn. Maar gisteren moest bij ons het duizendblad er ineens aan geloven. Eerder deze week niet naar omgekeken.

Ik heb wel het geluk dat ik dicht bij huis een compleet bos heb met blaadjes, kruiden en ander gras, dus als ik eens denk dat niet lekker in haar vel zit dan laat ik haar daar een keus maken ... soms gaat ze op zoek in haar wei .. zie je haar bewust naar wat zoeken, rommelt ze eens door het hooi met haar neus en komt dan vragend aanlopen ... uiteraard heb ik even geen idee wat ze wil hebben, maar dan gaan we dus samen het bos in .... "kruiden zoeken"

Collane schreef op woensdag, 20 juli 2005, 12:10:


Dat ligt ook aan je bodemsoort. Als je gras hebt ingezaaid dat het van nature goed doet op de bodem bij jullie dan kan mest inderdaad averechts effect hebben ...
Hier zitten wij op zgn. klapzand. Groeit geen bal op, altijd te droog of te nat ... maar in het bos gras genoeg ... ja heel ander gras dan ik heb ingezaaid in feite.

Kruiden hetzelfde. Ik kan wel kruiden gaan zaaien, maar als die niet willen groeien op onze bodem, dan komen ze er ook niet. En omgekeerd.

Als je veel verstand hebt van (on)kruiden of een goed boek hebt erover dan kun je aan de hand van de bij jouw groeiende planten al een beetje bepalen hoe de bemestingskwaliteit is. Ik heb bijvoorbeeld haast allemaal planten staan die houden van kalkarme grond ... dus mijn grond komt kennelijk kalk te kort (weer een te kort ...)