Simon Lingbeek schreef op vrijdag 3 februari 2006, 13:57:


Wow Simon!!! Top man!
En ik heb nog een paar lastige Shires in de aanbieding als klant.....
Marjolijn

Frans Veldman schreef op zaterdag 11 februari 2006, 19:12:

Zou kunnen, maar gaat voor bijvoorbeeld schimmels dan weer niet altijd op.
Wellicht trekken underdogs uit noodzaak naar elkaar.

Dat het gebeurt is wel een feit. Is hier op de weides altijd mooi te zien als alle zomervakantiepaarden in kuddes bij elkaar worden gegooid.
Tinkers zijn inderdaad vaak de pineut. Misschien is bont gekleurd geen natuurlijke verschijnsel? Geen idee eigenlijk.
Kippen doen het trouwens ook schaamteloos. De straatkrielen zijn uit een nest al onduidelijk gemeleerd en doen niet moeilijk, maar de zwarte wyandotte werd er door de witten met veel geweld uitgestuurd. (ja sorry, zo liggen de kleurverhoudingen hier nu eenmaal, niet met opzet hoor)

Doet me denken aan die schuin aflopende schoenen van vroeger, roots. Kreeg ook iedereen last van zijn pezen van. Ik vond het rotdingen .

Piet schreef op donderdag 16 februari 2006, 9:47:

Hahahahahahahha!
Ik zou ook met mijn bek trekken als ik een hondebrokje kreeg.
Leuk verhaal.

Mijn eigen nichtje van 5 loopt met haar neus dichtgeknepen door de stal trouwens. Ook behoorlijk traumatisch voor een exstadseboerentante.

Piet schreef op zondag 19 februari 2006, 15:40:

Overlevingsdrang...
Ik heb geen antwoord, ik denk het niet trouwens. Ik heb wel een andere vraag. Waarom zoek je naar dit uiterste Piet?

Piet schreef op zondag 19 februari 2006, 17:00:

Stoppen? Zijn er grenzen aan wat wij een paard aan mogen leren? Heeft het paard het recht daar een grens aan te stellen? "Nu wil ik niet meer leren. Ik heb alles geleerd om jou ten dienste te staan. Nu is het genoeg." "Dit is de grens van mijn willen of kunnen"


Mogelijk. Niet per definitie denk ik?

Sorry. Ook weer vragen. Ik weet het ook niet, is wel een onderwerp waar ik toevallig veel mee bezig ben.

e m kraak schreef op dinsdag 7 maart 2006, 2:54:

Behoefte aan wat positieve omgang jouw richting op Egon?
Ik wil wel hoor. Ben wel voornamelijk lezer hier omdat ik alleen maar reageer als ik wat denk te melden te hebben. Maar zou het eeuwig zonde vinden als je aan je stutten trekt.

Kun je dat uitleggen?
Waar zit dat verschil precies in? Skelet? Spieren? En wat is het verschil en waarom is het wel/niet goed om ze voor een kar te zetten of om erop te zitten?

Dit is nogal interessant.

Marjolijn

Huertecilla schreef op zaterdag 11 maart 2006, 17:37:

Mensen hebben door de eeuwen heen ook ijzers onder paarden getimmerd en er bitten in geduwd. Dus dat zegt me helaas niet zoveel.
Jammer. Ik had het graag écht onderbouwd gezien.
Voor mijn gevoel lijdt menig arabiertje met dunne beentjes en volgens mij net zo lange rug namelijk meer onder de gemiddelde ruiter dan een stevige Tinker of Belg.
Nog even nagelaten natuurlijk of het überhaupt ooit de bedoeling is geweest dat men erop kroop en dat wat mij betreft springen helemaal uit den boze is. Maar dat is nu even niet de discussie.

Ik zou dit heel graag echt biomechanisch onderbouwd zien. Iemand anders die er wat zinnigs over kan zeggen?????

Huertecilla schreef op zaterdag 11 maart 2006, 20:22:

Ja, dat is evident. Je laat een gewichtheffer ook geen marathon lopen. En ik zou als hollandse voor geen goud in een hete woestijn willen lopen. Maar zo'n gewichtheffer zou toch weer geen enkele moeite hebben een ruiter(tje) te dragen.

Zo zal een goede Belg er qua frame toch echt geen last mee hebben een ruiter van a naar b te dragen (Zeg een zondags hollands buitenritje door bos of strand van een uur of 2 a 3). Waar een Arabiertje het daar onder dezelfde omstandigheden mogelijk een stuk zwaarder mee kan hebben.

Hoe sterker het paard is, qua frame en bespiering, hoe makkelijker hij of zij een last kan dragen lijkt me. Ook al kan hij/zij nóg beter trekken of duwen. (En nog makkelijker als het paard door ruiter netjes relatief ge-eleveerd gereden wordt ).