Ilona Kooistra schreef op zondag, 31 juli 2005, 22:53:


Van de ingrediënten zelf weet ik niets, maar zou er wel graag meer over weten. Ga ze opschrijven en er eens achter zoeken.
Wat ik nu aant doen ben is het volgende: Ik probeer zoveel mogelijk de weiden wormvrij te houden, dwz elke dag de mest eruit halen, en dan blijft de wormbesmetting laag. Elke keer ze naar een andere weide gaan, worden ze met z'n allen de dag van de verhuizing ontwormt, zodat de nieuwe weide ook niet besmet wordt. Dit zou dan het aantal ontwormingen moeten drukken.
Maar nogmaals, er zijn verschillende soorten wormen, en er zijn verschillende stadia in de ontwikkeling (ei - larve (ook weer 2 tot 4 verschillende stadia) - volwassen worm). Bij standaard wormtesten worden enkel de eitjes aangetoond, dus enkel de volwassen wormen.
Van de zogezegde 'bloedwormen' zijn de onvolwassen stadia de gevaarlijkste, deze kruipen uit de darmwand in de bloedvatwand (kunnen daar schade aanbrengen), blijven daar een tijdje zitten en gaan via de bloedvaten terug naar de darmwand, waar ze ook weer een tijdje blijven zitten. De koliek die wordt veroorzaakt door het simultaan vrijkomen van een massale hoeveelheid wormen, die dan volwassen zijn en eitjes leggen. De schade hebben ze dus al aangebracht vóór ze volwassen zijn en eitjes uitscheiden.

Dus het beste blijft een te hoge infectiedruk te voorkomen, zodat het paard nooit zo'n massale hoeveelheid wormen in zijn darmwand kan hebben.

Dit is trouwens niet het hele verhaal. Het is zo dat de wormen die het paard heeft opgenomen rond september-oktober, wanneer de temperatuur daalt, aan een winterslaapje beginnen. Dus alle wormen die een maand voor deze periode (die hun weg door de darmwand, en bloedvatwand, nog niet voltooid hebben) en na deze periode opgenomen worden, die gaan allemaal in winterslaap. Ze komen rond februari-maart-april dan allemaal massaal vrij in de darm (koliek).
De eitjes en larven die in deze koude periode op de weide zijn overgebleven, kunnen ook overleven! In de mestballen, en in hun eigen omhulsel kunnen ze tot een jaar overleven. Vandaar het grote belang om de weide eens goed uit elkaar te maaien, zodat de mestballen open gegooid worden, en de larven minder kans hebben om te overleven.

Hoop dat je een beetje wijs kan uit mijn verhaal.

Groetjes

Spirithorses schreef op maandag, 1 augustus 2005, 0:36:


Oh ja Pien, ook nog even over die certificaten. Die zijn we compleet vergeten! Zou je ze willen opsturen, zou ze heel graag in willen lijsten (leuke herinnering).

Wij (Wim vooral) zijn vandaag inderdaad begonnen met de paarden te bekappen. Het ging vrij vlot, zowel Brego (die met de gevoelige hoeven) als Chiari (de pony die verkocht is) hebben we bekapt.
Brego liep na elke 2x2 wel even zo van "ik weet dat het pijn gaat doen als ik mijn voet neerzet...", maar dat was na een paar passen over. Dus beter kan niet. We zijn ook wel niet heel doorgedreven beziggeweest. Kleine stapjes, hoef zoveel mogelijk ingekort tot waar de zool het toeliet, steunsels heel zorgvuldig weggehaald. De afronding zou misschiennog wel iets meer mogen zijn, maar er komt morgen nog een dag!
Chiari heeft echt heel mooie hoefjes gekregen. De zool is al redelijk hol en een mooie dikke hoefwand! Maar ja, zij is ook degene met de meest "verwaarloosde" hoefjes geweest (lees: minst beslagen).

Met Noa (mijn paard) hebben we nog even gewacht, die doen we morgen wel. Maar daar wou ik helemaal fris aan beginnen. Sterk in mijn schoenen staan! en geduldig! Daarover houik je wel op de hoogte!

Ga morgen verder zoeken naar parelli paketten, kijken of die tweedehands nog zo duur zijn. Anders toch nog even wachten (het is al een dure periode geweest, maar het is het allemaal waard). Maar Parelli ligt zeker weten ergens in de nabije toekomst!

Wij vonden het ookecht helemaal geweldig gisteren! We geraken er niet over uitgepraat! Blij dat we jullie, en iedereen van paard natuurlijk en op het forum, hebben leren kennen.

Ga nu slapen, morgen Noa onder handen (voeten) nemen.

Groetjes, Kristel

Hoi allemaal!

Heb vandaag Noa (mijn paard) bekapt en het is zo goed gegaan. Eerlijk gezegd had ik nooit verwacht dat het zo zou gaan!
Ik heb hem nu 1,5 jaar maar we hebben niet de verstandhouding die ik zou willen. Hij loopt nogal eens over me heen (ik weet het, ik ben degene die het toelaat, ben er volop mee bezig om dat te verbeteren, maar daarover straks meer). Ook kan hij echt niet stilstaan (ben ik ook mee aant oefenen).
Maar goed, we begonnen eraan met het gedacht: "zien hoe het gaat, beginnen met de voorvoeten uit te krabben, en voor de rest zien we wel".
In het begin was hij dus inderdaad vrij rusteloos en wou hij steeds zijn voet meteen terughebben. Maar na een tijdje rustig proberen en telkens weer zelf de voet teruggeven na een paar tellen, werd het beter. Hij begon zelfs wat aan het hooi te knabbelen en met zijn lippen te smakken.
En toen we met de achtervoeten bezig waren, stond hij te zuchten en hing zijn onderlip wat af. Vrij ontspannen dus. Enkel wanneer zijn vriendinnetje riep, werd hij nog een beetje onrustig.
Ik was echt helemaal blij !!!

Heb trouwens ook iets opgemerkt vandaag. Noa staat vrij onderin geschoven met zijn voorbenen. Die staan in rust vrij ver naar achter (onder zijn lichaam). Hij staat ooknog steeds hoog op de hielen (inkorten kan nog niet helemaal). In het boek van Inge Teblick had ik gelezen dat een paard kalmer wordt als zijn hoofd naar beneden gevraagd wordt. Dus telkens als Noa wat begon te schuifelen, begon ik zijn hoofd naar beneden te vragen. Maar wat er gebeurde was het volgende: merrie roept, Noa onrustig, ik vraag hoofd naar beneden, en Noa nog meer uit balans. ik had echt de indruk dat hij gewoon niet kon blijven staan met zijn hoofd naar beneden!
Dus nu denk ik: pijn in de hielen van zijn voorvoeten, voorbenen daarom wat meer naar achter plaatsen en daarom kan hij zijn evenwicht niet vinden en houden als ik dan zijn hoofd naar beneden vraag!
Klopt dat? Hij heeft nooit enig teken gegeven van pijn in de voorvoeten, of heb ik gewoon niet goed opgelet?

En dan nog iets: ik heb het boek van 'mens en paard' gedownload en ben er nu in bezig! Het lijkt me heel duidelijk, toch meer stap voor stap dan het boek van Inge Teblick. Dus ik ga me nu daarop focussen dnek ik. Heeft iemand al ervaring met deze manier van werken? En zo ja, enige tips?

Heel veel groetjes!

Blijkbaar is het hot item van het moment de ontworming, en er is dus heel veel twijfel over en dergelijke. Nu wil ik heel graag mijn mening geven, niet om te preken, en zeker niet om mensen voor het hoofd te stoten (even vooraf voor de duidelijkheid zodat er geen herrie van komt).
Zoals jullie misschien weten studeer ik al 4 jaar voor dierenarts en op school komt de wormenproblematiek uitgebreid aan bod.
Ten eerste: een paard zonder wormen bestaat niet!!!
Ten tweede, en ik hoop echt dat iedereen dit doet: alle paarden op eenzelfde weide moeten terzelfdertijd ontwormt worden, anders heeft het gewoon geen zin!!!
Ten derde, ook heeeeeeeeeeel belangrijk: NOOIT, maar dan ook NOOIT ivermectine intraveneus laten inspuiten! Sommige dierenartsen doen dit, en sommige paardenhandelaars (weet ik uit eigen ervaring) doen het ook wel eens omdat ze denken dat een paard dan stopt met schuren). 1 op 10 paarden gaat ervan dood.

Dat zijn ongeveer de belangrijkste dingen.
En dan over de hele kwestie van mestonderzoek: dat is allemaal heel goed en heel accuraat, voor de 5g mest die daadwerkelijk onderzocht wordt. In het labo wordt van de staal mest die binnenkomt 5 g afgewogen en die wordt gezeefd, afgefilterd en onderzocht. Als het mestonderzoek dus negatief terugkomt, dan wil dat nog niet noodzakelijk zeggen dat je paard geen wormen heeft (want dat bestaat dus niet), maar het is dan ook wel zeer onwaarschijnlijk dat het met een zware besmetting zit.
Elke maand een mestonderzoek is wel heel veel. Ivermectine heeft een remanente werking, dwz dat de wormen 2 maand lang gedood worden. Het paard moet ook de kans krijgen om zich weer te besmetten vanop de weide, en dat is wat je eigenlijk bij mestonderzoek toch willt weten: hoe snel besmet je paard zich weer om de weide? Hoe groot is de infectiedruk?

Dan resistentie: zoals Frans al heel duidelijk heeft uitgelegd: alle levende wezens kunnen resistent worden tegen ongeveer alle geneesmiddelen (denk maar aan de antibiotica problematiek bij de mens, en natuurlijk ook dier). Bij schapen is dit heel duidelijk en dit heeft ook een reden (en nog wel meer ook): onderdosering: het gewicht van schapen schatten is niet eenvoudig (de wol mag namelijk niet bij het levende gewicht geteld worden), en men geeft dus net iets te weinig ontwormingsmiddel aan die dieren, zodat de procentueel aantal wormen dat overleeft, groter wordt, met alle gevolgen van dien.
In een van mijn vorige berichten heb ik al uitgelegd waarom het best is om eens een jaar met een totaal ander werkend middel te ontwormen.

Alle ontwormingsmiddelen die ik ken, doden de wormen. Dat is ook nodig om effectief te zijn (een goed ontwormingsmiddel doodt 99,9% van de volwassen wormpopulatie) en de resistentie dus niet in de hand te werken.
Er zijn niet veel middelen die ook de larvaire stadia aanpakken (om kort te zijn: enkel de avermectines zoals iverectine en moxidectine).
Dus je kan je paard laten onderzoeken, en geen wormeieren terugvinden maar het kan goed zijn dat je paard vol zit met larvaire stadia (die dan kort nadien volwassen zijn en wel eieren prodeceren).

Over het middel van Leen Taal (ik zou erg graag willen dat het wetenschappelijk onderbouwd kan werken, het zou een echte toekomst zijn voor het paard, want als we zo frequent en slordig blijven ontwormen, dan zou het wel eens kunnen dat over 20 jaar de ivermectine waardeloos is): ik geloof niet in het uitdrijven van wormen, dan zou je dus al volwassen wormen moeten zien in de mest. "Een onaangenaam milieu creeeren in de darm van het paard zodat de wormen naar buiten komen" ??? Is dat dan wel gezond voor de darm van het paard???

Tegen lintwormen helpt eigenlijk niks. De eieren worden door het paard uitgescheiden en opgegeten door vrijlevende mijten (die zitten dus constant op de weide, kan je niks aan doen). Deze mijten worden dan opgegeten door het paard. Nu is het enkel in de zomer dat deze mijten actief zijn. En enkel massale infectie zou een rol spelen in koliekaanvallen.
Je kan je paard nooit lintwormvrij maken, meteen na de ontworming besmet het paard zich meteen weer. Maar het kan dus absoluut geen kwaad om 2x per jaar een middel dat ook werkt tegen linwormen te geven (maar onthoud wel dat de mijten enkel actief zijn in de zomer, dus enkel infectiekans in de zomer).

Maar er is nog zoveel meer over te zeggen, dat is zo in een berichtje niet uit te leggen. Altijd bereidt om vragen te beantwoorden zo goed als ik kan, en op de manier die ik het zie. Sta wel open voor al het biologische en zo, maar zie de werking er (nog) niet van in.

Groetjes Kristel

Ilona Kooistra schreef op zondag, 7 augustus 2005, 22:42:


Fijn dat er meteen zoveel reactie op komt. Ik reis morgen naar gent, dan ga ik de boeken over dit probleem ophalen, en dan kan ik er zeker van zijn dat ik geen onzin uitkraam. Dus morgenavond meer hierover.
Zie het idee van een artikel met gebundelde kennis echt zitten Frans.

Tot morgen, slaapwel
Groeten Kristel