Het valt me op dat er niet heel erg naar de bouw van het paard gekeken wordt bij het geven van adviezen bij dit struikelend paard.
Er zijn paarden die van nature hun achterhand goed gebruiken, er zijn ook paarden die je daarbij best een handje mag helpen, door het paard (tijdelijk) wat meer aan de teugel te nemen.
Niet ieder paard is dusdanig gereden of gebouwd misschien dat hij zijn achterhand goed kan gebruiken. Sommigen zijn stijf, gooien hun hoofd omhoog, drukken hun rug weg.
Hoewel ik altijd vind dat je op zoek moet gaan naar de oorzaak daarvan!
Toch kun je ook rijtechnisch een bijdrage leveren, maar het is ook niet meer dan dat, het is geen blijvende oplossing.
De oorzaak dient eerst aangepakt te worden.
Anderen 'dragen' zichzelf beter en daar is al dat moeilijke gedoe helemaal niet bij nodig !
Al mijn paarden worden op bijna dezelfde wijze gereden, toch is er veel onderling verschil in bouw, beweging, balans, lichaamshouding etc.
Zo zal ik het nooit in mijn hoofd halen een paard als Izzy (kleine ietwat flinke Fjord met-dikke-korte-nek) te willen 'verzamelen' of neerwaarts rijden.
Ze heeft van nature een lage hoofdhouding, is heerlijk soepel en doet het prima, ik zie tenminste een heerlijk ontspannen hanglip tijdens het rijden.....
BD, Holly, Bay zijn paarden (Arabier, Quarters) die een totaal andere lichaamsbouw hebben, BD 'gooit' haar hoofd bij het minste of geringste in de lucht, drukt haar rug weg, is snel gevoelig in haar rug, en ik moet er echt op letten dat ik haar omlaag rijd, alle verhalen hier dat dat flauwekul is ten spijt. Het is wel mijn ervaring.
Zij is een zeer pittig paard met een hoge halsaanzet. Laat ik haar dat doen wat zij graag wilt kan ik de osteopaat 2 keer per jaar laten komen.
Holly heeft een giga hertehals als we daaraan niks doen en ontlast haar achterhand en gaat als een kat op de voorhand sluipen.
Een veel te zware belasting van haar voorbenen die ik niet wil.
Ze moet van mij regelmatig omlaag gereden worden ik kan het niet aanzien hoe ze met haar neus vooruit gestrekt loopt als we niks doen.
Wat ze op de weide doet moet ze zelf weten, maar met een (tegenwerkend) ruitergewicht vind ik dat ze oa haar buikspieren sterk moet maken en haar achterhand moet leren gebruiken.
Onze 23 jarige(!) Bay heeft zeer weinig knie-aktie en loopt stram als we haar haar gang laten gaan.
Dan ook loopt ze echt te sloffen en kreupelt ze.
Rij ik haar 'rond' loopt ze in één woord prachtig.
Kost me 15 minuten opwarmtijd....
Ik heb de Quarterspieren behoorlijk zien toenemen sinds we haar op deze manier rijden, ze is heel sterk geworden. Zo sterk zelfs dat ik vandaag voor het eerst een buitenrit op haar heb kunnen maken, en dat voor een paard dat kreupel aan ons geschonken is, en waarvan ik lange tijd dacht dat het nooit meer goedkomen zou. Eén vingerbeweging is inmiddels voldoende om haar hoofd omlaag te laten knikken.
Al deze technieken zijn geen blijvende oplossing voor een eventueel lichamelijk probleem, ik realiseer mij dat het slechts verlichting geeft.
Ik realiseer mij ook dat deze vorm van rijden slechts een hulpmiddel of een oefening mag zijn en geen doel op zich.
Ik streef ernaar mijn paarden los te laten lopen, aan een lange teugel.
Overgangen, wendingen, etc. Maar ook een beetje gymnasticeren.
Veel liever zie ook ik mijn paarden in stap de heuvels op en af lopen aan een lange teugel bergaf, niet vastgehouden door de ruiter die denkt dat een paard steun in de mond nodig heeft voor zijn balans.
En dat doen we dus ook. Gelukkig heuvels genoeg hier!
Groetjes, Pien
www.spirithorses.be
Warboel
