Hallo,
Even een opmerking: Gisteren ging ik naar de Welkoop om een zak muesli te halen (ze krijgt elke morgen en elke avond een handje vol, dat is ze zo gewend en ik doe eeuwig met een zak van 15 kg) en dat was uitverkocht. Ik wilde eerst granenmix meenemen, maar een mevrouw adviseerde mij ponybrok te nemen, erg sober voer waar niets in zit omdat ze toch op het weiland staat en eigenlijk niet bijgevoerd hoeft te worden.....
Nou dat heb ik gezien, erg sober! Ik heb o.a. de eiwitten vergeleken en in ponybrok blijken aardig wat meer eiwitten te zitten dan in de granen mix. Een erg misleidend begrip vind ik.
Monique

Jean Mclean schreef op woensdag, 24 augustus 2005, 9:38:


Hallo,
Voordat mijn merrie bij ons achter het huis kwam te staan, stond ze bij een boer. Ze was in de zomer dag en nacht buiten, in de winter enkele uren buiten en de rest dag en nacht binnen. Hij vond het namelijk zielig en was bang dat ze het koud zouden krijgen. Mijn merrie is enkele jaren geleden in september bij ons gekomen, en ze is vanaf die tijd steeds buiten geweest. Alleen als de wind erg guur is en ze heeft dagen in de regen gestaan dan zet ik haar wel eens een nacht binnen zodat ze eens helemaal opdroogt. Dat zal wel niet echt nodig zijn, maar goed, ik slaap dan beter.......... Terugkomend op de wintervacht: In oktober begon ze al meer vacht te ontwikkelen, in december was ze een beertje. Ze heeft het nooit koud gehad.
Die boer bemestte zijn weiland echt verschrikkelijk vaak, ze was vaak ook buiten als het gevaar van hoefbevangenheid het grootst was, maar mijn paard heeft er gelukkig nooit last van gehad. Denk dat het een kwestie van gewenning is? Ik hoef dan ook gelukkig niet op te letten wanneer het fructaangehalte gevaarlijk is. Mijn paard is zoveel mogelijk op het weiland, als het zo nat is dat ze de boel vertrapt, blijft ze noodgedwongen in de bak en krijgt zoveel hooi als ze wil. In de winter laat ik haar ook zoveel mogelijk op het weiland, dan gaat ze zich ook niet als een gek volproppen maar gaat rustig grazen.
Monique

trea hoex schreef op woensdag, 24 augustus 2005, 10:38:


Hallo,
Ik heb een quarterhorse merrie. Volgens een kennis van mij is een snor voor dit ras niet normaal en die moet er eigenlijk af. Wat een onzin! Ik vindt het wel grappig - bovendien, wat de natuur erop plakt, blijft zitten, het zal er wel niet zomaar zitten. Een andere kennis maakte nog een erg treffende opmerking: Naar Duitsland verhuizen en het paard krijgt spontaal een Hitlersnor..... Hoe komt hij erop, we hebben erg gelachen.
In het verleden ben ik vaak beschuldigd dat ik de vetlokken van haar benen afscheer - hoezo, ze heeft van nature haast geen vetlokken heeft (in de winter heeft ze 3 sprietjes die er bij het verharen uitvallen).
Monique

Jennifer de Jong-Tichy schreef op woensdag, 24 augustus 2005, 13:59:


Hallo,
Je kunt ze bij Divoza kopen (Heb ik trouwens niet gedaan, omdat ik in Duitsland woon, was voor mij voordeliger ze in Duitsland te kopen ivm gunstigere BTW en bezorging).
De tegels zijn 1 x 1 m en enkele centimeters dik en kosten bij Divoza meen ik Euro 40,-- per stuk (kun je op hun website vinden onder stalmatten of staltegels). Onze stal is 3 x 3 m, dus reken maar uit.......
Een hele investering, maar voor ons de moeite waard. Scheelt enorm qua omvang van onze mesthoop; onze mesthoop bestond bijna voor 2/3 uit stro vervuild door urine, de rest uit mest.
Wij brengen in de winter onze mest elke maand naar vaste afnemers die volkstuintjes hebben en dat is een heel geschep. De mest weg laten halen is hier in Duitsland erg duur, als ze dat al doen, want voor 1 paard loont dat niet. Boeren in de buurt jammeren sowieso over hun mest, dus daar heb je ook geen kans de mest kwijt te kunnen.
Reduceren dus. Een deel verwerk ik in onze tuin en tussen de aardbeien, onze heg doet het ook goed op paardemest en een deel gaat weer terug het weiland over. Blijft nu dus niet meer zoveel over en daar vinden we wel liefhebbers voor.
Groeten,
Monique

janna schreef op woensdag, 24 augustus 2005, 23:37:


Toen ik begon mijn paard natuurlijk te bekappen groeiden de hielen plotseling enorm hard, niet bij te houden. Er kon niets vanaf, want dan raspte ik in de zool. Na een paar maanden gaven de hoeven zelf aan dat de hielen lager konden, dus ik denk dat het een kwestie van geduld is. De hielen van mijn paard blijven nu laag, ik rasp er nauwelijks nog wat vanaf.
Monique

Jennifer de Jong-Tichy schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 0:36:


Hallo,
Ik heb nog een stukje stalmat liggen. Als je wilt kan ik het je wel opsturen? Kun je kijken hoe dit en hard het is.
Groeten,
Monique

Piet schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 9:25:


Sekte, daar zeg je wat.......
Ik probeer mensen in mijn omgeving aan de hand van mijn eigen paard te laten zien dat het ook anders kan. Na jaren van hoefzweren is ze plotseling een jaar hoefzweervrij - dan moet die nieuwe methode toch wel wat zijn. Mijn trainer (overtuigd wedstrijd-quarterhorse-trainer/ruiter) is wel geinteresseerd, maar kan er niet bij dat verkeerd bekappen echt de oorzaak van al die hoefzweren was. Zijn paard wordt speciaal bekapt (kweken van erg lage en ovale achterhoeven, zodat ze dan beter kan sliden) en krijgt straks gewoon (sliding) hoefijzers, anders maakt hij geen schijn van kans tegen de anderen en glijdt uit bij krappe wendingen (?). Laatst vertelde hij me dat ik de hoeven moet invetten met een of ander wondermiddel, dan zouden de hoeven van binnenuit sterk worden, en zou het probleem van de hoefzweren vanzelf opgelost worden......
Wat ik echt erg vindt: Een buurman van mij geloofde steevast dat hoeven massief zijn, en helemaal uit hoorn bestaan. Nadat ik hem enkele plaatjes getoond had was de verbazing op zijn gezicht te lezen. Hij stelde met schrik vast dat er met "al die onderdelen wel erg veel kapot kan gaan". Dat ik daar in durfde te snijden..... Een ander hoorde mijn verhaal geduldig aan en maakte toen de opmerking: En wanneer krijgt ze hoefijzers? Weer een ander vindt het niet nodig iets te veranderen, omdat zijn paarden altijd al hoefijzers gehad hebben en nooit problemen hebben gehad. Daar kan ik ook wel inkomen, ik ben pas naar andere methodes gaan zoeken toen het al bijna te laat was. Ik ben de hoefjes van mijn paard nu systematisch aan het trainen zodat we steeds beter en verder over de weg kunnen lopen, zonder hoefschoenen. Een buurman wacht ons altijd hoofdschuddend op en roept ons van alles achterna. Ik moet er maar opstappen en rijden, wat een onzin dat gewandel. En kan ze niet lopen, dan is dat geen wonder, zo zonder ijzers, ik ben veel te zacht, een paard moet je aanpakken, enz. Gisteren heb ik hem een en ander uitgelegd en zijn mond viel open van verbazing. Van een witte lijn bijvoorbeeld had hij nog nooit gehoord. Misschien denkt hij nu eerst na voordat hij zijn mond weer opentrekt.
Ik vindt dat mensen wel erg weinig weten over bekappen en het in veel gevallen ook graag zo houden. Ze betalen er immers voor en bovendien is bekappen zwaar en vies werk, dat doen grote sterke kerels die een paard aankunnen. Maar goed, ik probeer het mensen voorzichtig bij te brengen, alles wat nieuw is, wordt immers argwanend bekeken - en helemaal in een klein dorpje. Wat wel goed werkt (zou niet de doorslag mogen geven) is het kostenplaatje - want wie bent zuunig...... Wellicht dat ik mij daar maar eens op moet richten, geld interesseert iedereen......
Monique

Esther schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 10:13:


Hallo,
Ik heb in het verleden eens aan een menner gevraagd waarom zijn paard oogkleppen heeft, gewoon uit interesse. Hij legde het zo uit: Zijn paard was nog niet helemaal verkeersmak en 'verzoop' letterlijk in al die verschillende indrukken. Door beperking van het gezichtsveld bleef er maar een klein stukje eng over en dat ging prima. Dat deel wat het paard niet kon zien behoorde bij de menner en aangezien het paard de menner vertrouwd, is dat deel niet eng.
Wat vinden jullie daarvan?
Monique

Sabrina Adams schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 11:29:


Vind ik ook. Geleidelijk een paard aan nieuwe dingen laten wennen en desensibiliseren is volgens mij veel beter dan met behulp van oogkleppen een paard het gezichtsveld te beperken en de weg op te gaan. Eigenlijk levensgevaarlijk als je er goed over nadenkt, brrrr..... Plotseling opduikende enge dingen zijn volgens mij veel enger dan enge dingen die je ziet aankomen. In het begin hebben mijn paard en ik heel wat bekeken en besnuffeld, beginnend met knisperende vuilniszakken en de rammelende roestbak trekker van de overbuurman. Werd het te eng zijn we gewoon in rustige stap terug naar huis gegaan. Ze kent het woord 'auto', ze weet dan dat er een lawaai ding langskomt en is voorbereid. In het begin heb ik haar steeds laten stoppen, haar hoofd naar het gevaar gedraaid, terwijl ik met een nonchalante, verveelde houding tussen haar en het gevaar in stond. Tegenwoordig ziet ze het nut niet meer in van schrikken voor auto's e.d. en loopt rustig door. Trekkers en vrachtwagens is een ander verhaal, maar is de weg breed genoeg, dan lukt dat ook wel.
Ik heb liever een paard dat zich zeker en zelfstandig voortbeweegt (wat tot op zekere hoogte kan beoordelen of iets eng is of niet) met rondom goed zicht, dan een paard dat maar blindelings op mij moet vertrouwen. Het kost misschien wel meer werk, maar veiligheid is ook niet verkeerd en met je paard bezig zijn is toch geweldig?
Monique

Havank schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 16:15:


Klopt! Sinds we een paar keer per week zonder schoenen de weg op gaan hoeft er niet veel af. Het is alleen een kwestie van bijwerken
Monique

Hallo,
Hier in Duitsland zijn ze goed bezig zeg.......
Kort samengevat het nieuwe Hufbeschlagsgesetz:
Alleen een gediplomeerd hoefsmid mag in toekomst nog hoeven bekappen en beslaan. Strasser e.d. wordt nog geduld, maar er mogen geen nieuwe Hufpfleger worden opgeleid (een uitstervend ras dus). Word ik erop betrapt dat ik zelf de hoeven van mijn paard bekap, hangt mij een boete van 3000-5000 Euro boven het hoofd en loop ik kans dat mijn paard door de dierenbescherming wordt afgenomen. Als eigenaar mag ik slechts uitkrabben en invetten.... En dit alles om het beroep "Hoefsmid" te beschermen......
Deze versie is er gelukkig nog niet door, eind september, na de verkiezingen gaan ze ermee verder. Ben benieuwd dus. Ik heb al een protest e-mail gestuurd.
Groeten,
Monique

FalkaenEsther schreef op vrijdag, 26 augustus 2005, 12:26:


Hallo,
Ze zijn erg consequent (Deutsche Gründlichkeit)!. Ze hebben het over Huf- und Klauenbeschlag: Beschlag moet je dus lezen als "bekappen en/of beslaan". Aangezien een schaap/koe in Duitsland "Klauen" heeft: Fraai dus, zal een boer met 200 schapen blij mee zijn.....
Er zijn al verschillende mensen aan het onderzoeken hoe we daar nu onderuit kunnen. Een advocaat voerde heel slim aan dat de vrije beroepskeuze zo in het gedrang komt. Niemand voert overigens het welzijn van het paard aan, maar goed.......
Als besloten wordt dat in de toekomst ook een gediplomeerde Hufpfleger zonder boete mag snijden dan wordt ik maar Hufpfleger (ook al is dat de traditionele methode). Mij best, een diploma staat leuk aan de muur, maar ik blijf natuurlijk bekappen.
Loopt alles verkeerd en mogen alleen nog hoefsmeden bekappen en beslaan, dan heeft mijn paard gewoon geen hoefonderhoud nodig omdat ze voldoende slijten..... Dan bekappen we maar stiekum achter de bosjes terwijl mijn vriend op de uitkijk staat.
Of ik beroep me erop dat in Nederlander ben, nog nooit van het Hufbeschlagsgesetz gehoord heb en eigenlijk ook geen Duits versta.....
Monique

trea hoex schreef op vrijdag, 26 augustus 2005, 15:00:



Hallo,
Even een opmerking ivm mais: Een kennis van mij had altijd enorm problemen met zijn paard wat betreft mais. Hij organiseerde vakanties te paard met tochten van 30-40 km per dag. Per paard werd bekeken wat aan voer nodig was, een belangrijk deel vormde gemalen mais, door het hoge energie gehalte. Op de box van het paard waar hij altijd op reed stond met enorme letters: geen mais. Zijn gasten konden schijnbaar af en toe niet lezen en gaven het paard toch wat. Hij was dan in alle staten, want zijn paard raakte namelijk accuut hoefbevangen van een handjevol mais (tenminste, daar leek het op). Echt een toonbeeld van ellende, verschrikkelijk. Na twee dagen was het gek genoeg weer helemaal over.
Monique

e m kraak schreef op vrijdag, 26 augustus 2005, 15:31:


Daar het ik ook al eens naar gekeken:
http://www.dierenambulancerotterdam.nl/nieuws/20001121_01.html
Maar dan het probleem met de as, wat doe je daarmee.......?
Groeten,
Monique