Diestelmans Liesbet schreef op dinsdag, 23 augustus 2005, 10:25:


Geen idee, Liesbeth, maar het zijn ondingen.
Gelukkig hoeft Diesel ze nooit meer aan !
Ze hangen hier in het harnas van zijn hoofdstel met een of andere ijzeren gedraaide paal met kettingen eronder als bit aan de muur.
Lijkt wel een SM museum, he Egon....

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be

jose schreef :

Hoi Janna,
ik heb net een paard gekocht dat 10 jaar lang met oogkleppen gemend was.
De eerste weken was hij zeer bang en schrikachtig, maar ik heb de kleppen doelbewust afgelaten, sterker nog : Zijn liverpoolstang heb ik meteen vervangen door een bitloos hoofdstel en hij doet het inmiddels hartstikke goed: Ik heb hem net ingereden en rij hem nu buiten, hij is verkeersmak, nergens bang voor, behalve wanneer een mens hem vanachter benadert.
Dat hebben we nog te danken aan die oogkleppen.

Welk verschil zou er zijn tussen een menpaard met oogkleppen en een rijpaard zonder? Ik zie er geen, behalve dat ik het eigenlijk zielig vind.
En ik zie ook niet dat het meer risico is zonder kleppen te mennen.

Diesel is helemaal aan het opbloeien onder het zadel. Hij blijft nog regelmatig verwonderd staan kijken naar het landschap, net alsof hij alles in zich op wil nemen, heel koddig.
Ik zie dit paard genieten en het lijkt mij alsof hij blij is dat hij eindelijk weer wat kan zien en niet alleen horen......

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Liesbet, José, Esther en Pien hebben het over oogkleppen:



Ja, door je paard goed voor te bereiden op wat hij tegen gaat komen neem je een heleboel risico's weg, of het doel nu lopen voor de kar is of onder het zadel, dat maakt nul komma nul verschil.
Oogkleppen zijn daarbij weer de bekende symptoombestrijding en volgens mij alleen uitgevonden om de menner een schijnveiligheid te bieden.

Argumenten als : Op de bok zit je verder weg vind ik niet helemaal geldig, alles valt of staat met het vertrouwen en de band die jij en je paard in elkaar hebben.
En dat vertrouwen moet er ook zijn als je 2 meter verderop zit.

Mijn Arabier is bijna bomproof, ik zeg bijna, want ze heeft van die fases dat ze opzij blijft springen voor putdeksels en roosters in de weg. (En de week daarna verzint ze wel iets anders....)
Voor mij een reden om daarmee maar weer eens aan de slag te gaan en ik zou het niet in mij hoofd halen om dan haar ogen halfdicht te binden of wat.
Maar als ze voor de kar zou lopen zou dit wel een algemeen geaccepteerde oplossing zijn. Waarom? Omdat ze die kar de berm in zou kunnen sleuren of ermee aan de kletter kunnen gaan?
Ze kan ook onder het zadel aan de kletter gaan, en als je er dan afvalt doet dat net zo goed pijn....

Groet, Pien
www.spirithorses.be

HannahFroukje schreef :
Smaken zijn ook een kwestie van gewenning.
Ik weet nog goed toen we vorig jaar begonnen met het bijvoeren van voederbieten, nou, nou : Geraspt, verstopt in het voer, kleingesneden stukjes, ze pikten er alleen het lekkere uit en de biet lieten ze liggen.
Goh, wat een ellende, en maar zeuren en weg willen lopen want het beviel ze van geen kant.
Het heeft 2 weken geduurd voordat de paarden het aten, bij sommigen nog langer.

Vorige week echter kwam de boer met nog een restpartij, maar die waren erg slecht, dus ik heb ze op de mesthoop gegooid en moeten verstoppen, want de paarden gingen letterlijk bijna door het lint om die halfvergane bieten te pakken te krijgen. Snap je toch niet he....

Bij alle nieuwe dingen lopen ze eerst te snorken en met lange tanden te mieren, doen ze er een uur over voordat ze hun bak leeghebben, en als je een week verder bent eten ze het zo op.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

iemand schreef:

José reageerde:

En ik vind :
Als je een potentieel risico bent met je paard op de weg, hetzij met een kar, hetzij onder het zadel, hoor je niet thuis in het verkeer maar in een omheinde ruimte of je moet werk besteden aan je paard.
Ik kan er niks anders van maken.

Groet, Pien
www.spirithorses.be